Αριθμός 858/2020
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
ΣΤ’ ΠΟΙΝΙΚΟ ΤΜΗΜΑ
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Αβροκόμη Θούα, Αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου, Αρτεμισία Παναγιώτου, Γεώργιο Αναστασάκο, Ευφροσύνη Καλογεράτου-Ευαγγέλου, και Πηνελόπη Παρτσαλίδου-Κομνηνού-Εισηγήτρια, Αρεοπαγίτες.
Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 28 Ιανουαρίου 2020, με την παρουσία του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Παναγιώτη Μπρακουμάτσου (γιατί κωλύεται ο Εισαγγελέας και ο τακτικός Αντεισαγγελέας της σημερινής δικασίμου Ιωάννης Αγγελής, σύμφωνα με την υπ’αριθμ. 92/2020 απόφαση του Δικαστηρίου τούτου) και του Γραμματέα Χαράλαμπου Αθανασίου, για να δικάσει την αίτηση του αναιρεσείοντος – κατηγορουμένου Α.-Α. Λ. του Γ., κατοίκου …, που παρέστη με τους πληρεξούσιους δικηγόρους του Γεώργιο Παπαϊωάννου και Ανδρέα Τσώκο, για αναίρεση της υπ’αριθ. 47 & 49/2019 απόφασης του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αιγαίου. Με πολιτικώς ενάγοντες τους: 1. Λ. Κ. του Ι., 2. Μ. Σ. του Ν., 3. Π. Σ. του Γ., 4.Ι. Π. του Δ., 5. Ν. Σ. του Δ., 6. Α. Ι. του Α., 7. M. H. του G., κάτοικοι …, 8. Β. Θ. του Γ., κάτοικο … και 9. Α. Δ. του Α., κάτοικο …, οι οποίοι εκπροσωπήθηκαν από τους πληρεξούσιους δικηγόρους τους Κωνσταντίνο Κοσμάτο, Ευάγγελο Μάλλιο και Κλειώ Παπαπαντολέων.
Το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αιγίου, με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ’ αυτή, και o αναιρεσείων – κατηγορούμενος ζητεί την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που περιλαμβάνονται στην υπ’αριθ.πρωτ. 10197/27-9-2019 αίτηση αναιρέσεως, καθώς και στους από 11-11-2019 προσθέτους λόγους και από 18-12-2019 συμπληρωματικούς προσθέτους λόγους, που καταχωρίστηκαν στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 1432/2019.
Αφού άκουσε Τον Αντεισαγγελέα, που πρότεινε να γίνει δεκτή εν μέρει η κρινόμενη αίτηση αναίρεσης και συγκεκριμένα για τον 1ο λόγο αυτής, να εφαρμοστεί η επιεικέστερη διάταξη, κατ’ άρθρο 2 ΠΚ, για την πράξη της παράβασης του άρθρου 196 προϊσχύσαντος ΠΚ, να αναιρεθεί η προσβαλλόμενη απόφαση κατά το μέρος αυτό, να κηρυχθεί αθώος ο αναιρεσείων για την πράξη αυτή, να αφαιρεθεί η ποινή φυλάκισης των πέντε (5) μηνών και από τη συνολική ποινή η συντρέχουσα ποινή των δύο (2) μηνών, να απορριφθεί κατά τα λοιπά η αίτηση αναίρεσης και οι πρόσθετοι λόγοι αυτής και τους πληρεξούσιους δικηγόρους των διαδίκων, που ζήτησαν όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά.
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η υπό κρίση από 26.9.2019 αίτηση αναίρεσης του κατηγορουμένου πρώην Μητροπολίτη Α. – Α. Λ. του Γ., που επιδόθηκε στον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου και έλαβε αρ. πρωτ.10197/27.9.2019, κατά της υπ’ αριθμ.47 & 49/2019 απόφασης του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αιγίου που δίκασε σε δεύτερο βαθμό, ασκήθηκε νομότυπα και εμπρόθεσμα και είναι παραδεκτή, όπως παραδεκτοί είναι και οι επ’ αυτής από 11-11-2019 πρόσθετοι λόγοι και από 18-12-2019 συμπληρωματικοί πρόσθετοι λόγοι, ως περιέχοντες λόγους την παραβίαση των διατάξεων περί δημοσιότητας της διαδικασίας στο ακροατήριο, την υπέρβαση εξουσίας, την έλλειψη ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας, την απόλυτη ακυρότητα που συνέβη κατά τη διαδικασία στο ακροατήριο και την εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή ουσιαστικής ποινικής διάταξης. Πρέπει, επομένως, να ερευνηθούν περαιτέρω, συνεκδικαζόμενα, τα ως άνω δικόγραφα, ως συναφή (άρθρα 473 παρ.2,3, 474 παρ.4, 509 και 510 παρ.1 στοιχ. Α’, Γ’, Δ’, Ε’, Θ’ Κ.Π.Δ.).
Κατά τη διάταξη του άρθρου 2 παρ.1 του κυρωθέντος με τον ν.4619/2019 (ΦΕΚ Α’95/11-6-2019) και ισχύοντος από 1-7-2019 (άρθρο δεύτερο του νόμου) Ποινικού Κώδικα ”αν από την τέλεση της πράξης ως την αμετάκλητη εκδίκασή της ίσχυσαν περισσότερες διατάξεις νόμων, εφαρμόζεται αυτή που στη συγκεκριμένη περίπτωση οδηγεί στην ευμενέστερη μεταχείριση του κατηγορουμένου”. Επιεικέστερος είναι ο νόμος που στη συγκεκριμένη κάθε φορά περίπτωση (in concreto) και όχι αφηρημένα οδηγεί στην ευμενέστερη ποινική μεταχείριση του κατηγορουμένου. Κατ’ εξοχήν επιεικέστερος είναι για τον κατηγορούμενο ο μεταγενέστερος της τέλεσης της πράξης νόμος, όταν καθιστά την πράξη ανέγκλητη. Περαιτέρω, από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 511 εδ. τελ. και 514 εδ.δ’ περ.β’ και 518 παρ.1 Κ.Π.Δ., όπως αυτός ισχύει από 1-7-2019 μετά την κύρωσή του με τον ν.4620/2019 (ΦΕΚ Α’96/11-6-2019- βλ. άρθρο δεύτερο του νόμου) συνάγεται, ότι αν καταστεί ανέγκλητη (ατιμώρητη) η πράξη για την οποία καταδικάστηκε ο κατηγορούμενος, τότε ο Άρειος Πάγος, εφόσον η αίτηση αναίρεσης κατά της καταδικαστικής απόφασης είναι παραδεκτή, εφαρμόζει αυτεπαγγέλτως τον νέο επιεικέστερο νόμο και κηρύσσει αθώο την κατηγορούμενο για την πράξη που δεν είναι πλέον αξιόποινη και μάλιστα ανεξάρτητα από την εμφάνιση του κατηγορουμένου κατά τη συζήτηση της τελευταίας (Oλ.Α.Π.3/1995). Εξάλλου, στη διάταξη του άρθρου 184 του νέου Π.Κ. με τίτλο ”Διέγερση σε διάπραξη εγκλημάτων, βιαιοπραγίες ή διχόνοια” φέρεται να έχει ενοποιηθεί το έγκλημα του άρθρου 196 προϊσχύσαντος Π.Κ. (κατάχρηση εκκλησιαστικού αξιώματος) αφού το τελευταίο καταργήθηκε ρητώς (βλ. αιτιολογική έκθεση στον άνω κυρωτικό του νέου Π.Κ. νόμο), διάταξη, η οποία εντάσσεται στο κεφάλαιο των εγκλημάτων που προστατεύουν το έννομο αγαθό της δημόσιας τάξης. Με τη διάταξη αυτή τιμωρείται ”όποιος δημόσια με οποιονδήποτε τρόπο ή μέσω του διαδικτύου προκαλεί ή διεγείρει σε διάπραξη πλημμελήματος ή κακουργήματος και έτσι εκθέτει σε κίνδυνο τη δημόσια τάξη” (βλ. παρ.1 άρθρου 184). Το πρόσωπο του δράστη του εγκλήματος αυτού μπορεί να είναι θρησκευτικός λειτουργός. Ως διακεκριμένη μορφή διέγερσης τυποποιείται ωστόσο για πρώτη φορά η πράξη όταν με αυτή επιχειρείται η τέλεση βιαιοπραγιών κατά ομάδας ή προσώπου που προσδιορίζεται (εκτός άλλων περιπτώσεων) με βάση το γενετήσιο προσανατολισμό (βλ. παρ.2 άρθρου 184). Στην προκείμενη περίπτωση, όπως προκύπτει από την επισκόπηση των πρακτικών της προσβαλλόμενης απόφασης, ο αναιρεσείων κηρύχθηκε ένοχος της πράξης του άρθρου 196 Π.Κ. (κατάχρησης εκκλησιαστικού αξιώματος) και του επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης πέντε (5) μηνών. Συγκεκριμένα αυτός κηρύχθηκε ένοχος του ότι : << Ως θρησκευτικός λειτουργός δημόσια και με την ιδιότητά του διέγειρε τους πολίτες σε εχθροπάθεια κατά άλλων πολιτών και συγκεκριμένα ο κατηγορούμενος με την ιδιότητα του Μητροπολίτη … σε άρθρο που δημοσίευσε στο προσωπικό του ιστολόγιο http://… με τίτλο ”ΑΠΟΒΡΑΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΣΗΚΩΣΑΝ ΚΕΦΑΛΙ! Ας μιλήσουμε έξω από τα δόντια ΦΤΥΣΤΕ ΤΟΥΣ” ανέφερε μεταξύ άλλων: ”Η ομοφυλοφιλία είναι εκτροπή από τους νόμους της φύσεως! Είναι κοινωνικό κακούργημα! Είναι αμαρτία! Όσοι, λοιπόν, είτε βιώνουν, είτε την υποστηρίζουν δεν είναι φυσιολογικοί άνθρωποι! Είναι αποβράσματα της Κοινωνίας! Δυστυχώς, αδελφοί μου, σήμερα την Ελλάδα διοικούν και μερικά τέτοια ανθρωπάρια! Ασφαλώς αποτελούν μια μικρή μειοψηφία στο σύνολο των Μελών της Βουλής των Ελλήνων! Υπάρχουν όμως! Είναι αποβράσματα της κοινωνίας, περιθωριακοί άνθρωποι, ελαττωματίες, εξευτελισμένοι, άνθρωποι του σκότους οι οποίοι τώρα πια με την ευκαιρία της υπεροχής της αριστερής πτέρυγας σήκωσαν πια κεφάλι! Σας συμβουλεύω: Μη τους πλησιάζετε! Μη τους ακούτε! Μη τους εμπιστεύεσθε! Είναι οι κολασμένοι της Κοινωνίας! Δικαίωμά τους, βέβαια, είναι κρυφά -ιδιωτικά- να ζουν όπως θέλουν! Αλλά κάποιοι ξεφτυλισμένοι δεν μπορούν να υπερασπίζωνται δημοσίως τα πάθη της ψυχής των! Την Ελλάδα μας διοικούν σήμερα πια άθεοι άνθρωποι! Σας υπενθυμίζω, λοιπόν, τα λόγια του Λεχ Βαλέσα της Πολωνίας : ”άνθρωπος χωρίς Θεό είναι επικίνδυνος” Ε, λοιπόν αυτούς τους ξεφτυλισμένους, φτύστε τους! Αποδοκιμάστε τους! Μαυρίστε τους! Δεν είναι άνθρωποι! Είναι εκτρώματα της φύσεως! Ψυχικά και πνευματικά πάσχουν! Είναι άτομα με νοητική διαταραχή! Δυστυχώς, αυτοί είναι τρις-χειρότεροι και πολύ πιο επικίνδυνοι από κάποιους, που ζουν στα τρελοκομεία! Μη διστάζετε, λοιπόν! Όταν και όπου τους συναντάτε, φτύστε τους! Μη τους αφήνετε να σηκώσουν κεφάλι! Είναι Επικίνδυνοι! Η Εκκλησία μας προσεύχεται γι’ αυτούς ως εξής : ”Εκλείπομεν αμαρτωλοί από της γης και άνομοι ώστε μη υπάρχειν αυτούς” (Ψαλμός 103). Δηλ. Ας εξαφανισθούν από τη γη όλοι οι αμαρτωλοί και όλοι οι άνομοι, ώστε να μην υπάρχουν! Στον αγύριστο να πάνε όλοι αυτοί οι καταραμένοι!”, διεγείροντας τοιουτοτρόπως τους πολίτες σε εχθροπάθεια κατά των ομόφυλων προσώπων και ζευγαριών.>> Κατά τις προεκτεθείσες σκέψεις, μετά τη δημοσίευση της προσβαλλόμενης απόφασης (28.1.2019) και μέχρι την αμετάκλητη εκδίκασή της ίσχυσε ο νέος Π.Κ., ο οποίος το μεν κατήργησε την ως άνω διάταξη του άρθρου 196, το δε αναμόρφωσε τη διάταξη του άρθρου 184, ενταγμένη στην ίδια κατηγορία εγκλημάτων προστασίας της δημόσιας τάξης. Όμως, κατά την παρούσα νέα έκφραση της αντικειμενικής υπόστασης του εγκλήματος του άρθρου 184 απαιτείται η πρόκληση ή διέγερση που ενεργεί ο δράστης, να αφορά σε διάπραξη πλημμελήματος ή κακουργήματος, έτσι να εκτίθεται σε κίνδυνο η δημόσια τάξη, κατά δε την παράγραφο 2 του ιδίου άρθρου να επιχειρείται η τέλεση βιαιοπραγιών κατά ομάδας ή προσώπου. Η νέα διάταξη που διαμορφώθηκε ως άνω, αν και ενταγμένη στο ίδιο κεφάλαιο προστασίας εννόμων αγαθών και επιπλέον, δυνάμενη να έχει ως δράστη μεταξύ άλλων και τον θρησκευτικό λειτουργό, δεν καλύπτει την κρινόμενη περίπτωση που εδράζεται σε διαφορετικά περιστατικά αντικειμενικής υπόστασης, κατά τα παραπάνω, συνεπώς, η πράξη, στην οποία καταδικάστηκε ο αναιρεσείων με την προσβαλλόμενη απόφαση, μετά την ως άνω κατάργηση της ως άνω διάταξης, έχει πλέον καταστεί ανέγκλητη (ατιμώρητη). Σύμφωνα με τις προδιαληφθείσες σκέψεις, συντρέχει περίπτωση αυτεπάγγελτης εφαρμογής από τον Άρειο Πάγο του επιεικέστερου νόμου που θεσμοθετείται με την εφαρμογή του νέου Π.Κ., κριθείσας της αίτησης αναίρεσης ως παραδεκτής. Μετά από αυτά, πρέπει, αφού γίνει δεκτός και ο πρώτος κύριος λόγος της κρινόμενης αίτησης, όπως και ο πρώτος συμπληρωματικός λόγος αυτής να αναιρεθεί η προσβαλλόμενη απόφαση κατά το μέρος της με το οποίο καταδικάστηκε ο αναιρεσείων για την ανωτέρω πράξη που κατέστη ανέγκλητη, καθώς, επίσης, να απαλειφθεί η ανωτέρω ποινή φυλάκισης των πέντε (5) μηνών που του επιβλήθηκε για την πράξη αυτή και από τη συνολική ποινή η συντρέχουσα (κατά συγχώνευση) ποινή φυλάκισης των δύο (2) μηνών, κηρυχθεί δε αυτός αθώος της ως άνω πράξης, κατά τα οριζόμενα στο διατακτικό. Κατά το άρθρο 93 παρ.3 του Συντάγματος, οι συνεδριάσεις κάθε δικαστηρίου είναι δημόσιες, κατά δε τη διάταξη του άρθρου 329 παρ.1 εδ.α’ Κ.Π.Δ., η συζήτηση στο ακροατήριο, καθώς και η απαγγελία της απόφασης, γίνεται δημόσια σε όλα τα ποινικά δικαστήρια, και επιτρέπεται στον καθένα να παρακολουθεί ανεμπόδιστα τις συνεδριάσεις, η παράβαση δε των διατάξεων αυτών ιδρύει τον από το άρθρο 510 παρ.1 στοιχ. Γ’ λόγο αναίρεσης. Με το δεύτερο λόγο της κύριας αίτησης αναίρεσης του αναιρεσείοντος προβάλλεται η αιτίαση ότι η δεύτερη συνεδρίαση του Δικαστηρίου της ουσίας που έλαβε χώρα στις 28.1.2019 δεν διεξήχθη δημόσια, αφού δεν υπάρχει σχετική μνεία στα πρακτικά της δίκης. Όπως, όμως, προκύπτει από τα οικεία πρακτικά της δίκης, κατά την οποία εκδόθηκε η άνω προσβαλλόμενη απόφαση, αναφέρεται ρητά στη σελίδα 1 ότι ”Η συνεδρίαση έγινε δημόσια στο ακροατήριο του Δικαστηρίου” , με την επανάληψη δε της διακοπείσας συνεδρίασης στις 28-1-2019, ”το Δικαστήριο επανήλθε με την αρχική του σύνθεση….ο πρόεδρος διέταξε τη συνέχιση της διακοπείσας συνεδρίασης”, περαιτέρω το Δικαστήριο ”….δημοσίευσε την με αριθμό 49/2019 απόφασή του αμέσως στο ακροατήριο σε δημόσια συνεδρίαση” και στη συνέχεια, το Δικαστήριο, την απαγγελία της ταυτάριθμης απόφασης τόσον ως προς την ενοχή, όσο και ως προς το σκέλος που αφορά την ποινή, συμπεριλαμβανομένης της απόφασης περί αναγνώρισης ελαφρυντικής περίστασης στο πρόσωπο του αναιρεσείοντα (του άρθρου 84 παρ. 2 α του Π.Κ.) ”δημοσίευσε σε δημόσια συνεδρίαση αμέσως στο ακροατήριό του”. Βάσει των περικοπών αυτών των πρακτικών και ιδίως των σελίδων 116, 117, 118 που αφορούν τα σκέλη της απόφασης για την ενοχή του αναιρεσείοντα – κατηγορουμένου, για την ποινή και την αναγνώριση ελαφρυντικής περίστασης αναφορικά με την επιβολή της ποινής, καθίσταται σαφές ότι η συνεδρίαση του Δικαστηρίου έγινε δημόσια και επιτρεπόταν στον καθένα να παρακολουθεί ανεμπόδιστα αυτήν, οι δε αποφάσεις τούτου (του Δικαστηρίου) τόσο για την ενοχή, όσο και για την ποινή του κατηγορουμένου απαγγέλθηκαν δημόσια. Επομένως, ο προαναφερόμενος λόγος είναι αβάσιμος. Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 329, 331, 333, 358, 364 παρ. 2 και 369 ΚΠΔ, προκύπτει ότι η λήψη υπόψη και η συνεκτίμηση από το Δικαστήριο της ουσίας, ως αποδεικτικού στοιχείου, εγγράφου που δεν αναγνώστηκε κατά τη συζήτηση στο ακροατήριο, συνιστά απόλυτη ακυρότητα και ιδρύει τον από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Α’ ΚΠΔ, σε συνδυασμό με το άρθρο 171 παρ. 1 περ. δ` του ίδιου Κώδικα, λόγο αναίρεσης, διότι έτσι παραβιάζεται η άσκηση του κατά το άρθρο 358 του ίδιου Κώδικα δικαιώματος του κατηγορουμένου να προβαίνει σε δηλώσεις, παρατηρήσεις και εξηγήσεις σχετικά με το αποδεικτικό μέσο, εκτός αν αυτό αποτελεί στοιχείο του κατηγορητηρίου ή το υλικό αντικείμενο του εγκλήματος ή είναι έγγραφο διαδικαστικό ή αναφέρεται απλώς διηγηματικά στην απόφαση ή το περιεχόμενό του προκύπτει από άλλα αποδεικτικά μέσα. Στην προκείμενη περίπτωση, με τον τέταρτο πρόσθετο λόγο αναίρεσης προβάλλεται απόλυτη ακυρότητα, που συνέβη κατά τη διαδικασία στο ακροατήριο, με την ειδικότερη αιτίαση, ότι το Δικαστήριο για να καταλήξει στις παραδοχές, στις οποίες στήριξε την καταδικαστική για τον αναιρεσείοντα κρίση του, και ειδικότερα την παραδοχή του ότι το δημοσιευθέν κείμενο αφορούσε τους ομοφυλόφιλους και όχι τους πολιτικούς, έλαβε υπόψη και κείμενα από ΜΜΕ (εφημερίδες, ειδησεογραφικά sites), τα οποία στη συνέχεια αναπαρήγαν το κείμενό του σε τίτλους, όπως ”παραλήρημα Α. κατά των ομοφυλοφίλων: <<Όπου τους συναντάτε, φτύστε τους….>>, όπως τούτο προκύπτει από την προσβαλλόμενη απόφαση. Ότι από τα πρακτικά συνεδριάσεως του Δικαστηρίου προκύπτει ότι το εν λόγω έγγραφο δεν αναγνώστηκε κατά την επ’ ακροατηρίου συζήτηση, προκειμένου αυτός να λάβει γνώση και να το αντικρούσει, δεδομένου ότι αφορούσε τον υπερασπιστικό ισχυρισμό του ότι το κείμενο αφορούσε τους πολιτικούς και περαιτέρω ούτε οι εφημερίδες και τα ειδησεογραφικά sites προκύπτει ότι αναγνώστηκαν, στα κείμενα των οποίων αναφέρεται η απόφαση. Όμως, από την, επιτρεπτή για τις ανάγκες του αναιρετικού ελέγχου, επισκόπηση των πρακτικών της προσβαλλομένης απόφασης και των αναγνωσθέντων εγγράφων, προκύπτει ότι μνημονεύονται στο περιεχόμενο εγγράφων που αναγνώσθηκαν κατά την αποδεικτική διαδικασία και συγκεκριμένα στα αναγνωσθέντα, χωρίς μάλιστα να προβληθεί αντίρρηση από τον αναιρεσείοντα ή τους συνηγόρους του, πληθώρα δημοσιευμάτων από εφημερίδες και ιστολόγια και μάλιστα αναγνώστηκαν φωτοαντίγραφα από τις εφημερίδες ΝΕΑ και ΒΗΜΑ, επιπρόσθετα και φωτοαντίγραφα από τα εξής ιστολόγια: ”newsbeast, ipop, voria, tvxs/news/ellada, iefimerida ”. Κατά συνέπεια ο προαναφερθείς και διατυπωθείς κατά τα ανωτέρω, από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Α’ Κ.Π.Δ., πρόσθετος λόγος αναίρεσης τυγχάνει αβάσιμος.
Κατά τη διάταξη του άρθρου 1 παρ.1 του ν.927/1979 ”περί κολασμού πράξεων ή ενεργειών αποσκοπουσών εις φυλετικάς διακρίσεις” με τίτλο ”δημόσια υποκίνηση βίας ή μίσους”, όπως το άρθρο αυτό αντικαταστάθηκε με το άρθρο 1 ν.4285/2014, ”1.Όποιος με πρόθεση, δημόσια, προφορικά ή δια του τύπου, μέσω του διαδικτύου ή με οποιοδήποτε άλλο μέσο ή τρόπο, υποκινεί, προκαλεί, διεγείρει ή προτρέπει σε πράξεις ή ενέργειες που μπορούν να προκαλέσουν διακρίσεις, μίσος ή βία κατά προσώπου ή ομάδας προσώπων, που προσδιορίζονται με βάση τη φυλή, το χρώμα, τη θρησκεία, τις γενεαλογικές καταβολές, την εθνική ή εθνοτική καταγωγή, το σεξουαλικό προσανατολισμό, την ταυτότητα φύλου <<χαρακτηριστικά φύλου>> (προσθ. με άρθρ.7 ν.4491/2017) ή την αναπηρία, κατά τρόπο που εκθέτει σε κίνδυνο τη δημόσια τάξη ή ενέχει απειλή για τη ζωή, την ελευθερία ή τη σωματική ακεραιότητα των ως άνω προσώπων, τιμωρείται με φυλάκιση τριών (3) μηνών έως τριών (3) ετών και με χρηματική ποινή πέντε έως είκοσι χιλιάδων (5.000 – 20.000) ευρώ.” Κατά δε τη διάταξη του άρθρου 5 παρ.1 ως άνω νόμου, όπως αυτό προστέθηκε με το άρθρο 4 ν.4285/2014, ”1.Οι πράξεις που περιγράφονται στον παρόντα νόμο, καθώς και τα εγκλήματα που τελούνται συνεπεία αυτών, διώκονται αυτεπαγγέλτως. Ο παθών, κατά την υποβολή της έγκλησης, όπως και όταν παρίσταται ως πολιτικώς ενάγων, δεν καταβάλλει το σχετικό παράβολο υπέρ του Δημοσίου.” Με τη διάταξη αυτή προβλέπεται το τιμωρούμενο σε βαθμό πλημμελήματος έγκλημα της δημόσιας προκλήσεως σε πράξεις δυνάμενες να προκαλέσουν διακρίσεις, μίσος και βία κατά προσώπων εκ μόνου του λόγου του προσδιορισμού τους από το σεξουαλικό προσανατολισμό τους. Η αντικειμενική υπόσταση του εγκλήματος αυτού πληρώνεται όταν κάποιος δημόσια προτρέπει άλλον ή άλλους σε πράξεις ή ενέργειες που μπορούν να προκαλέσουν διακρίσεις, μίσος ή βία εναντίον των ως άνω προσώπων. Η ”προτροπή” αυτή πρέπει να είναι δημόσια, με την έννοια ότι μπορεί να εισακουστεί και να επηρεάσει οποιονδήποτε δέκτη, ανεξαρτήτως αν τελείται σε δημόσιο ή ιδιωτικό χώρο με δημόσιο ή ιδιωτικό μέσο, οπωσδήποτε μπορεί να συμβεί μέσω του διαδικτύου. Δεν συνιστά ”προτροπή” η απλή έκφραση γνώμης, κριτικής έστω δυσάρεστης ή επικριτικής για τα ως άνω πρόσωπα. Η ”προτροπή” ενέχει παρότρυνση, παρόρμηση, διέγερση, ενθάρρυνση και παρακίνηση για την τέλεση ενεργειών, προϋπόθεση που δεν συντρέχει όταν αποβλέπει κάποιος με αυτή στην αποδοχή και μόνον των απόψεών του. Οι πράξεις και οι ενέργειες, στις οποίες προτρέπει το υποκείμενο του εγκλήματος, πρέπει να είναι ικανές και πρόσφορες να προκαλέσουν ”διακρίσεις, μίσος ή βία”, χωρίς να απαιτείται και να προκληθούν. Το αποτέλεσμα της πρόσφορης πρόκλησης ”διακρίσεων, μίσους, βίας”, πρέπει να έχει ως μοναδική αιτία και λόγο και να συνδέσει αποκλειστικά με τα ως άνω πρόσωπα που διαχωρίζονται από την σεξουαλική τους προτίμηση, στα οποία περιλαμβάνονται οι ομοφυλόφιλοι, οι οποίοι έλκονται ερωτικά από τα άτομα του ιδίου φύλου. Η υποκειμενική υπόσταση της αξιόποινης αυτής πράξης πληρώνεται με τη γνώση και θέληση των στοιχείων της αντικειμενικής υπόστασης, κατ’ άρθρο 27 παρ.1 Π.Κ. (βλ. και Ολ. Α.Π.3/2010). Το έννομο αγαθό που προστατεύεται με τις διατάξεις του ν.927/1979 είναι το και συνταγματικά, άλλωστε, κατοχυρωμένο, δικαίωμα κάθε Έλληνα προς ίση μεταχείριση, ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητάς του και απαγόρευση κάθε διάκρισης που αφορά το άτομό του (άρθρα 4 παρ.1 και 5 παρ.1 και 2 του Συντάγματος). Αλλά και στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για την προάσπιση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών (ΕΣΔΑ) ισχύει η απαγόρευση διακρίσεων κατά την απόλαυση των δικαιωμάτων και ελευθεριών που αναγνωρίζονται και προστατεύονται από τη Σύμβαση (βλ. άρθρο 14 αυτής, σε συνδ. άρθρο 28 παρ.1 Συντάγματος). Από άποψη ουσιαστικής εγκληματικής απαξίας που στηρίζει την ποινική κύρωση, θα μπορούσε να λεχθεί ότι η διάταξη προστατεύει και αυτή ταύτη τη ”δημόσια ευταξία ή τάξη”, αφού ο ρατσιστικός λόγος ή λόγος του μίσους αποτελεί μια κατάσταση που εγκυμονεί κινδύνους για τα ατομικά έννομα αγαθά των μελών της κοινωνίας και ειδικά των μελών εκείνων των πληθυσμιακών ομάδων, τις οποίες στοχοποιεί. Επισημαίνεται ότι οι διακρίσεις και η κοινωνική περιθωριοποίηση αφορούν όλους αφού πλήττουν στον πυρήνα της την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και συρρικνώνουν την έννοια των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Εξάλλου, από τις διατάξεις των άρθρων 63, 64 παρ. 2, 65 παρ. 1 και 82 παρ. 1 του προϊσχύοντος Κ.Π.Δ., 932 και 933 του Α.Κ., οι οποίες αποσκοπούν τόσο στην ικανοποίηση της αστικής αξιώσεως του παθόντος από το ποινικό δικαστήριο, όσο και στην υποστήριξη της κατηγορίας από τον πολιτικώς ενάγοντα προς αποκατάσταση, στη δεύτερη περίπτωση, της βαθύτερης εκείνης βλάβης που προκάλεσε το έγκλημα σε αυτόν, η οποία χωρεί με την κήρυξη της ενοχής και την καταδίκη του εγκληματία μέσα από τη διαδικασία της ποινικής δίκης, στην οποία απέκτησε ο πολιτικώς ενάγων το προνόμιο της συμπράξεως, ως φορέας της παραπάνω εγκληματικής βλάβης, προκύπτει ότι η πολιτική αγωγή, που ασκείται ενώπιον του ποινικού δικαστηρίου, έχει όχι μόνον αστικό, αλλά και ποινικό χαρακτήρα.
Συνεπώς, ο νομιμοποιούμενος να παραστεί ως πολιτικώς ενάγων, μπορεί να δηλώσει στο ακροατήριο του ποινικού δικαστηρίου παράσταση πολιτικής αγωγής, μόνο προς υποστήριξη της κατηγορίας, συγχρόνως να ζητήσει αποζημίωση από το έγκλημα ή χρηματική ικανοποίηση, λόγω ψυχικής οδύνης ή ηθικής βλάβης . Κατά τους όρους της ενεργητικής ή παθητικής νομιμοποιήσεως για την άσκηση της πολιτικής αγωγής, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 63 και 64 Κ.Π.Δ., αλλά και αυτούς που αφορούν την τηρητέα διαδικασία προς τούτο, σύμφωνα με τους ορισμούς του άρθρου 68 Κ.Π.Δ., ο θιγείς έχει έννομο συμφέρον παράστασης ενώπιον του ποινικού δικαστηρίου μόνον προς υποστήριξη της κατηγορίας, από την οποία εξαρτά ιδιωτικό δικαίωμα, δυνάμενο να ασκηθεί ενώπιον των πολιτικών δικαστηρίων, η παράνομη δε παράσταση του πολιτικώς ενάγοντος στο ποινικό δικαστήριο επιφέρει απόλυτη ακυρότητα κατ’ άρθρο 171 παρ.2 Κ.Π.Δ. που δημιουργεί το λόγο αναίρεσης του άρθρου 510 παρ.1 στοιχ. Α’ Κ.Π.Δ. Στην προκείμενη περίπτωση, με τους έκτο λόγο της κύριας αίτησης και πέμπτο λόγο του δικογράφου των πρόσθετων λόγων, ο αναιρεσείων αιτιάται ότι δεν ήταν επιτρεπτή η παράσταση πολιτικής αγωγής ούτε προς υποστήριξη της κατηγορίας των προσώπων που την άσκησαν στο ακροατήριο του δευτεροβαθμίου δικαστηρίου διότι προστατευόμενο έννομο αγαθό με τον ν.927/1979 είναι αποκλειστικά η δημόσια τάξη και τα πρόσωπα που παρέστησαν ως πολιτική αγωγή κατά τη συζήτηση της υπόθεσης στερούντο ενεργητικής νομιμοποίησης, καθόσον δεν υπέστησαν προσωπικά καμία βλάβη από το συγκεκριμένο άρθρο αφού αυτό δεν μνημόνευε οιονδήποτε από τους παραστάντες ως πολιτικούς ενάγοντες. Ότι το δημοσίευμα δεν στρέφεται κατά συγκεκριμένων προσώπων και δη κατά των παραστάντων ως πολιτικώς εναγόντων, ούτε παρατίθενται στοιχεία ικανά να οδηγήσουν στη σκέψη ότι πρόκειται περί αμέσως παθόντων, καθόσον δεν υπέστησαν προσωπικά καμία βλάβη από το συγκεκριμένο δημοσίευμα, στο οποίο δεν μνημονεύονταν οι ίδιοι και το άρθρο αφορούσε πολιτικούς και την ομοφυλοφιλία ως πράξη με συνέπεια οι παραστάντες να μην νομιμοποιούνται ενεργητικά. Το Δικαστήριο της ουσίας με την προσβαλλόμενη απόφασή του, αφού απέρριψε τη σχετική ένσταση που υποβλήθηκε στο ακροατήριο, έκανε δεκτή τη δήλωση παράστασης πολιτικής αγωγής για την υποστήριξη της κατηγορίας για την παράβαση του άρθρου 1 ν.927/1979 που αποδόθηκε στον κατηγορούμενο ήδη αναιρεσείοντα και για την οποία καταδικάστηκε, αναφορικά με την ομάδα προσώπων που εμφανίστηκε στο ακροατήριο, αυτοκαθοριζόμενοι ως ομοφυλόφιλοι που θίγονται από το επίδικο δημοσίευμα. Δεδομένου ότι ο νόμος κατά τα προεκτιθέμενα, προστατεύει το δικαίωμα διαβίωσης χωρίς διακρίσεις και καθιστά δικαιούχο για την σχετική παράσταση την αμέσως ζημιωθείσα ομάδα που έχει εκτεθεί στις εκδηλώσεις του δράστη και προσδιορίζεται στο κοινωνικό σύνολο από το σεξουαλικό προσανατολισμό τους, το Δικαστήριο δεν έσφαλε ως προς την αποδοχή αυτή της πολιτικής αγωγής από τα πρόσωπα αυτά, τα οποία παραστάθηκαν και ενώπιον του Αρείου Πάγου για την υποστήριξη και μόνον της κατηγορίας και αυτοπροσδιορίστηκαν ως ανωτέρω και τούτο, ανεξαρτήτως του ότι, υπό την προδιαληφθείσα έννοια, με τη εν λόγω διάταξη προστατεύεται παράλληλα και η δημόσια τάξη ή η δημόσια ειρήνη, ως απόρροια της κατάστασης κατά συγκεκριμένων προσώπων ή ομάδας προσώπων που αποτελούν μέλη της κοινωνίας. Επομένως, οι από το άρθρο 510 παρ.1 στοιχ. Α’ Κ.Π.Δ. ως άνω λόγοι αναίρεσης είναι αβάσιμοι. Κατά το άρθρο 25 παρ. 1 στοιχείο στ’ του ν. 1756/1988 ”Κώδικα Οργανισμού Δικαστηρίων και Κατάστασης Δικαστικών Λειτουργών” αρμοδιότητα του εισαγγελέα είναι να ασκεί ένδικα μέσα, ενώ, κατ’ άρθρο 24 παρ. 2 άνω νόμου, η εισαγγελία δρα ενιαία και αδιαίρετα, κάθε μέλος της εισαγγελίας ενεργεί ως εκπρόσωπός της και τούτο σημαίνει ότι δεν ενδιαφέρει το συγκεκριμένο πρόσωπο που εμφανίζεται σε κάθε ενέργεια ή και κατά τη διάρκεια της ίδιας ενέργειας (Α.Π.984/2014). Εξάλλου, σύμφωνα με την ως άνω αρμοδιότητα του εισαγγελέα, έφεση κατά της αθωωτικής απόφασης του μονομελούς πλημμελειοδικείου μπορεί να ασκήσει ο εισαγγελέας πλημμελειοδικών, αλλά και ο εισαγγελέας εφετών κατά των αποφάσεων των πλημμελειοδικείων που υπάγονται γενικά στην περιφέρειά του (βλ. άρθρο 486 παρ.1 περ.γ’ προϊσχύσαντος Κ.Π.Δ., ίδιας ρύθμισης με την περ. β’ ίδιου άρθρου νέου Κ.Π.Δ.). Περαιτέρω, από τις διατάξεις των άρθρων 474, 476 παρ.1 & 2 και 498 του προϊσχύσαντος Κ.Π.Δ. που εφαρμόζονται στη προκειμένη περίπτωση κατά τη διερεύνηση του παραδεκτού των ασκηθεισών το έτος 2018, ενδίκων εφέσεων (άρθρα 590 παρ. 1, 589 παρ. 3 νέου ΚΠΔ) προκύπτει, ότι η έκθεση που περιέχει τη δήλωση ασκήσεως του ένδικου μέσου της εφέσεως, πρέπει, να διαλαμβάνει ορισμένο λόγο, όπως είναι και η αιτίαση για κακή εκτίμηση των αποδείξεων. Ειδικά, προκειμένου για έφεση εισαγγελέα κατά αθωωτικής αποφάσεως, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρου 486 παρ.3 Κ.Π.Δ., “η άσκηση έφεσης από τον εισαγγελέα πρέπει να αιτιολογείται ειδικά και εμπεριστατωμένα στη σχετική έκθεση (άρθρο 498), άλλως απορρίπτεται ως απαράδεκτη”. Από την τελευταία αυτή διάταξη προκύπτει, ότι η αξιούμενη αιτιολογία της ασκούμενης από τον εισαγγελέα εφέσεως κατά αθωωτικής αποφάσεως αποτελεί πρόσθετο τυπικό όρο του κύρους του ένδικου αυτού μέσου και απαιτείται ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία των λόγων της εφέσεως, δηλαδή, πρέπει να εκτίθενται σε αυτή με σαφήνεια και πληρότητα οι συγκεκριμένες πραγματικές ή νομικές πλημμέλειες, που αποδίδονται στην προσβαλλόμενη αθωωτική απόφαση. Μόνη δε η παράθεση στην έκθεση εφέσεως των αποδεικτικών στοιχείων, από τα οποία προκύπτει ενοχή του κατηγορουμένου και εντεύθεν εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων από το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, δεν αρκεί κατά το νόμο για την απαιτούμενη ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία της εφέσεως του εισαγγελέα κατά της αθωωτικής αποφάσεως, εφόσον δεν αντικρούει με συλλογισμούς και σε συνδυασμό με τα αποδεικτικά μέσα την κρίση του δικαστηρίου περί της αθωότητας του κατηγορουμένου (Ολ. Α.Π. 9/2005). Στην προκείμενη περίπτωση, με τους τρίτο και τέταρτο λόγους της κύριας αίτησης και τον πρώτο λόγο του δικογράφου πρόσθετων λόγων, ο αναιρεσείων επικαλούμενος την άσκηση δύο εισαγγελικών εφέσεων κατά της ίδιας απόφασης, ήτοι των υπ’ αριθμ. εκθέσεων εφέσεως 40/26.3.2018 και 48/4.4.2018 της Εισαγγελέως Πλημμελειοδικών του Αιγίου και του Εισαγγελέα Εφετών Πατρών, αντίστοιχα, κατά της υπ’ αριθμ. 322/2018 απαλλακτικής απόφασης του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Αιγίου, καθώς και το ενιαίο και αδιαίρετο της εισαγγελικής αρχής, προβάλλει την αιτίαση ότι δεν θα έπρεπε το Δικαστήριο της ουσίας να εκδικάσει και τις δύο εφέσεις μαζί, αλλά να προτιμήσει την εκδίκαση αυτής του Εισαγγελέως Εφετών Πατρών, ιεραρχικώς ανωτέρου. Επιπλέον, αιτιάται ότι οι εφέσεις αυτές δεν φέρουν την αξιούμενη ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία και ότι έπρεπε να απορριφθούν ως απαράδεκτες, ως εκ τούτου, το Δικαστήριο με το να εκδικάσει και τις δύο ως άνω εφέσεις των ως άνω Εισαγγελέων, Πλημ/κών και Εφετών, υπερέβη την εξουσία του. Στις εκθέσεις των εφέσεων αυτών, οι οποίες παραδεκτώς επισκοπούνται, αναφέρονται ότι ο εκάστοτε Εισαγγελέας (Πλημ/κων και Εφετών αντιστοίχως) εφεσιβάλλει την ανωτέρω απόφαση με την οποία κηρύχθηκε αθώος ο αναιρεσείων για τους εξής, επί λέξει, λόγους: “Συγκεκριμένα, από τις καταθέσεις των μαρτύρων που εξετάστηκαν στο ακροατήριο και τα έγγραφα που αναγνώστηκαν σε συνδυασμό με την απολογία του ανωτέρω κατηγορούμενου, αποδείχθηκε ότι ο κατηγορούμενος Α.- Α. Λ., στο …, στις 4-12-2015, με πολλές πράξεις τέλεσε πολλά εγκλήματα και ειδικότερα ότι: Α) Με πρόθεση μέσω διαδικτύου, ως δημόσιος λειτουργός, προέτρεψε σε πράξεις ή ενέργειες που μπορούν να προκαλέσουν διακρίσεις, μίσος και βία κατά ομάδας προσώπων που προσδιορίζονται με βάση το σεξουαλικό προσανατολισμό, κατά τρόπο που εκθέτει σε κίνδυνο τη δημόσια τάξη και ενέχει απειλή για τη ζωή, την ελευθερία και τη σωματική ακεραιότητα των ως άνω προσώπων και πιο συγκεκριμένα ο κατ/νος, ως Μητροπολίτης … με αφορμή την κατάθεση προς ψήφιση στη Βουλή του νομοσχεδίου που αφορά το σύμφωνο συμβίωσης, το οποίο περιελάμβανε και τα ομόφυλα ζευγάρια στο ρυθμιστικό του πεδίο δημοσίευσε στο προσωπικό του ιστολόγιο http://… άρθρο με το τίτλο “ΑΠΟΒΡΑΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΣΗΚΩΣΑΝ ΚΕΦΑΛΙ! Ας μιλήσουμε έξω από τα δόντια ΦΤΥΣΤΕ ΤΟΥΣ”, στο οποίο αναφέρει: “…Από τα ΜΜΕ σήμερα 4 Δεκεμβρίου 2015 πληροφορηθήκαμε, ότι απεβίωσε ο ηθοποιός Μ. Χ. Διαβάζουμε λοιπόν σε κάποιο ιστότοπο: “Πολλοί δεν γνώριζαν καν ότι ήταν ομοφυλόφιλος. Με αφορμή όμως την κηδεία του, βγήκε και τον ξεφώνησε, ότι είναι τέτοιος, ο εραστής του (από πάνω ή από κάτω;) ο νεαρός Κ. Φ., …μαινόμενος που ο Νόμος δεν του επέτρεψε να παντρευτεί τον ηθοποιό με τον οποίο συζούσε τα τελευταία 25 χρόνια!” (βλ. “xairete.blogspot.gr” 04.12.2015). Στη συνέχεια στο προσκήνιο προέβαλε μια άλλη ηθοποιός και Βουλευτής, θαυμάστρια και φίλη του αποθανόντος, η κα Ά. Β…, η οποία, απευθυνομένη προς τον νεκρό, είπε και τα εξής: “Στη μνήμη της προσωπικής σου αγωνίας, θα βοηθήσω να περάσει το σύμφωνο συμβίωσης από τη Βουλή των Ελλήνων”!!!!! Καταγγέλλουμε, λοιπόν, απερίφραστα το θράσος αυτού του πολιτικού προσώπου! Καταγγέλλουμε αυτή την ενέργεια και την καταδικάζουμε χωρίς δισταγμό! Η ομοφυλοφιλία είναι εκτροπή από τους Νόμους της φύσεως! Είναι κοινωνικό κακούργημα! Είναι αμαρτία! Όσοι, λοιπόν, είτε την βιώνουν, είτε την υποστηρίζουν δεν είναι φυσιολογικοί άνθρωποι! Είναι αποβράσματα της Κοινωνίας! Δυστυχώς, αδελφοί μου, σήμερα την Ελλάδα διοικούν και μερικά τέτοια ανθρωπάρια! Ασφαλώς αποτελούν μια μικρή μειοψηφία στο σύνολο των Μελών της Βουλής των Ελλήνων! Υπάρχουν όμως! Είναι μερικά αποβράσματα της Κοινωνίας, περιθωριακοί άνθρωποι, ελαττωματίες, εξευτελισμένοι, άνθρωποι του σκότους οι οποίοι τώρα πιά με την ευκαιρία της υπεροχής της αριστερής πτέρυγας σήκωσαν πια κεφάλι! Σας συμβουλεύω: Μη τους πλησιάζετε! Μη τους ακούτε! Μη τους εμπιστεύεσθε! Είναι οι κολασμένοι της Κοινωνίας! Δικαίωμά τους, βέβαια, είναι κρυφά -ιδιωτικά- να ζουν όπως θέλουν! Αλλά κάποιοι ξεφτυλισμένοι δεν μπορούν να υπερασπίζονται δημοσίως τα πάθη της ψυχής των! Την Ελλάδα μας διοικούν σήμερα πια άθεοι άνθρωποι! Σας υπενθυμίζω, λοιπόν, τα λόγια του Λεχ Βαλέσα της Πολωνίας: “άνθρωπος χωρίς Θεό είναι επικίνδυνος!” Ε, λοιπόν, αυτούς τους ξεφτυλισμένους, φτύστε τους! Αποδοκιμάστε τους! Μαυρίστε τους! Δεν είναι άνθρωποι! Είναι εκτρώματα της φύσεως! Ψυχικά και πνευματικά πάσχουν! Είναι άτομα με νοητική διαταραχή! Δυστυχώς, αυτοί είναι τρις-χειρότεροι και πολύ πιό επικίνδυνοι από κάποιους, που ζούν στα τρελλοκομεία! Μή διστάζετε, λοιπόν! Όταν και όπου τους συναντάτε, φτύστε τους! Μη τους αφήνετε να σηκώνουν κεφάλι! Είναι επικίνδυνοι! Η Εκκλησία μας προσεύχεται γι’ αυτούς ως εξής: “Εκλείποιεν αμαρτωλοί από της γης και άνομοι, ώστε μη υπάρχειν αυτούς” (Ψαλμός 103). Δηλ. Ας εξαφανισθούν από την γή όλοι οι αμαρτωλοί και όλοι οι άνομοι, ώστε να μην υπάρχουν! Στον αγύριστο να πάνε όλοι αυτοί οι καταραμένοι”! Όλων των ανωτέρω τοποθετήσεων έλαβαν γνώση οι αναγνώστες του εν λόγω ιστολογίου, ο ίδιος δε, λόγω της ιδιότητάς του ως θρησκευτικού λειτουργού, γνώριζε ότι ο λόγος του έχει μεγάλη δύναμη, πειθώ και αποτελεσματικότητα, κατά τρόπο που μπορεί να προκαλέσει απειλή για τη ζωή, την ελευθερία και τη σωματική ακεραιότητα των ομόφυλων προσώπων και ζευγαριών. Β) Ως θρησκευτικός λειτουργός δημόσια και με την ιδιότητα του διέγειρε τους πολίτες σε εχθροπάθεια κατά άλλων πολιτών και συγκεκριμένα ο κατ/νος με την ιδιότητα του Μητροπολίτη … σε άρθρο που δημοσίευσε στο προσωπικό του ιστολόγιο http://… με τίτλο “ΑΠΟΒΡΑΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΣΗΚΩΣΑΝ ΚΕΦΑΛΙ! Ας μιλήσουμε έξω από τα δόντια ΦΤΥΣΤΕ ΤΟΥΣ”, ανέφερε μεταξύ άλλων: “Η ομοφυλοφιλία είναι εκτροπή από τους Νόμους της φύσεως! Είναι κοινωνικό κακούργημα! Είναι αμαρτία! Όσοι, λοιπόν, είτε την βιώνουν, είτε την υποστηρίζουν δεν είναι φυσιολογικοί άνθρωποι! Είναι αποβράσματα της Κοινωνίας! Δυστυχώς, αδελφοί μου, σήμερα την Ελλάδα διοικούν και μερικά τέτοια ανθρωπάρια! Ασφαλώς αποτελούν μια μικρή μειοψηφία στο σύνολο των Μελών της Βουλής των Ελλήνων! Υπάρχουν όμως! Είναι μερικά αποβράσματα της Κοινωνίας, περιθωριακοί άνθρωποι, ελαττωματίες, εξευτελισμένοι, άνθρωποι του σκότους οι οποίοι τώρα πιά με την ευκαιρία της υπεροχής της αριστερής πτέρυγας σήκωσαν πια κεφάλι! Σας συμβουλεύω: Μη τους πλησιάζετε! Μη τους ακούτε! Μη τους εμπιστεύεσθε! Είναι οι κολασμένοι της Κοινωνίας! Δικαίωμά τους, βέβαια, είναι κρυφά -ιδιωτικά- να ζουν όπως θέλουν! Αλλά κάποιοι ξεφτυλισμένοι δεν μπορούν να υπερασπίζωνται δημοσίως τα πάθη της ψυχής των! Την Ελλάδα μας διοικούν σήμερα πια άθεοι άνθρωποι! Σας υπενθυμίζω, λοσιόν, τα λόγια του Λεχ Βαλέσα της Πολωνίας: “άνθρωπος χωρίς Θεό είναι επικίνδυνος!” Ε, λοιπόν, αυτούς τους ξεφτυλισμένους, φτύστε τους! Αποδοκιμάστε τους! Μαυρίστε τους! Δεν είναι άνθρωποι! Είναι εκτρώματα της φύσεως! Ψυχικά και πνευματικά πάσχουν! Είναι άτομα με νοητική διαταραχή! Δυστυχώς, αυτοί είναι τρις-χειρότεροι και πολύ πιό επικίνδυνοι από κάποιους, που ζούν στα τρελλοκομεία! Μή διστάζετε, λοιπόν! Όταν και όπου τους συναντάτε, φτύστε τους! Μη τους αφήνετε να σηκώνουν κεφάλι! Είναι επικίνδυνοι! Η Εκκλησία μας προσεύχεται γι’ αυτούς ως εξής: “Εκλείποιεν αμαρτωλοί από της γης και άνομοι, ώστε μη υπάρχειν αυτούς” (Ψαλμός 103). Δηλ. Ας εξαφανισθούν από την γή όλοι οι αμαρτωλοί και όλοι οι άνομοι, ώστε να μην υπάρχουν! Στον αγύριστο να πάνε όλοι αυτοί οι καταραμένοι”!, διεγείροντας τοιουτοτρόπως τους πολίτες σε εχθροπάθεια κατά των ομόφυλων προσώπων και ζευγαριών. Τα ανωτέρω προκύπτουν σαφώς από: -Την κατάθεση του πρώτου μάρτυρα κατηγορίας Λ. Κ. του Ι., που ανέφερε μεταξύ άλλων, τα εξής: “Φυσικά έχω υπόψη μου το δημοσίευμα. Διαβάζοντας το δημοσίευμα το εξέλαβα ότι στοχοποιεί εμένα και τον κύκλο μου. Ταράχθηκε η οικογένεια μου και οι φίλοι μου. Μας κατονομάζει με μια σειρά λέξεων που δημιουργούν πρόβλημα στην κοινωνικοποίησή μου, στο επάγγελμά μου. Γνωστοί και άγνωστοι μ’ έπαιρναν τηλέφωνο και μου έλεγαν το διάβασες αυτό. Στο πολιτικό πρόσωπο αναφέρεται. Αναφέρεται στο πολιτικό καθεστώς, στους κυβερνώντες, σ’ ένα δεύτερο βαθμό αναφέρεται και σ’ εμάς. Προφανώς αναφέρεται στους βουλευτές. ” …Είναι μερικά αποβράσματα της κοινωνίας….άνθρωποι του σκότους” αυτό αναφέρεται σ’ εμάς τους ομοφυλόφιλους. “….Μην τους πλησιάζετε! Μην τους ακούτε! Μην τους εμπιστεύεσθε! Είναι οι κολασμένοι της Κοινωνίας!” αναφέρεται αφενός στους κυβερνώντες και αφετέρου σ’ εμάς, και στη συνέχεια ” …αλλά κάποιοι ξεφτιλισμένοι δεν μπορούν να υπερασπίζονται δημοσίως τα πάθη της ψυχής των..” λόγω προσωπικής εμπειρίας είναι λόγια που έχω εισπράξει κατά κόρον από την παιδική ηλικία. “Ε. λοιπόν … αυτούς τους ξεφτιλισμένους φτύστε τους … μαυρίστε τους … είναι εκτρώματα της φύσεως”, η λέξη μαυρίστε τους έχει δύο έννοιες η μία είναι μαυρίστε τους στο ξύλο και η δεύτερη είναι μαυρίστε τους στο ψηφοδέλτιο, προφανώς αναφέρεται σ’ εμάς τους ομοφυλόφιλους. Το κείμενο του Μητροπολίτη αναφέρεται ταυτόχρονα και στους ομοφυλόφιλους. Οι λέξεις ελαττωματίες, εξευτελισμένοι, αποβράσματα είναι λέξεις που χρησιμοποιούν για τους ομοφυλόφιλους και όχι για τους πολιτικούς. Το συναίσθημά μου είναι η ταραχή γιατί είμαι ένας άνθρωπος που έχω εισπράξει βία από την παιδική μου ηλικία. Η ρητορική μίσους είναι προθάλαμος της βίας. Έξι χρόνια πριν περπατούσα στην Ακρόπολη χέρι – χέρι με τον σύντροφο μου και μας πετούσαν πέτρες. Είναι επικίνδυνο για την ψυχική μου υγεία και σαν επαγγελματίας σύμβουλος ψυχικής υγείας, ψυχοθεραπευτής. Γιατί να βγω έξω από το σπίτι όταν κινδυνεύω κάποιος να με φτύσει. “Η ομοφυλοφιλία είναι εκτροπή από τους νόμους της φύσεως είναι κοινωνικό κακούργημα ” … προφανώς αναφέρεται στους ομοφυλόφιλους. Στα πάθη των ψυχών και μάλιστα δηλώνει στον Μητροπολίτη … ότι διεγείρει κατά των ομοφυλοφίλων … Η φράση του κατηγορητηρίου όπως μ’ ερωτάτε λέει από τη μία φτύστε τους , απομονώστε τους και από την άλλη μαυρίστε τους. Φυσικά μ’ έχουν φτύσει. Την ώρα που με προπηλακίζουν δεν μπορώ να ρωτήσω γιατί το κάνετε αυτό. Με κράζουν γιατί θεωρώ τώρα πια ότι δικαιούνται να το κάνουν με την ευλογία του θεού. “τη λέξη εξέλαβα” τη διασταύρωσα με όλο μου τον κύκλο. Το “… αποβράσματα της κοινωνίας” απευθύνεται σ’ εμάς τους ομοφυλόφιλους. Κάνει σύνθεμα και στους δύο. Συνενώνουν τους πολιτικούς με τους ομοφυλόφιλους. Σ’ εμάς αναφέρεται και εγκαλεί και τους πολιτικούς. … Μετά το φθινόπωρο που ακολούθησε την ψήφιση του νομοσχεδίου και τις δηλώσεις του Μητροπολίτη με έκραξαν στο δρόμο. Με βάση το δημοσίευμα πήραν θάρρος, γιατί δηλώνει ότι θέλει να διεγείρει τις συνειδήσεις όλων. Έχει και μεταφορική σημασία η λέξη φτύστε τους. Σημαίνει αποδοκιμάζω, περιφρονώ. Δεν είναι μεταφορικό για όσους έχουμε υποστεί από παιδιά τέτοιου είδους βία. Οα ήταν αστείο να ισχυριστώ ότι όλα αυτά έγιναν από το λόγο του Μητροπολίτη αλλά ο λόγος διογκώνει αυτή τη ρητορική μίσους. Η σεξουαλικότητα δεν είναι κρυφός βίος είναι πολιτικός βίος. Με περιορίζει να αναπτύξω την προσωπικότητά μου μέσα στο σπίτι μου … “. Και στις δύο έννοιες αφενός εγκαλεί ένα σκέλος και στο άλλο σκέλος που είναι κατά κόρον σε όλο το κείμενο μας κατακεραυνώνει σαν ελαττωματίες. Προφανώς καταφέρεται κατά των πολιτικών γιατί ψήφισαν το σύμφωνο συμβίωσης αλλά και εμάς τους ομοφυλόφιλους. Και λέει μην τους πλησιάζετε. Εκεί που αρχίζει η κα Β. το κείμενο του σε κάποια σημεία δεν είναι κολάσιμο, είναι πως το εκφράζει δημόσια και προτρέπει τους ανθρώπους στο μαυρίστε τους”. -Την κατάθεση του τρίτου μάρτυρα κατηγορίας Μ. Σ. του Ν., που ανέφερε μεταξύ άλλων, τα εξής: “Το έχω διαβάσει το δημοσίευμα. Αναφέρεται κυρίως κατά των ομοφυλοφίλων. Η αναφορά στην αρχή στρέφεται και στους δύο, αλλά από τη μέση και κάτω στρέφεται αποκλειστικά και μόνο σ’ εμάς τους ομοφυλόφιλους. Στην ερώτησή σας “σας συμβουλεύω μη τους πλησιάζετε μη τους ακούτε … είναι οι κολασμένοι της κοινωνίας” αφορά την ομάδα των ανθρώπων με σεξουαλικό προσδιορισμό, τους ομοφυλόφιλους. Κατ’ εμέ προτρέπει στην απομόνωση. Θέλει να μας απομονώσει, μας θεωρεί κοινωνικό κακούργημα. Πάλι πιστεύω ότι αναφέρεται στην κοινωνική ομάδα ομοφυλόφιλους που ανήκω κι εγώ … Το “….ε λοιπόν αυτούς τους ξεφτιλισμένους φτύστε τους…” αυτό με προσβάλλει κι εμένα. Θα μπορούσε να αναφέρεται και στους πολιτικούς. Στην ερώτηση “…όσοι λοιπόν είτε την βιώνουν, είτε την υποστηρίζουν δεν είναι φυσιολογικοί άνθρωποι..” αναφέρεται και στους δύο. Αν κάποιος υποστηρίζει τους ομοφυλόφιλους προσβάλλομαι κι εγώ εμμέσως. Στην ερώτηση “…. Την Ελλάδα μας διοικούν σήμερα πια άθεοι άνθρωποι…” ναι το δέχομαι ότι δεν αφορά τους ομοφυλόφιλους. “.Λ. Είναι μερικά αποβράσματα της Κοινωνίας, περιθωριακοί άνθρωποι, ελαττωματίες, εξευτελισμένοι, άνθρωποι του σκότους…” εδώ είναι οι πράξεις των πολιτικών που μας υποστηρίζουν. “…. Ε λοιπόν αυτούς τους ξευτιλισμένους φτύστε τους… δεν είναι άνθρωποι…” δημόσιος εξευτελισμός “αυτοί δεν είναι άνθρωποι”. Το πήρα επάνω μου προσωπικά κι έτσι μπορεί να δικαιολογηθεί μια βίαιη συμπεριφορά και απομόνωση. Αυτό ενδυναμώνει ανθρώπους που έχουν ήδη μία άσχημη συμπεριφορά κατά των ομοφυλοφίλων. Μπορώ να χάσω τη δουλειά μου. Αισθήματα εχθρότητας, μίσους, αποδυνάμωσης, δημιουργεί απομόνωση και αυτά θέλει να προστατεύσει ο νόμος. Στην ερώτηση “… ας εξαφανιστούν ….” εγώ το εκλαμβάνω ότι αμαρτία είναι η ομοφυλοφιλία. Το συγκεκριμένο κείμενο το θεωρώ απειλή για τη σωματική μου υγεία … Η φράση “…. Αποβράσματα της κοινωνίας….” αναφέρεται σ’ εμάς τους ομοφυλόφιλους, γιατί πιο κάτω λέει σήκωσαν κεφάλι. Το σύμφωνο συμβίωσης αφορά εμένα – εμάς. Γίνεται αναφορά στους βουλευτές μικρή αναφορά σε σχέση με την μεγάλη που αφορά εμάς. Βρίσκω παράλογο όσον αφορά την πρόσκληση σε πράξη, όχι τον χαρακτηρισμό της αμαρτίας “…Η ομοφυλοφιλία είναι αμαρτία … κοινωνικό κακούργημα…”. Όταν κάποιος θέλει να ψηφίσει κάτι ευνοϊκό προς τους ομοφυλόφιλους…. Εργάζομαι στον ιδιωτικό τομέα. Έχω ακούσει γι’ ανθρώπους που έχουν χάσει τη δουλειά τους λόγω σεξουαλικών προτιμήσεων. Ο χαρακτηρισμός στην τελευταία πρόταση αναφέρεται σε μία βουλευτή, στην κα Β.. Ο Μητροπολίτης εκπροσωπεί την Ανατολική Ορθόδοξο Εκκλησία. Σύμφωνα με τον αντιρατσιστικό νόμο, αν ο ψαλμός προτρέπει σε βία, όχι δεν έχει δικαίωμα. Δεν είμαι στην εκκλησία συνέχεια. Είναι ένα κείμενο που δημόσια αναπαράχθηκε από πολλούς. Έχει δικαίωμα να κρίνει ο Μητροπολίτης τους πολιτικούς. Ο πολιτικός υποστηρίζει εμένα. Μ’ ενοχλεί γιατί πάνε να υποστηρίξουν το δικαίωμά μου. Η φράση “… η ομοφυλοφιλία είναι εκτροπή από τους νόμους της φύσης…”. Μπορεί να το πει αλλά υπονομεύει τη δική μου ασφάλεια. Βεβαίως κινδυνεύω γιατί συνέχεια ενδυναμώνει. Γιατί αν κάποιος με μισεί εξαιτίας της ιδιότητάς μου δεχόμαστε συνέχεια επιθέσεις κατά της σωματικής μου ακεραιότητας. Ως κοινωνική ομάδα ναι κινδυνεύω. Αυξάνεται ο κίνδυνος να με χτυπήσουν γιατί δίνεται μια δικαιολογία γι’ αυτήν την πράξη. Μέρος του κειμένου αφορά εμένα “…. Το μη τους πλησιάζετε … μην τους ακούτε …” δεν με έχει ενοχλήσει, μ’ έχει ενοχλήσει η προτρ Την κατάθεση του τρίτου μάρτυρα κατηγορίας Μ. Σ. του Ν., που ανέφερε μεταξύ άλλων, τα εξής: -Την κατάθεση του τέταρτου μάρτυρα κατηγορίας Α. Ι. του Α., που ανέφερε μεταξύ άλλων, τα εξής: “Στρέφεται το δημοσίευμα κατά των ομοφυλοφίλων και των υποστηρικτών τους στην 4η παράγραφο ασφαλώς αποτελούν μια μικρή μειοψηφία – αναφέρεται στους βουλευτές ” … είναι μερικά αποβράσματα….” αναφέρεται στους ομοφυλόφιλους επειδή η αριστερή πτέρυγα είναι δυνατή, εμείς οι ομοφυλόφιλοι εννοεί, σήκωσαν κεφάλι. Η φράση “μην τους πλησιάζετε …” αναφέρεται και στους δύο. Σ’ όσους το βιώνουν και όσους το υποστηρίζουν. Αν θεωρήσουμε ότι κάποιοι πολιτικοί είναι εξευτελισμένοι επειδή μας υποστηρίζουν αναφέρεται σε εμάς. Η φράση “….διοικούν άθεοι άνθρωποι…. Φτύστε τους….”, εγώ πιστεύω ότι αναφέρεται στους ομοφυλόφιλους και στους υποστηρικτές τους. Είναι ένα κείμενο που κατά 95% αναφέρεται στους ομοφυλόφιλους και 5% στους άθεους. Η λέξη “….μαυρίστε τους…” είναι μια λέξη υποτιμητική. Όλο το κείμενο είναι ξεκάθαρο ότι αναφέρεται σε μας. Είναι ένα δημοσίευμα που εξηγεί ο ίδιος και αναφέρεται ( ο Μητροπολίτης σε επόμενο κείμενο). Θεωρώ ότι ο ακραίος λόγος “…. φτύστε τους, να τους εξαφανίσουμε από το πρόσωπο της γης….” εξάπτει τα πάθη. Ο ίδιος είπε να εξιτάρω τις συνειδήσεις των πιστών για να αντιδράσουν. Μειώνει την ελευθερία μου να περπατώ στους δρόμους χέρι – χέρι με τον σύντροφο μου, να βρω εργασία …Η φράση “…. Σας συμβουλεύω …. Μην τους πλησιάζετε….” είναι ξεκάθαρη η αναφορά τους σε μας. ” … είναι άτομα με νοητική διαταραχή….” είναι ξεκάθαρο ότι εννοεί την ομοφυλοφιλία. “….Φτύστε τους….” αφορά τους ομοφυλόφιλους και είναι ξεκάθαρη πρόκληση σε βία. Ο κατηγορούμενος δίνει την εικόνα σε πολλούς να προβούν σε τέτοιες πράξεις. Πιστεύω ότι υπήρχε μεγάλος κίνδυνος να έρθουν χρυσαυγίτες έξω. Γι’ αυτό είναι τα ΜΑΤ. ‘Αποψή μου. Πιστεύω ότι με την αναφορά στα απολωλότα πρόβατα αναφέρεται στους ομοφυλόφιλους. Το πρώτο κομμάτι αναφέρεται στους ομοφυλόφιλους και το δεύτερο κομμάτι αναφέρεται στην κα Β. όχι γιατί υποστηρίζει το μνημόνιο, αλλά επειδή υποστηρίζει εμάς. Η λέξη ” … φτύστε τους … ” είναι διαφορετική η ερμηνεία της λέξης αυτής. Ο κόσμος που το διαβάζει θα το ερμηνεύσει όπως εγώ. Θα προτιμούσα να ερμηνεύεται όπως θέλετε εσείς. Δεν θέλω να ζω σ’ έναν κόσμο που προσβάλει. Δεν μ’ έχουν φτύσει, μόνο λεκτικά. Η φράση “….στη μνήμη της προσωπικής σου….” στους ομοφυλόφιλους αναφέρεται και στους πολιτικούς. Έχει δυνατότητα ο κατηγορούμενος Μητροπολίτης να αναφέρεται στους κανόνες της εκκλησίας. Υπάρχουν ιεράρχες ανά τον κόσμο, που έχουν ανοιχτά μυαλά για την ομοφυλοφιλία. Όταν μας αποκαλούν έκφυλους εγώ νοιώθω μια ανασφάλεια. Συχνά νοιώθω την σωματική μου ακεραιότητα να απειλείται όταν περπατώ στο δρόμο και θέλω να πιάσω από το χέρι τον σύντροφο μου. Η φράση ” … σήκωσαν κεφάλι …” αναφέρεται σε μας”. -Την κατάθεση του πέμπτου μάρτυρα κατηγορίας H. M. του H., που ανέφερε τα εξής: “Μένω στην Ελλάδα. Ήταν λέξεις γεμάτες με μίσος και βία. Η κλασική λέξη είναι το …φτύστε τους… Αγχώθηκα όταν το διάβασα, γιατί βγάζει βία. Δεν πιστεύω ότι υπάρχει αναφορά σε πολιτικούς. Η φράση “…. Είναι μερικά αποβράσματα…” όταν κυκλοφορώ στους δρόμους, θέλω να πω ότι είμαι παντρεμένος με Έλληνα και φοβάμαι. Το έχω διαβάσει δεν ήξερα κάποιες λέξεις και μου τις εξήγησαν. Το έχω διαβάσει όλο. Εγώ το κατάλαβα για τους ομοφυλόφιλους. Η ομοφυλοφιλία θεωρείται αμαρτία. Εγώ κατάλαβα ότι ήταν μια στάση όχι της Εκκλησίας. Υπάρχουν νόμοι και εμείς κάνουμε τη συζήτηση των νόμων. Το διάβασα και το θυμάμαι αλλά αναφέρεται στους ομοφυλόφιλους”. -Την κατάθεση του έκτου μάρτυρα κατηγορίας Π. Σ. του Γ., που ανέφερε μεταξύ άλλων, τα εξής: “Το είχα διαβάσει το δημοσίευμα. Σαφέστατα από την αρχή αναφερόταν κατά των ομοφυλοφίλων. Μπορεί να προσβάλει και ανθρώπους που είναι trans, intersexual κ.λ.π. Περιορισμός της ελευθερίας γιατί όλα τα ζητήματα έχουν να κάνουν ως προς το φύλλο, τον σεξουαλικό προσδιορισμό και την ταυτότητα φύλλου. Με βάση την αντίληψη της κοινωνίας είναι και οι ομοφυλόφιλοι από κάτω όμως είναι και οι κατηγορίες που ανέφερα. Είναι μίξη, καμιά σχέση με το κείμενο. Δεν αναφέρεται στην αριστερή πτέρυγα, αλλά στους ανθρώπους που παραβιάζονται τα δικαιώματά τους. Όλες οι ανθρώπινες σχέσεις χτίζονται επάνω στην εμπιστοσύνη…. Δυστυχώς αδερφοί μου …” αν μιλάει για την κυβέρνηση δεν μιλάει γι’ αυτούς που ψήφισαν γιατί αυτοί ήταν πλειοψηφία. Η φράση “…. Την Ελλάδα μας διοικούν…”, “… ε! λοιπόν αυτούς τους ξεφτυλισμένους….” δεν αναφέρεται στους πολιτικούς. Όλο αυτό είναι εκ των υστέρων προσπάθεια να αποκλείσουμε το ενδεχόμενο … Μπορεί να αναφέρεται στους άθεους, στη σημερινή κυβέρνηση. “…. Η ομοφυλοφιλία είναι εκτροπή….” Επειδή έχω τελειώσει και εκκλησιαστική σχολή είναι ξεκάθαρο ότι το κείμενο αυτό αναφέρεται στους ομοφυλόφιλους και όχι στους πολιτικούς. Η κυβέρνηση μας επέτρεψε να σηκώσουμε το κεφάλι. Πίσω από αυτό είναι οι άνθρωποι. Κρυφά μπορείς να κάνεις ότι θες φανερά μην το κάνεις. “…. Ε! λοιπόν αυτούς τους ξεφτυλισμένους….” σαφώς εννοεί τους ομοφυλόφιλους. ” … Ας εξαφανιστούν από τη γη …” Συναισθηματικά φορτισμένη πρόταση και διεγείρει το μίσος.” … Το κείμενο είναι ξεκάθαρα εναντίον των ομοφυλόφιλων, είτε το βιώνεις, είτε το υποστηρίζεις. Αφορά και τους δύο, ομοφυλόφιλους και πολιτικούς. Είμαι δάσκαλος όταν σε μια μητέρα πέσει αυτό το κείμενο στα χέρια της, πως εγώ θα χτίσω σχέσεις εμπιστοσύνης; Είμαστε ευάλωτη πληθυσμιακή ομάδα. Η απανθρωποποίηση ομάδας ανθρώπων. “….Φτύστε τους…” την πραγματική έννοια του φτύνω και δεν δέχομαι να κάτσω δίπλα σου, το έχω ζήσει στο σχολείο, στο συγγενικό περιβάλλον”. -Την κατάθεση του έβδομου μάρτυρα κατηγορίας Ι. Π. του Δ., που ανέφερε μεταξύ άλλων, τα εξής: “Αναφέρεται στην αρχή στην ομοφυλοφιλική ιδιότητα και υπάρχουν σαφείς αναφορές για τον διττό ρόλο ομοφυλοφιλίας και πολιτικών. Η φράση “…. ασφαλώς αποτελούν….” δεν αναφέρεται στους πολιτικούς γιατί οι υποστηρικτές είναι πλειοψηφία. Η φράση “…. Είναι μερικά αποβράσματα…” αναφέρεται στην μικρή μειοψηφία στην αριστερή πτέρυγα στους βουλευτές και το υποκείμενο είναι οι ομοφυλόφιλοι πολίτες. Τρεις παράγραφοι πάνω οι ομοφυλόφιλοι είναι μορφή κακουργήματος. “…. Φτύστε τους αποδοκιμάστε τους…” πάλι στους ομοφυλόφιλους πολίτες αναφέρεται. Έχει ένα λογικό σφάλμα, γιατί λέει αυτοί είναι μειοψηφία. Υπάρχουν κοινοί χαρακτηρισμοί. Στη φράση ” … ε! λοιπόν αυτούς τους ξεφτυλισμένους….” Πεντακάθαρα αναφέρεται στην ομοφυλοφιλία. Με αφορμή την αριστερή πτέρυγα έχουν σηκώσει κεφάλι. “….Μην τους πλησιάζετε μην τους ακούτε….” Αφορά στους ομοφυλόφιλους, στους πολιτικούς αναφέρεται μόνο σε δύο σημεία. Ουσιαστικά η προτροπή είναι για περιθωριοποίηση. Ο περιορισμός είναι κομμάτι της. θεωρώ ότι είναι ένα κείμενο που γράφτηκε σ’ ένα μπλοκ από έναν άνθρωπο που είναι δημόσιος λειτουργός και ήρθε κι έδωσε μια επιπλέον προσβλητική αξία. Διαβάζουμε συχνά μειωτικά κείμενα. Απλώς αυτό το κείμενο παροτρύνει σε τέτοιες συμπεριφορές. Είναι επικίνδυνο. Η φράση “….Δυστυχώς αδερφοί μου σήμερα….” θεωρώ ότι αναφέρεται σε μια μικρή κατηγορία βουλευτών που να ανήκει στην ομοφυλοφιλική κοινότητα. Αναφέρεται σε δύο ιδιότητες, στην ιδιότητα του πολιτικού και των ομοφυλοφίλων. Στην προηγούμενη παράγραφο αναφέρει ότι είτε αυτοί τη βιώνουν, είτε την υποστηρίζουν. Το κείμενο στο σύνολο του αναφέρεται στους ομοφυλόφιλους και σε δύο σημεία αναφέρεται στους πολιτικούς. …Το “…. μερικά τέτοια ανθρωπάρια…” έχει αναφορά είτε σ’ αυτούς που τη βιώνουν είτε την υποστηρίζουν. Υπάρχουν μέλη της βουλής των Ελλήνων που είναι βουλευτές και μερικοί από αυτούς είναι ομοφυλόφιλοι. “…. Είναι μερικά αποβράσματα…” προφανές είναι ότι υπάρχει προκατάληψη στην ομοφυλική ιδιότητα…”. -Την κατάθεση του όγδοου μάρτυρα κατηγορίας Ν. Σ. του Δ., που ανέφερε μεταξύ άλλων, τα εξής: “Αναφέρεται σε κάποιους βουλευτές και στους ομοφυλόφιλους. Η φράση “…. Δυστυχώς αδερφοί μου….” εδώ αναφέρεται στους βουλευτές αλλά πιο κάτω αναφέρεται στους ομοφυλόφιλους. Αναφέρεται και στις δύο πλευρές. “…. Ασφαλώς αποτελούν μια μικρή μειοψηφία στο σύνολο των μελών….” αναφέρεται στους ομοφυλόφιλους βουλευτές. Η φράση “…. Ε! λοιπόν αυτούς τους ανθρώπους….” Τους ομοφυλόφιλους πολίτες εννοεί. Τους προτρέπει μ’ έναν συγκεκριμένο τρόπο. Η φράση “… στον αγύριστο να πάνε…” προτροπή ξεκάθαρη σε μια συγκεκριμένη ομάδα πολιτών. Οι περισσότερες εφημερίδες έγραφαν τότε. Κανείς δεν αναφέρθηκε ότι μιλάει για την κυβέρνηση. Τις περισσότερες φορές τα δημοσιεύματα του κατηγορούμενου είναι κατά των ομοφυλοφίλων. Το φτύνω με το μίσος που είναι γραμμένο δεν μπορεί να έχει άλλη έννοια από την κυριολεξία. Είχα ειρωνικό σχόλιο από τον μανάβη μου, μετά το δημοσίευμα “να προσέχετε”. Προφανώς μπορεί να κρίνει κάποιος για την ομοφυλοφιλία, δικαίωμά του είναι. Η φράση “…. Ε ! λοιπόν αυτούς τους ξεφτυλισμένους…… Όχι μόνο στους πολιτικούς αλλά και στον διπλανό του τον ομοφυλόφιλο αναφέρεται. “… Αποδοκιμάστε τους, μαυρίστε τους…” δεν τίθεται θέμα εκλογών”. •Την κατάθεση του ένατου μάρτυρα κατηγορίας Β. Θ. του Γ., που ανέφερε μεταξύ άλλων, τα εξής: “Αναφέρεται στους ομοφυλόφιλους, στους ομοφυλόφιλους βουλευτές και στους ανθρώπους που υποστήριξαν το συγκεκριμένο νομοσχέδιο. Προσπάθησα να αποδομήσω το κείμενο και αναφέρεται στους ανθρώπους που είναι ομοφυλόφιλοι και διοικούν, στους ομοφυλόφιλους υπήρχε αναφορά και στους άθεους, αλλά έχοντας σαν αποδοχή, όποιος υποστηρίζει το σύμφωνο συμβίωσης. Εμείς κάναμε μήνυση κι έχει να κάνει μέσα από αυτό το κείμενο για τον κοινωνικό αποκλεισμό. Η λεκτική βία υποκινεί. Με βάση την ανάπτυξη όσων έχει πει αναφέρεται σε μένα. Προτρέπει τους άλλους ανθρώπους να κάνουν πράξεις βίας, πράξεις διακρίσεως κ.λ.π. Όταν το συγκεκριμένο άτομο κινδυνεύει να πέσει θύμα επίθεσης και βίας από τις φράσεις αυτές. Όταν δεν μπορείς να κυκλοφορήσεις ελεύθερα στο δρόμο, για μια ελεύθερη βούληση μιλάμε, όταν δεν μπορώ να ασκήσω το δικαίωμα μου να εκφραστώ ελεύθερα. Αξιοπρεπής είναι ο άνθρωπος που μπορεί να ασκήσει τα δικαιώματά του που του δίνει η πολιτεία. Όταν δημοσιεύτηκε αυτό το κείμενο ήμουν πιο φοβισμένος. Λόγω της επαγγελματικής μου ιδιότητας (δημοσιογράφος) προσπαθώ να βελτιώσω την προσωπική μου εικόνα και την επαγγελματική μου κατάσταση. Προφανώς δεν αφορούσε προσωπικά εμένα άμεσα, αλλά όταν εγώ αυτή τη στιγμή εκπροσωπώ ένα περιβάλλον. Γιατί πρέπει να πέσω θύμα κακοποίησης πρώτα; Υπάρχει προτροπή στο κείμενο”. -Την κατάθεση του μάρτυρα που κλητεύθηκε από την πολιτική αγωγή, Ν. Α., ομοτ. Καθηγητή Νομικής Σχολής Αθηνών, που ανέφερε τα εξής: “Η αφορμή είναι η κατάθεση ενός νομοθετήματος και η κηδεία ενός ηθοποιού για την γενίκευση που αφορά τη συγκεκριμένη ομάδα. Αυτοί που βιώνουν και αυτοί που υποστηρίζουν Το πιο ήπιο συνώνυμο της λέξης απόβρασμα είναι σκουπίδι. Είναι προσβολή και προσβάλλομαι κι εγώ ο ίδιος. Όταν προσβάλαμε στο Στρασβούργο την υπόθεση, την κερδίσαμε και είπαμε να επεκταθεί και στην Ελλάδα. Είναι η θέσπιση του άρθρου 13 και του άρθρου 14 του Συντάγματος και του άρθρου 10 ΕΣΔΑ. Το άρθρο μπορεί να εφαρμοστεί κατά τρόπο επικίνδυνο. Από εσάς εξαρτάται πως θα το εφαρμόσετε. Θεωρώ αδιανόητο τα λεχθέντα με τις φράσεις στο κείμενο που δημοσίευσε ο κατηγορούμενος. Οι φράσεις αυτές θίγουν τον πυρήνα της συγκεκριμένης ομάδας και όσων γενικότερα τους υποστηρίζουν. Οα το έλεγα ότι αναφέρεται πρωτίστως στους πολιτικούς αλλά εξ ίσου και περισσότερο μιλάει για την ομάδα των θιγομένων (ομοφυλόφιλων). Εν προκειμένω, δεν κρίνεται η ελευθερία της έκφρασης ενός προσώπου αλλά κρίνεται η ελευθερία της έκφρασης ενός δημοσίου λειτουργού. Όλο μαζί είναι το χειρότερο που μπορεί να πει ο κατηγορούμενος για έναν άνθρωπο. Είναι ζώα. Νομίζω ο τόνος είναι επειδή είναι ζώα δεν είναι άνθρωποι, είναι ξεφτίλες, δημιουργεί ένα πνεύμα που θυμίζει Αγιατολάχ. Έχω την εντύπωση ότι είναι βαρύτερο το παράπτωμα από κάποιον που τυχαίνει σεβασμό, από τον Μητροπολίτη, παρά από δημοσιογράφο. Είναι το λεξιλόγιο του Χίτλερ, των ναζί. Στην αρχή του άρθρου αναφέρεται ότι δεν θα υπήρχε πρόβλημα αν το έκαναν στο σπίτι τους και όχι σε δημόσιο χώρο. Τους περιορίζεις την ελευθερία. Είναι σαν τους ομόκεντρους κύκλους. Όλοι θίγονται. Νοιώθουν ντροπή γιατί κάποιος καταφέρεται εναντίον τους. Έχει πει ο πολιτικός γάμος είναι πορνεία. Κάνω λάθος που είπα ότι αναφέρεται ότι είναι ζώα, ζητώ συγνώμη. Στη φράση “…. Την Ελλάδα μας διοικούν…” προφανώς αναφέρεται στους πολιτικούς. Το να κόβεις αποσπάσματα από ένα συγκεκριμένο κείμενο και να τα ερμηνεύεις διαφορετικά, είναι μια υπερασπιστική πολιτική, για τους αφελείς μάρτυρες. Πιστεύω ότι αυτό που με ρωτάτε δεν ισχύει. Το συγκεκριμένο κείμενο πρέπει να το κρίνει κανείς ως όλο”. -Το περιεχόμενο του επίμαχου δημοσιεύματος που περιλαμβάνεται στα αναγνωστέα έγγραφα του κατηγορητηρίου, δηλαδή του άρθρου με το τίτλο “ΑΠΟΒΡΑΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΣΗΚΩΣΑΝ ΚΕΦΑΛΙ! Ας μιλήσουμε έξω από τα δόντια ΦΤΥΣΤΕ ΤΟΥΣ”, που αναρτήθηκε στο προσωπικό του ιστολόγιο του Μητροπολίτη … Α.-Α. Λ.: http… -Την από 12-3-2018 δημοσίευση του κατηγορούμενου που φέρει τίτλο “ΘΑ ΜΑΣ ΚΑΘΗΣΟΥΝ “ΣΤΟ ΣΚΑΜΝΙ ΤΟΥ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΥ” -ΠΕΜΠΤΗ 15 ΜΑΡΤΙΟΥ ΣΤΟ ΑΙΓΙΟ ! -ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΣ ΣΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΑΙΓΙΟΥ! ” η οποία περιλήφθηκε στα αναγνωστέα κατά την διαδικασία στο ακροατήριο, όπου δηλώνει ρητά ότι “το αδίκημα για το οποίο θα δικασθώ, είναι η αρνητική στάση μου προς τους ομοφυλόφιλους! Η προτροπή μου “φτύστε τους”, όπως δημοσιεύθηκε στο Blog (βλ. 9-12-2015), όπως αποδείχθηκε, τους ενόχλησε πολύ” και παρακάτω, στο ίδιο δημοσίευμα συνεχίζει: “Εμείς, γράφοντας το “φτύστε τους”, εννοούσαμε “περιφρονείστε τους”! Στο δημοσίευμα αυτό ουδεμία αναφορά ή νύξη κάνει σε πολιτικούς, και διευκρινίζει πέρα από κάθε αμφιβολία ότι με την προτροπή “φτύστε τους” αναφέρεται σε εκδήλωση περιφρονητικής συμπεριφοράς προς την κοινωνική ομάδα των ομοφύλων. -Το γεγονός ότι το σύνολο των εγγράφων που έχει προσκομισθεί από την υπεράσπιση δεν αφορά στην πολιτική τάξη αλλά κατατείνει να αποδείξει ότι οι ομοφυλόφιλοι είναι ανώμαλοι. Ο κατηγορούμενος κατά την απολογία του κατέθεσε: “Το φτύστε τους είναι το λιγότερο που μπορώ να κάνω. Ως Επίσκοπος είμαι υποχρεωμένος όχι μόνο να κηρύττω αλλά να προστατεύω τον λόγο του θεού. Ο Μπουτάρης θέλει το prides parade. Αν είχα ραβδί θα σε χτυπούσα. Αν είχα ένα όπλο και μου επέτρεπε ο νόμος θα το χρησιμοποιούσα”. Συνεπώς, από τα παραπάνω αποδεικτικά μέσα, δηλαδή μαρτυρικές καταθέσεις και έγγραφα, αποδείχθηκε ότι ο κατηγορούμενος αναφερόταν στην ομάδα των ομοφυλοφίλων και ότι: Α) Με πρόθεση μέσω διαδικτύου, ως δημόσιος λειτουργός, προέτρεψε σε πράξεις ή ενέργειες που μπορούν να προκαλέσουν διακρίσεις, μίσος και βία κατά ομάδας προσώπων που προσδιορίζονται με βάση το σεξουαλικό προσανατολισμό, κατά τρόπο που εκθέτει σε κίνδυνο τη δημόσια τάξη και ενέχει απειλή για τη ζωή, την ελευθερία και τη σωματική ακεραιότητα των ως άνω προσώπων, και Β) Ως θρησκευτικός λειτουργός δημόσια και με την ιδιότητά του διέγειρε τους πολίτες σε εχθροπάθεια κατά άλλων πολιτών. Ο κατηγορούμενος, δεν εξέφρασε απλώς τη γνώμη του επ’ ευκαιρία της κατάθεσης του νομοσχεδίου για το σύμφωνο συμβίωσης στα πλαίσια της ελευθερίας έκφρασης αλλά υπερέβη το όριο της λεκτικής ευπρέπειας. Ο λόγος του ενείχε “απειλητικό” περιεχόμενο, κατά την έννοια του άρθρου 1 του 927/1979 όπως τροπ/κε και νυν ισχύει με το άρθ. 1 Ν. 4285/2014, καθώς στοχοποίησε προσδιορίζοντας με απόλυτα διακριτό τρόπο τα άτομα που ανήκουν στην ομάδα των ομοφυλοφίλων με τρόπο αντικειμενικά πρόσφορο να περιάγει τρόμο και ανησυχία στα μέλη της με την αναγγελία επικείμενου κακού(“μαυρίστε τους”, “φτύστε τους”), ήτοι παράνομης πράξης, η οποία θα αφορά σε άμεσο και επικείμενο κίνδυνο της ειρηνικής και ομαλής κοινωνικής συμβίωσης και των δικαιωμάτων της ομάδας αυτής, μέλους ή μελών της. Ο λόγος του ήταν πρόσφορος να παραγάγει άμεσο και επικείμενο κίνδυνο να διαταράξει την ειρηνική και ομαλή κοινωνική συμβίωση και τα δικαιώματα της ομάδας των ομοφυλοφίλων καθώς εκφθέρθηκε από εκκλησιαστικό ιεράρχη του οποίου η άποψη λόγω της παραπάνω ιδιότητάς του έχει αυξημένο κύρος και επιρροή, ιδιαίτερα στους πολυάριθμους πιστούς της ορθόδοξης χριστιανικής θρησκείας που είναι το επίσημο θρήσκευμα στη χώρα μας και της μεγάλης πλειοψηφίας των κατοίκων της χώρας. Εκδηλώθηκε δε δημοσίως με την ανάπτυξη επιχειρηματολογίας, με σαφή σκοπό τη δημιουργία απόφασης σε άλλον ή άλλους, σε συνθήκες ήδη υπάρχουσας κοινωνικής έντασης ενόψει της επικείμενης ψήφισης του συμφώνου συμβίωσης μεταξύ ζευγαριών, ετερόφυλων και ομόφυλων δια αναρτήσεως δημοσιεύματος στο προσωπικό του ιστολόγιο, δηλαδή με τρόπο που καθιστούσε δυνατό να πληροφορηθεί το περιεχόμενο του μεγάλος αριθμός ατόμων, το κατέστησε δηλαδή προσιτό σε ευρύτατο κοινό. Ήταν δε ιδιαίτερα υψηλή η ένταση της χρησιμοποιούμενης φρασεολογίας, το ύφος και ο τόνος του λόγου του καυστικά. Είναι παγίως δεκτό τόσο από τη νομολογία του Αρείου Πάγου αλλά και των κατώτερων δικαστηρίων της χώρας μας όσο και κατά τη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, ότι τα δημοσιεύματα ή κάθε είδους κείμενα δεν μπορούν να ερμηνεύονται αποσπασματικά αλλά ως ενιαίο νοηματικό σύνολο. Η επίδικη ανάρτηση τόσο στο σύνολο της όσο και στα επιμέρους στοιχεία της, είναι σαφές ότι αφορά στους ομοφυλόφιλους, οι οποίοι στοχοποιούνται, κατά τρόπο εμπρηστικό: Η ομοφυλοφιλία χαρακτηρίζεται ως “εκτροπή από τους νόμους της φύσεως” και “κοινωνικό κακούργημα”, ενώ τα ίδια τα πρόσωπα που φέρουν αυτή την ιδιότητα, αλλά και αυτοί που τους υποστηρίζουν, χαρακτηρίζονται, οι ίδιοι και όχι οι πράξεις τους, ως άνθρωποι που δεν είναι φυσιολογικοί, αλλά αντίθετα “αποβράσματα της κοινωνίας”, “ελαττωματίες, εξευτελισμένοι, άνθρωποι του σκότους”, οι οποίοι, με την ευκαιρία της υπεροχής της αριστερής πτέρυγας, δηλαδή με την τωρινή Κυβέρνηση, “σηκώνουν κεφάλι”. Η συμβουλή που δίνει ο κατηγορούμενος Μητροπολίτης Α.- Α. Λ. σχετικά με τους ομοφυλοφίλους είναι ο πλήρης κοινωνικός αποκλεισμός και η αποβολή τους από το κοινωνικό σώμα. Η χρήση των λέξεων δεν είναι αμφίσημη αλλά σαφής, ακόμη και με την γραμματική ερμηνεία: “μην τους πλησιάζετε! Μην τους ακούτε! Μην τους εμπιστεύεσθε! Είναι κολασμένοι της κοινωνίας! …” Ακολουθεί δε μία παράγραφος, που αυτοτελώς περιλαμβάνει σωρεία προτροπών: Ε, λοιπόν, αυτούς τους ξεφτυλισμένους, φτύστε τους! Αποδοκιμάστε τους! Μαυρίστε τους! Δεν είναι άνθρωποι! Είναι εκτρώματα της φύσεως! Ψυχικά και πνευματικά πάσχουν! Είναι άτομα με νοητική διαταραχή! Δυστυχώς, αυτοί είναι τρις-χειρότεροι και πολύ πιό επικίνδυνοι από κάποιους, που ζούν στα τρελλοκομεία! Μή διστάζετε, λοιπόν! Όταν και όπου τους συναντάτε, φτύστε τους! Μη τους αφήνετε να σηκώνουν κεφάλι! Είναι επικίνδυνοι! Η Εκκλησία μας προσεύχεται γι’ αυτούς ως εξής: “Εκλείποιεν αμαρτωλοί από της γης και άνομοι, ώστε μη υπάρχειν αυτούς” (Ψαλμός 103). Δηλ. Ας εξαφανισθούν από την γή όλοι οι αμαρτωλοί και όλοι οι άνομοι, ώστε να μην υπάρχουν! Στον αγύριστο να πάνε όλοι αυτοί οι καταραμένοι”! Η συγκεκριμένη παράγραφος ως ενιαίο νοηματικό υποσύνολο είναι προφανές ότι αναφέρεται στους ομοφυλόφιλους, και όχι στους πολιτικούς, στους άθεους ή σε οποιαδήποτε άλλη κατηγορία, γιατί η χρήση της έννοιας ψυχικής και διανοητικής διαταραχής και πάθησης είναι η συνήθης που αποδίδεται σε ομοφυλόφιλους και ανθρώπους που έχουν τέτοιες πεποιθήσεις. Αντιθέτως, όπως είναι γνωστό από την κοινή πείρα και την κοινωνική εμπειρία, τους πολιτικούς δεν τους αποκαλεί κανείς τρελούς ή ψυχικά διαταραγμένους, αλλά οι μομφές που τους αποδίδονται είναι ότι είναι “προδότες”, ή “λαμόγια”. Το επίδικο κείμενο, το οποίο έχει ευρεία απεύθυνση, είναι γραμμένο απλά και με τους συνήθεις γλωσσικούς κώδικες, ακριβώς για να είναι άμεσα κατανοητό. Συνεπώς ο λόγος αυτός ο οποίος και από την ίδια τη γραμματική και συντακτική του διατύπωση είναι προφανές ότι αναφέρεται σε υποκείμενα, σε πρόσωπα, και όχι σε πράξεις, περιλαμβάνει διαρκείς και συστηματικές προτροπές σε βία, διακρίσεις και μίσος σε βάρος των ομοφύλων και καλεί σε πράξεις. Ο Μητροπολίτης Α.-Α. Λ. καλεί σε λιντσάρισμα, με ενεργό συμμετοχή πολιτών, προσπαθώντας μάλιστα να άρει τις όποιες επιφυλάξεις και ενδοιασμούς τους με τη φράση “μη διστάζετε”. Αυτό το λεκτικό σφυροκόπημα, οι διαρκείς προτροπές, εντείνει αφενός την αίσθηση του επείγοντος, και άρα την αναγκαιότητα για άμεση ανάληψη δράσης και αφετέρου την πεποίθηση ότι οι ομοφυλόφιλοι είναι μιαρό και νοσηρό σώμα μέσα στην κοινωνία, μια “εστία κοινωνικής μόλυνσης”, που πρέπει να εξαφανιστεί με άμεσο και βίαιο τρόπο. Επομένως, αφενός δεν αναφέρεται σε πράξεις, αλλά σε πρόσωπα, αφετέρου, ακόμα και οι όποιες αναφορές που κάνει στους πολιτικούς και πάλι τους ομοφυλόφιλους στοχοποιούν: οι διοικούντες αποκαλούνται “ανθρωπάρια” για το λόγο ότι ψήφισαν το σύμφωνο συμβίωσης των ομοφύλων ζευγαριών. Η περιφρόνηση συνεπώς προς τους πολιτικούς, στα σημεία στα οποία γίνεται αναφορά, δεν έχει αυτοτέλεια. Τελεί σε άμεση συνάρτηση με τους ομοφυλοφίλους και έλκει ευθέως το στοιχείο της υποτίμησης από αυτούς. Τα παραπάνω, δεν αναιρούνται από έτερα αποδεικτικά μέσα, και ιδίως από τις καταθέσεις των μαρτύρων υπεράσπισης Α. Π. του Μ., Γ. Λ., Σ. Κ. του Β., Ι. Β. (Α.), καθώς και από την απολογία του κατηγορούμενου Α.- Α. Λ.. Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω, δεν εκτιμήθηκαν σωστά τα προεκτεθέντα αποδεικτικά μέσα από την Προεδρεύουσα Πλημμελειοδίκη που έσφαλε κρίνοντας ότι οι προτροπές του κατηγορούμενου στην επίμαχη ανάρτηση του κατηγορητηρίου στο προσωπικό του ιστολόγιο την 9-12-2015 αναφερόταν στους πολιτικούς και όχι στους ομοφυλόφιλους, ασκώντας έντονη και οξεία κριτική σε όσους πολιτικούς υποστηρίζουν τους ομοφυλοφίλους, στρεφόμενος εναντίον τους διότι εκδήλωσαν την υποστήριξή τους προς την ψήφιση του νομοσχεδίου για το Σύμφωνο Συμβίωσης, χωρίς όμως να προτρέπει τρίτους να προβούν σε πράξεις ή ενέργειες που μπορούν να προκαλέσουν διακρίσεις, μίσος ή βία κατά ομάδας προσώπων που προσδιορίζονται με βάση το σεξουαλικό προσανατολισμό, κατά τρόπο που να εκθέτει τη δημόσια τάξη και να ενέχει απειλή για τη ζωή, την ελευθερία και τη σωματική ακεραιότητα των ως άνω προσώπων, και χωρίς να διεγείρει τους πολίτες σε εχθροπάθεια κατά άλλων πολιτών. Επομένως, ο κατηγορούμενος Α.- Α. Λ. του Γ., κάτοικος …, τέλεσε τις ως άνω αποδιδόμενες σε αυτόν πράξεις: 1) της παράβασης του άρθρου 1 Ν. 927/79, ως τροπ/κε με άρθ. 1 Ν. 4285/2014, και 2) της παράβασης του άρθρου 196 ΠΚ, και κατά συνέπεια έπρεπε να κηρυχθεί ένοχος νια τις πράξεις αυτές”. “Τις ανωτέρω κρισιολογήσεις του το δικαστήριο μας διαβεβαιώνει ότι στήριξε και “στις καταθέσεις των μαρτύρων κατηγορίας, Λ. Κ., Ν. Σ., Β. Θ. και Ν. Α., καθώς οι τελευταίοι δεν αρνήθηκαν την συσχέτιση του επίμαχου κειμένου με τους πολιτικούς. Προσεκτικότερη όμως ανάγνωση του κειμένου, υπό το πρίσμα των διατυπώσεών του, αλλά και των καταθέσεων όλων των μαρτύρων κατηγορίας, συμπεριλαμβανομένων και των μόλις προαναφερθέντων .αποδίδει διαφορετική διάγνωση και στόχευση ποιά συγκεκριμένα ομάδα ανθρώπων επεδίωκε ο κατηγορούμενος να θυματοποιήσει διεγείροντας αισθήματα εχθρότητας σε βάρος τους με τον προτρεπτικό του λόγο, με τον οποίο τους επιδαψίλευε βαρείς χαρακτηρισμούς, δια των οποίων αρνιόταν σ’αυτούς, πέραν του στάτους της τιμής τους, ακόμη και αυτήν την ιδιότητα τους ως ανθρώπων, με προφανή σκοπό να άρει την όποια αναστολή εκείνων των αποδεκτών των προτροπών του, που ενδεχομένως να ήταν ενδοιαστικοί ως προς την εκδήλωση της εχθρότητάς του κατά αυτής της ομάδας ανθρώπων με τόσο έντονα καταφρονητικό τρόπο (: φτύσιμο). Έτσι, μπορεί με το επίμαχο δημοσίευμα να καυτηριάζει αρχικά την απόφαση βουλευτού, η οποία παραβρεθείσα σε κηδεία συναδέλφου της ηθοποιού, ο οποίος τύχαινε να είναι ομοφυλόφιλος, υποσχέθηκε κατά τον επικήδειο λόγο της να ψηφίσει τον νόμο περί συμφώνου συμβιώσεως, η έλλειψη του οποίου από την νομοθεσία μας τού στέρησε εν ζωή την δυνατότητα να συνδεθεί νόμιμα με τον σύντροφο του, ο οποίος μετά την κηδεία διαμαρτυρήθηκε για το γεγονός του ελλείμματος αυτού της νομοθεσίας μας, στην συνέχεια όμως δίδοντας τον σύμφωνα με τις θεολογικές , αλλά και κοινωνιολογικές του αντιλήψεις, ορισμό του ομοφυλοφίλου αναφέρει γι’αυτούς τα εξής: << Η ομοφυλοφιλία είναι εκτροπή από τους Νόμους της φύσεως! Είναι κοινωνικό κακούργημα! Είναι αμαρτία! Όσοι, λοιπόν, είτε την βιώνουν, είτε την υποστηρίζουν δεν είναι φυσιολογικοί άνθρωποι! Είναι αποβράσματα της Κοινωνίας! >>. Για αποβράσματα όμως της κοινωνίας, που σήκωσαν και κεφάλι, και τούτο το τελευταίο εμφανώς συνδέεται με την ανωτέρω διαμαρτυρία του συντρόφου του αποθανόντος ηθοποιού, τα οποία οι λοιποί άνθρωποι πρέπει να φτύσουν, κάνει λόγο και στον τίτλο του δημοσιεύματος κι έτσι δεν καταλείπεται αμφιβολία ότι ο προτρεπτικός του λόγος δεν αφήνει έξω και όσους βιώνουν την ομοφυλοφιλία. Αλλά και από επόμενη παράγραφο του κειμένου, το καταφρονητικό περιεχόμενο της οποία κρίθηκε από το δικαστήριο ότι αφορά στους πολιτικούς .ανάγλυφα φρονούμε ότι συνάγεται ότι η προτροπή : “φτύστε τους” αφορά κυρίως τους ομοφυλόφιλους. Ειδικότερα σ’αυτή ο κατηγορούμενος αναφέρει: “Δυστυχώς, αδελφοί μου, σήμερα την Ελλάδα διοικούν και μερικά τέτοια ανθρωπάρια! Ασφαλώς αποτελούν μια μικρή μειοψηφία στο σύνολο των Μελών της Βουλής των Ελλήνων! Υπάρχουν όμως! Είναι μερικά αποβράσματα της Κοινωνίας, περιθωριακοί άνθρωποι, ελαττωματίες, εξευτελισμένοι, άνθρωποι του σκότους οι οποίοι τώρα πια με την ευκαιρία της υπεροχής της αριστερής πτέρυγας σήκωσαν κεφάλι! Σας συμβουλεύω:” Μη τους πλησιάζετε! Μη τους ακούτε! Μη τους εμπιστεύεσθε! Είναι οι κολασμένοι της Κοινωνίας! Δικαίωμά τους, βέβαια, είναι κρυφά -ιδιωτικά- να ζουν όπως θέλουν! Αλλά κάποιοι ξεφτυλισμένοι δεν μπορούν να υπερασπίζονται δημοσίως τα πάθη της ψυχής των! Την Ελλάδα μας διοικούν σήμερα πια άθεοι άνθρωποι! Σας υπενθυμίζω, λοιπόν, τα λόγια του Λεχ Βαλέσα της Πολωνίας: “άνθρωπος χωρίς Θεό είναι επικίνδυνος!” Ε, λοιπόν, αυτούς τους ξεφτυλισμένους, φτύστε τους! Αποδοκιμάστε τους! Μαυρίστε τους! Δεν είναι άνθρωποι! Είναι εκτρώματα της φύσεως! Ψυχικά και πνευματικά πάσχουν! Είναι άτομα με νοητική διαταραχή! Δυστυχώς, αυτοί είναι τρις- χειρότεροι και πολύ πιό επικίνδυνοι από κάποιους, που ζούν στα τρελλοκομεία! Μή διστάζετε, λοιπόν! Όταν και όπου τους συναντάτε, φτύστε τους! Μη τους αφήνετε να σηκώνουν κεφάλι! Είναι επικίνδυνοι! “. Όταν λοιπόν ο κατηγορούμενος κάνει λόγο για ανθρώπους που έχουν το δικαίωμα να ζουν κρυφά και σε τέτοιο μόνο περιβάλλον να διάγουν την ζωή που θέλουν, αλλά δεν είναι ανεκτό να υπερασπίζονται τα πάθη των ψυχών τους δημοσίως , είναι προφανές ότι στοχεύει και στην θυματοποίηση των ομοφυλοφίλων με την διέγερση εχθρικών συναισθημάτων εναντίον τους. Όπως δε σωστά παρατηρείται από τους μάρτυρες κατηγορίας, χαρακτηρισμοί όπως εκτρώματα της φύσεως, άνθρωποι με διανοητική διαταραχή, δεν αποδίδονται σε πολιτικούς και πράγματι αυτή η εκτίμηση διασταυρώνεται και επιβεβαιώνεται από όσα ο κατηγορούμενος αναφέρει κατά τον ορισμό που έδωσε ως ανωτέρω για τους ομοφυλόφιλους. Όχι λοιπόν ορθώς έκρινε το δικαστήριο ότι το επίμαχο δημοσίευμα αποτελούσε μόνο ένα κριτικό σε βάρος των πολιτικών κείμενο, έστω με βαρείς χαρακτηρισμούς εναντίον τους κι ότι ο κατά τα άλλα πλήρης απαξιωτικών χαρακτηρισμών δημόσιος λόγος του κατηγορουμένου, δεν ήταν προς την κατεύθυνση διεγέρσεως εχθροπάθειας κατά πολιτών όπως οι ανήκοντες στην ομάδα των ομοφυλόφιλων . Στην περίπτωση όμως αυτή διέλαθε από το δικαστήριο και το γεγονός ότι η διάταξη του άρθρου 196 ΠΚ , που απαιτεί ο δράστης να είναι θρησκευτικός λειτουργός και με τον δημόσιο λόγο του να διεγείρει στους πολίτες εχθροπάθεια κατά της πολιτείας ή κατ’άλλων πολιτών, δεν αξιώνει οι πολίτες αυτοί να ανήκουν σε ορισμένη προστατευόμενη από τον νόμο ομάδα πληθυσμού , όπως συμβαίνει με το αρθρ. 1 Ν. 927/79, ως τροπ. με αρθρ. 1 Ν. 4285/14, που προστατεύει τις εις αυτό αναφερόμενες ομάδες πληθυσμού από την εκδήλωση ρατσιστικών σε βάρος των προσβολών και διακρίσεων, ώστε να εφαρμοσθεί στην περίπτωσή τους. Περαιτέρω, και για την περίπτωση που δεχόμασταν, όπως έκανε αυτό το δικαστήριο, ότι ο διεγερτικός σε εχθροπάθεια λόγος του κατηγορουμένου αφορούσε στους πολιτικούς του κοινοβουλίου, αυτοί δεν παύουν να αποτελούν φορείς της πολιτειακής εξουσίας ( βλ. σχετ. I. Μανωλεδάκης, Επιβουλή της δημόσιας τάξης, άρθρα 183-197 ΠΚ, σελ.240 σημ. 15) και επομένως εσφαλμένως δεν εφαρμόστηκε και υπό την εκδοχή αυτή η διάταξη του άρθρου 196 ΠΚ. Θα πρέπει δε να σημειωθεί ότι το έγκλημα της κατάχρησης του εκκλησιαστικού αξιώματος θεωρείται ότι είναι τετελεσμένο με την πρόκληση ή την διέγερση χωρίς να απαιτείται να προκλήθηκε η εχθροπάθεια. Αρκεί όμως να χρησιμοποιήθηκαν τρόπος και μέσα αντικειμενικώς ικανά να επιτύχουν τον ανωτέρω σκοπό ( βλ.Μ.Μαργαρίτης, Ποινικός Κώδικας, 2η έκδοση, ερμηνεία- εφαρμογή, σελ.490, ο.π., όχι ορθώς όμως ο Μανωλεδάκης που αξιώνει για την τέλεση του εγκλήματος επιπροσθέτως την επέλευση της εχθροπάθειας, εκφραζομένης της τελευταίας με αναθέματα, κραυγές κλπ..Τούτο διότι, κατά την γνώμη μας, ο νόμος δεν απαιτεί την επέλευση ενός αποτελέσματος, ως δε τέτοιου νοουμένου αυτού της εχθροπάθειας, διότι το έγκλημα αυτό τυποποιείται ως έγκλημα τυπικό- συμπεριφοράς). Στην προκειμένη υπόθεση τα χαρακτηριστικά της προσφορότητας του δημόσιου λόγου του κατηγορουμένου, που κατέχει την έδρα του μητροπολίτη …, να διεγείρουν σε εχθροπάθεια, ήτοι σε μίσος ή έχθρα κατά πολιτών ανεδείχθησαν ενδελεχώς ανωτέρω και δεν απομένει αμφιβολία ότι ο κατηγορούμενος τέλεσε το έγκλημα αυτό και συνεπώς εσφαλμένως αθωώθηκε ο κατηγορούμενος, ενώ στην περίπτωσή του θα έπρεπε να εφαρμοσθεί τουλάχιστον η διάταξη του άρθρου 196 ΠΚ. Αντίθετα ορθώς, κατ’αποτέλεσμα, αθωώθηκε ο κατηγορούμενος για την παράβαση του άρθρου 1 του Ν.927/79,ως τροπ. με το αρθρ.1 του Ν.4285/2014 , διότι οι ανωτέρω προτροπές του για φτύσιμο των ομοφυλόφιλων δεν ενείχαν απειλή για τα έννομα αγαθά της ελευθερίας τους, της ζωής τους και της σωματικής τους ακεραιότητας, αφού η προσβολή της τιμής τους, που πράγματι υπήρξε, δεν συγκαταλέγεται μεταξύ των περιοριστικών λόγων του δικαιώματος ελεύθερης έκφρασης των απόψεων κάποιου, ούτε δε εκτέθηκε σε κίνδυνο η δημόσια τάξη, με την έννοια ότι δημιουργήθηκε μια ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα με έτοιμους τους αποδέκτες των προτροπών να εκτραπούν σε βιαιοπραγίες καταλύοντες την ευταξία του κοινωνικού χώρου , όπου αυτοί ευρίσκονται ( βλ. I. Μοροζίνη, Ειδικοί Ποινικοί Νόμοι, Ρητορική του Μίσους, τεύχος II σελ.38 επ. ο.π.). Ύστερα από αυτά ζήτησε να γίνει δεκτή η παραπάνω έφεσή του και να κηρυχθεί ένοχος ο προαναφερόμενος κατηγορούμενος για την αξιόποινη πράξη της κατάχρησης εκκλησιαστικού αξιώματος( αρθρ.196 ΠΚ).”.
Οι εφέσεις αυτές των ως άνω δύο Εισαγγελέων, Πλημ/κών και Εφετών, όπως τους παρέχει το δικαίωμα άσκησης του ενδίκου αυτού μέσου ο ίδιος ο νόμος, σύμφωνα με τα προεκτεθέντα, ορθά έγιναν τυπικά παραδεκτές από το Δικαστήριο με την παρεμπίπτουσα απόφασή του και ερευνήθηκε περαιτέρω η κατηγορία στην ουσία της, εφόσον κάθε πράξη ενεργηθείσα από ένα μέλος της εισαγγελίας θεωρείται ότι ενεργήθηκε από την εισαγγελική αρχή, τηρουμένων των αρχών της καθ’ ύλη και κατά τόπο αρμοδιότητας και αφού ο εκτιθέμενος στις εφέσεις αυτές λόγος της εσφαλμένης εκτίμησης των αποδείξεων είναι σαφής και ορισμένος, περιέχει την κατά τα ανωτέρω ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία πού απαιτεί ο νόμος, καθόσον εκτίθενται σ’ αυτές ποιες είναι οι συγκεκριμένες πλημμέλειες της αθωωτικής αποφάσεως περί την εκτίμηση των αποδείξεων και από ποια συγκεκριμένα αποδεικτικά μέσα και περιστατικά συνάγεται η ενοχή του νυν αναιρεσείοντος και επομένως, δικαιολογείται η άσκηση εφέσεως. Κατά συνέπεια, το εκδόσαν την προσβαλλόμενη απόφαση Δικαστήριο που δίκασε ως Εφετείο, ερευνώντας και τις δύο εφέσεις, ορθά έκρινε ορισμένες και παραδεκτές τις εφέσεις με τον ανωτέρω λόγο τους κατά της ανωτέρω αθωωτικής αποφάσεως του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Αιγίου, απορρίπτοντας τον προβληθέντα σχετικό ισχυρισμό αυτού, στη συνέχεια δε, ερευνώντας την υπόθεση στην ουσία της, δεν υπερέβη την εξουσία του. Είναι, επομένως, αβάσιμοι οι σχετικοί από το άρθρο 510 § 1 στοιχ.Θ’ του Κ.Π.Δ. ως άνω λόγοι αναιρέσεως. Φαινομένη συρροή ή απλή συρροή νόμων, επί της οποίας δεν έχουν εφαρμογή οι διατάξεις για τη συρροή εγκλημάτων του άρθρου 94 του Π.Κ., υπάρχει όταν η εγκληματική δράση ενός προσώπου υπόκειται εκ πρώτης όψεως σε περισσότερους ποινικούς νόμους, από τη λογική και αξιολογική σχέση των οποίων προκύπτει ότι ένας μόνον από τους νόμους αυτούς είναι ο εφαρμοστέος, αποκλείοντας τους λοιπούς, που φαινομενικά μόνο συρρέουν. Έτσι, φαινομένη συρροή υφίσταται στην περίπτωση εκείνη κατά την οποία περισσότεροι ποινικοί νόμοι, που καλύπτουν την όλη απαξία και υπόσταση της πράξεως, τελούν μεταξύ τους σε σχέση ειδικού προς γενικό, οπότε, κατά την αρχή της ειδικότητας, ο ειδικός νόμος, αν δεν διαλαμβάνει ρήτρα επικουρικότητας, αποκλείει, με βάση τον κανόνα “τα ειδικά των γενικών επικρατέστερα”, την εφαρμογή του γενικού, αλλά και όταν οι περισσότερες πράξεις που διώκονται ποινικά δεν είναι μεταξύ τους ανεξάρτητες και αυτοτελώς κολάσιμες, γιατί συγκροτούν την έννοια ενός και του αυτού εγκλήματος, είτε γιατί η μία αποτελεί συστατικό στοιχείο ή επιβαρυντική περίπτωση της άλλης, είτε γιατί χρησιμεύει κατά το νόμο ως αναγκαίο μέσο για την εκτέλεση αυτής, είτε τέλος εμφανίζεται ως συνέπεια της πράξεως που προηγήθηκε, οπότε διώκεται μόνο αυτή, από την οποία απορροφάται η άλλη, εφόσον η τελευταία δεν προσβάλλει διάφορο έννομο αγαθό. Όταν, όμως, με την εγκληματική δραστηριότητα ενός προσώπου προσβάλλονται διάφορα έννομα αγαθά που προστατεύονται από διάφορους νόμους, τότε υπάρχει αληθινή συρροή (Ολ. Α.Π.179/1990), όπως συμβαίνει στην περίπτωση του ν.927/1979 για την καταπολέμηση των κάθε είδους διακρίσεων και του ήδη καταργηθέντος άρθρου 196 Π.Κ. για την κατάχρηση εκκλησιαστικού αξιώματος. Πρόκειται για διαφορετικά εγκλήματα, αφού συγκροτούνται από διαφορετικές αντικειμενικές υποστάσεις, που προσβάλλουν διάφορα έννομα αγαθά, τα οποία προστατεύονται από διάφορες διατάξεις. Η δεύτερη που έχει ως υποκείμενο του εγκλήματος το θρησκευτικό λειτουργό, ο οποίος με την ιδιότητά του προκαλεί ή διεγείρει τους πολίτες σε εχθροπάθεια, δεν είναι ειδική έναντι της διάταξης του ν. 927/1979, λεγόμενου αντιρατσιστικού νόμου, που είναι ευρύτερη και περιλαμβάνει την απαξία άλλης εγκληματικής δραστηριότητας που σκοπό έχει την αποφυγή των διακρίσεων μέσα στο κοινωνικό σύνολο. Οι εν λόγω διατάξεις διατηρούσαν την αυτοτέλειά τους και προκειμένου για αυτές, δεν μπορεί να γίνει λόγος περί φαινομένης συρροής τους, αντίθετα σ’ αυτές είχαν εφαρμογή οι διατάξεις για τη συρροή εγκλημάτων του άρθρου 94 (Π.Κ.). Εξάλλου, η καταδικαστική απόφαση έχει την απαιτούμενη από τα άρθρα 93 παρ. 3 του Συντάγματος και 139 του Κ.Π.Δ. ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, η έλλειψη της οποίας ιδρύει τον από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Δ’ του ίδιου Κώδικα λόγο αναίρεσης, όταν εκτίθενται σ’ αυτήν με σαφήνεια, πληρότητα και χωρίς αντιφάσεις ή λογικά κενά, τα προκύψαντα από την αποδεικτική διαδικασία πραγματικά περιστατικά στα οποία στηρίχθηκε η κρίση του δικαστηρίου της ουσίας για τη συνδρομή των αντικειμενικών και υποκειμενικών στοιχείων του εγκλήματος, οι αποδείξεις που τα θεμελίωσαν και οι νομικοί συλλογισμοί με τους οποίους τα πραγματικά αυτά περιστατικά υπήχθησαν στις ουσιαστικές ποινικές διατάξεις που εφαρμόστηκαν. Για την ύπαρξη τέτοιας αιτιολογίας είναι παραδεκτή η αλληλοσυμπλήρωση του αιτιολογικού με το διατακτικό της αποφάσεως, τα οποία αποτελούν ενιαίο σύνολο. Η ύπαρξη του δόλου δεν είναι αναγκαίο κατ’ αρχάς να αιτιολογείται ιδιαιτέρως στην καταδικαστική απόφαση, γιατί ο δόλος ενυπάρχει στη θέληση παραγωγής των περιστατικών που συγκροτούν την αντικειμενική υπόσταση του εγκλήματος και προκύπτει από τις ειδικότερες συνθήκες τελέσεώς του και έτσι διαλαμβάνεται περί του δόλου αιτιολογία στην κύρια αιτιολογία για την ενοχή του κατηγορουμένου εκτός εάν ο νόμος αξιώνει πρόσθετα στοιχεία για την υποκειμενική υπόσταση του εγκλήματος, όπως η εν γνώσει ορισμένου περιστατικού τέλεση της πράξεως (άμεσος δόλος) ή ορισμένος περαιτέρω σκοπός (εγκλήματα με υπερχειλή υποκειμενική υπόσταση). Ειδικώς, ως προς τα αποδεικτικά μέσα, τα οποία ελήφθησαν υπόψη από το δικαστήριο για την καταδικαστική του κρίση, για την πληρότητα της αιτιολογίας αρκεί να αναφέρονται αυτά γενικά κατά το είδος τους, χωρίς να απαιτείται να εκτίθεται: α) τι προέκυψε χωριστά από το καθένα από αυτά, β) η αξιολογική συσχέτιση και σύγκριση των διαφόρων αποδεικτικών μέσων και των μαρτυρικών καταθέσεων μεταξύ τους, γ) ποιο βαρύνει περισσότερο για τον σχηματισμό της δικαστικής κρίσεως. Απαιτείται μόνο να προκύπτει ότι το δικαστήριο έλαβε υπόψη και συνεκτίμησε για τον σχηματισμό της δικανικής του πεποιθήσεως όλα τα αποδεικτικά στοιχεία και όχι μόνο μερικά απ’ αυτά κατ` επιλογή, όπως αυτό επιβάλλεται από τις συνδυασμένες διατάξεις των άρθρων 177 παρ. 1 και 178 του Κ.Π.Δ., κατά την προϊσχύσασα διατύπωσή τους, αφού η αιτιολογία της δικαστικής απόφασης δεν μπορεί να είναι επιλεκτική, δηλαδή να στηρίζεται σε ορισμένα δεδομένα της αποδεικτικής διαδικασίας χωρίς να συνεκτιμά άλλα που εισφέρθηκαν κατ’ αυτήν διότι τότε δημιουργούνται λογικά κενά, η αιτιολογία πάσχει και δεν θεωρείται εμπεριστατωμένη. Όμως, δεν αποτελούν λόγους αναίρεσης η εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων και ειδικότερα, η εσφαλμένη εκτίμηση και αξιολόγηση των μαρτυρικών αποδείξεων και των εγγράφων, η παράλειψη αναφοράς και αξιολόγησης κάθε αποδεικτικού μέσου χωριστά και η παράλειψη της συσχέτισης των αποδεικτικών μέσων μεταξύ τους, καθόσον, στις περιπτώσεις αυτές, με την επίφαση της έλλειψης αιτιολογίας, πλήττεται η αναιρετικώς ανέλεγκτη περί τα πράγματα κρίση του δικαστηρίου της ουσίας. Περαιτέρω, λόγο αναίρεσης αποτελεί, κατ’ άρθρο 510 παρ.1 Ε’ Κ.Π.Δ., και η εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή ουσιαστικής ποινικής διάταξης, η οποία υπάρχει όταν ο δικαστής αποδίδει στον νόμο διαφορετική έννοια από εκείνη που πραγματικά έχει, ενώ εσφαλμένη εφαρμογή τέτοιας διάταξης συντρέχει όχι μόνον όταν το δικαστήριο της ουσίας δεν υπάγει ορθά τα πραγματικά περιστατικά που δέχθηκε ως αληθινά στη διάταξη που εφαρμόστηκε, αλλά και όταν η διάταξη αυτή παραβιάστηκε εκ πλαγίου για το λόγο ότι στο πόρισμα της απόφασης που περιλαμβάνεται στο συνδυασμό αιτιολογικού με το διατακτικό και ανάγεται στα στοιχεία και την ταυτότητα του εγκλήματος, έχουν εμφιλοχωρήσει ασάφειες, αντιφάσεις ή λογικά κενά, με αποτέλεσμα να καθίσταται ανέφικτος ο αναιρετικός έλεγχος, οπότε η απόφαση στερείται νόμιμης βάσης. Στην προκείμενη περίπτωση, το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αιγίου ως δευτεροβάθμιο δικαστήριο, με την προσβαλλόμενη υπ’ αριθμ. 47 & 49/2019 απόφασή του κήρυξε ένοχο τον αναιρεσείοντα για την πράξη της παρ.1 άρθρου 1 ν.927/1979, όπως το άρθρο αυτό αντικαταστάθηκε από το άρθρο 1 του ν.4285/2014, με την ιδιότητα του δημοσίου λειτουργού (ως Μητροπολίτη …) και αφού αναγνώρισε στο πρόσωπό του την ελαφρυντική περίσταση του άρθρου 84 παρ.2 α’ του Π.Κ., του επέβαλε ποινή φυλάκισης πέντε (5) μηνών, την οποία ανέστειλε επί τριετία. Το Δικαστήριο ορθώς δέχθηκε, κατά τις προεκτεθείσες σκέψεις περί φαινομένης ή απλής συρροής των εγκλημάτων, ότι τα ως άνω εγκλήματα του ν.927/1979 και του πρώην άρθρου 196 Π.Κ. (περί κατάχρησης του εκκλησιαστικού αξιώματος) συρρέουν αληθινά και εφάρμοσε, ως εκ τούτου, τη διάταξη του άρθρου 94 Π.Κ. Επομένως, οι από το άρθρο 510 παρ.1 στοιχ. Ε’Κ.Π.Δ. τρίτος από το δικόγραφο προσθέτων λόγων και τρίτος από το δικόγραφο συμπληρωματικών προσθέτων λόγων είναι αβάσιμοι. Όπως προκύπτει από το σκεπτικό της απόφασης αυτής, το δικάσαν Δικαστήριο για να στηρίξει την καταδικαστική του κρίση, δέχθηκε τα εξής : “Από τις ανωμοτί καταθέσεις των πολιτικώς εναγόντων, τις ένορκες καταθέσεις των μαρτύρων πολιτικής αγωγής και των μαρτύρων υπερασπίσεως στο ακροατήριο, που περιέχονται στα ενσωματωμένα στην παρούσα απόφαση πρακτικά της δημόσιας συνεδριάσεως του παρόντος Δικαστηρίου, τα έγγραφα, τα οποία αναγνώσθηκαν στο ακροατήριο και καταχωρήθηκαν στα ίδια πρακτικά, εκτός από το έγγραφο που περιέχει κρίσεις του Μητροπολίτη …, μετά τη δημοσίευση και την ανάρτηση στο διαδίκτυο του επίδικου κειμένου από τον κατηγορούμενο, το οποίο δεν αναγιγνώσκεται και δεν λαμβάνεται υπόψη, καθώς προσκομίσθηκε και ζητήθηκε η ανάγνωση του μετά το στάδιο της ανάγνωσης των εγγράφων και για την ανάγνωση του οποίου αντέλεξε ο συνήγορος υπεράσπισης του κατηγορουμένου, σε συνδυασμό με την απολογία του κατηγορουμένου και γενικά από όλη τη συζήτηση της υποθέσεις και από την αξιολογική εκτίμηση όλων των αποδεικτικών μέσων, σύμφωνα με την προβλεπόμενη από το άρθρο 177 παρ. 1 του ΚΠΔ αρχή της ηθικής απόδειξης, αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Στο Αίγιο στις 4-12-2015 ο κατηγορούμενος όντας θρησκευτικός λειτουργός της Ανατολικής Ορθόδοξης του Χριστού Εκκλησίας και συγκεκριμένα Μητροπολίτης …, δημοσίευσε στο διαδίκτυο και συγκεκριμένα στο προσωπικό του ιστολόγιο με την επωνυμία http : … ένα κείμενο με τον τίτλο “ΑΠΟΒΡΑΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΣΗΚΩΣΑΝ ΚΕΦΑΛΙ! Ας μιλήσουμε έξω από τα δόντια ΦΤΥΣΤΕ ΤΟΥΣ” και το οποίο έχει ως εξής : “…Από τα ΜΜΕ σήμερα 4 Δεκεμβρίου 2015 πληροφορηθήκαμε, ότι απεβίωσε ο ηθοποιός Μ. Χ.. Διαβάζουμε λοιπόν σε κάποιο ιστότοπο : “Πολλοί δεν γνώριζαν καν ότι ήταν ομοφυλόφιλος. Με αφορμή όμως την κηδεία του, βγήκε και τον ξεφώνησε, ότι είναι τέτοιος, ο εραστής του (από πάνω ή από κάτω;) ο νεαρός Κ. Φ., μαινόμενος που ο Νόμος δεν του επέτρεψε να παντρευτεί τον ηθοποιό με τον οποίο συζούσε τα τελευταία 25 χρόνια!” (βλ. “xairete.bloqspot.gr” 04.12.2015). Στη συνέχεια στο προσκήνιο προέβαλε μια άλλη ηθοποιός και Βουλευτής, θαυμάστρια και φίλη του αποθανόντος, η κα Ά. Β., η οποία, απευθυνόμενη προς τον νεκρό, είπε και τα εξής : “Στη μνήμη της προσωπικής σου αγωνίας, θα βοηθήσω να περάσει το σύμφωνο συμβίωσης από τη Βουλή των Ελλήνων”!!!!! Καταγγέλλουμε, λοιπόν, απερίφραστα το θράσος αυτού του πολιτικού προσώπου! Καταγγέλλουμε αυτή την ενέργεια και την καταδικάζουμε χωρίς δισταγμό ! Η ομοφυλοφιλία είναι εκτροπή από τους Νόμους της φύσεως ! Είναι κοινωνικό κακούργημα ! Είναι αμαρτία ! Όσοι, λοιπόν, είτε την βιώνουν, είτε την υποστηρίζουν δεν είναι φυσιολογικοί άνθρωποι ! Είναι αποβράσματα της Κοινωνίας ! Δυστυχώς, αδελφοί μου, σήμερα την Ελλάδα διοικούν και μερικά τέτοια ανθρωπάρια ! Ασφαλώς αποτελούν μια μικρή μειοψηφία στο σύνολο των Μελών της Βουλής των Ελλήνων! Υπάρχουν όμως ! Είναι μερικά αποβράσματα της Κοινωνίας, περιθωριακοί άνθρωποι, ελαττωματίες, εξευτελισμένοι, άνθρωποι του σκότους οι οποίοι τώρα πια με την ευκαιρία της υπεροχής της αριστερής πτέρυγας σήκωσαν πια κεφάλι ! Σας συμβουλεύω : Μη τους πλησιάζετε ! Μη τους ακούτε ! Μη τους εμπιστεύεσθε ! Είναι οι κολασμένοι της Κοινωνίας ! Δικαίωμα τους, βέβαια, είναι κρυφά – ιδιωτικά – να ζουν όπως θέλουν ! Αλλά κάποιοι ξεφτυλισμένοι δεν μπορούν να υπερασπίζονται δημοσίως τα πάθη της ψυχής των ! Την Ελλάδα μας διοικούν σήμερα πια άθεοι άνθρωποι ! Σας υπενθυμίζω λοιπόν, το λόγια του Λεχ Βαλέσα της Πολωνίας : “άνθρωπος χωρίς Θεό είναι επικίνδυνος”. Ε, λοιπόν, αυτούς τους ξεφτυλισμένους. φτύστε τους ! Αποδοκιμάστε τους ! Μαυρίστε τους ! Δεν είναι άνθρωποι ! Είναι εκτρώματα της φύσεως ! Ψυχικά και πνευματικά πάσχουν ! Είναι άτομα με νοητική διαταραχή ! Δυστυχώς, αυτοί είναι τρις- χειρότεροι και πολύ πιό επικίνδυνοι από κάποιους, που ζούν στα τρελοκομεία ! Μή διστάζετε, λοιπόν ! Όταν και όπου τους συναντάτε, φτύστε τους ! Μη τους αφήνετε να σηκώνουν κεφάλι ! Είναι επικίνδυνοι ! Η Εκκλησία μας προσεύχεται γι’ αυτούς ως εξής : “Εκλείποιεν αμαρτωλοί από της γης και άνομοι, ώστε μη υπάρχειν αυτούς” (Ψαλμός 103). Δηλ. Ας εξαφανισθούν από την γη όλοι οι αμαρτωλοί και όλοι οι άνομοι, ώστε να μην υπάρχουν ! Στον αγύριστο να πάνε όλοι αυτοί οι Καταραμένοι !”. Το παραπάνω κείμενο δημοσιεύθηκε, όπως προαναφέρθηκε στο διαδίκτυο και στο προσωπικό ιστολόγιο που διατηρεί ο κατηγορούμενος και έλαβαν αυτού γνώση αόριστος αριθμός πολιτών, δεδομένου ότι η πρόσβαση στο ως άνω biog είναι ελεύθερη. Αφορμή για την συγγραφή και την ανάρτηση του ως άνω κειμένου από τον κατηγορούμενο ήταν η κατάθεση του νομοσχεδίου για το σύμφωνο συμβίωσης που περιελάμβανε και τα ομόφυλα ζευγάρια στη Βουλή των Ελλήνων. Ο κατηγορούμενος στην δίκη στον πρώτο βαθμό ενώπιον του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Αιγίου απολογούμενος ισχυρίστηκε ότι το εν λόγω κείμενο αναφέρεται στους πολιτικούς και καταδικάζει την πρόθεση αυτών να καταθέσουν και να ψηφίσουν στην Βουλή των Ελλήνων το σύμφωνο συμβίωσης, το οποίο θα περιελάμβανε και τα ομόφυλα ζευγάρια. Με βάση την παραπάνω παραδοχή το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο κήρυξε αθώο τον κατηγορούμενο των αποδιδόμενων σ’αυτόν αξιόποινων πράξεων και εν προκειμένω της παράβασης του άρθρου 1 του Ν. 927/1979, όπως τροποποιήθηκε με τον Ν. 4285/2014 και της παράβασης του άρθρου 196 του ΠΚ. Από την ανάγνωση όμως του ως άνω επίμαχου κειμένου, το οποίο δεν μπορεί να ερμηνεύεται αποσπασματικά, αλλά ως ενιαίο νοηματικό σύνολο, αλλά και από τις ανωμοτί καταθέσεις των πολιτικώς εναγόντων, τις ένορκες καταθέσεις των μαρτύρων της πολιτικής αγωγής, τις ένορκες καταθέσεις των μαρτύρων υπεράσπισης, από τα έγγραφα που αναγνώστηκαν και τέλος από την ίδια την απολογία του κατηγορουμένου ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου είναι προφανές ποια συγκεκριμένη ομάδα επεδίωκε ο κατηγορούμενος να θυματοποιήσει διεγείροντας σε βάρος της αισθήματα εχθρότητας και μίσους, με τον προτρεπτικό του λόγο, με τον οποίο τους επιδαψίλευε βαρείς χαρακτηρισμούς, με τους οποίους αρνιόταν σ’αυτούς, πέραν του στάτους της τιμής τους, ακόμη και αυτήν την ιδιότητα τους ως ανθρώπων, με προφανή σκοπό να άρει την όποια αναστολή εκείνων των αποδεκτών των προτροπών του, που ενδεχομένως να ήταν ενδοιαστικοί ως προς την εκδήλωση της εχθρότητας του κατά αυτής της ομάδας ανθρώπων με τόσο έντονα καταφρονητικό τρόπο (φτύσιμο). Έτσι μπορεί με το επίμαχο δημοσίευμα να καυτηριάζει, αρχικά την απόφαση μίας βουλευτού του Ελληνικού Κοινοβουλίου, η οποία παρευρισκόμενη σε κηδεία συναδέλφου της ηθοποιού, ο οποίος ήταν ομοφυλόφιλος, υποσχέθηκε κατά τον επικήδειο λόγο της να ψηφίσει τον νόμο περί του συμφώνου συμβίωσης και μεταξύ των ομόφυλων ζευγαριών, η έλλειψη του οποίου από την νομοθεσία μας, του στέρησε εν ζωή την δυνατότητα να συνδεθεί νόμιμα με τον σύντροφο του, ο οποίος, μετά την κηδεία διαμαρτυρήθηκε για το γεγονός του ελλείμματος αυτού της νομοθεσίας μας. Στην συνέχεια, όμως ο κατηγορούμενος δίδοντας τον σύμφωνα με τις θεολογικές, αλλά και κοινωνιολογικές του αντιλήψεις, ορισμό του ομοφυλοφίλου αναφέρει γι’αυτούς τα εξής : “Η ομοφυλοφιλία είναι εκτροπή από τους Νόμους της φύσεως ! Είναι κοινωνικό κακούργημα ! Είναι αμαρτία ! Όσοι, λοιπόν, είτε την βιώνουν, είτε την υποστηρίζουν δεν είναι φυσιολογικοί άνθρωποι ! Είναι αποβράσματα της Κοινωνίας !”. Για αποβράσματα όμως της κοινωνίας, που σήκωσαν και κεφάλι, και τούτο το τελευταίο εμφανώς συνδέεται με την ανωτέρω διαμαρτυρία του συντρόφου του αποθανόντος ηθοποιού, τα οποία οι λοιποί άνθρωποι πρέπει να φτύσουν, κάνει λόγο και στον τίτλο του δημοσιεύματος κι έτσι δεν καταλείπεται αμφιβολία ότι ο προτρεπτικός του λόγος δεν αφήνει έξω και όπως αναφέρει χαρακτηριστικά και όσους “..την βιώνουν..” την ομοφυλοφιλία και ως εκ τούτου αφορά τους ομοφυλόφιλους. Αλλά και από την επόμενη παράγραφο του κειμένου, το καταφρονητικό περιεχόμενο της οποίας κρίθηκε από το πρωτοβάθμιο δικαστήριο ότι αφορά στους πολιτικούς, κατά την κρίση του παρόντος Δικαστηρίου σαφώς συνάγεται ότι η προτροπή “..φτύστε τους..” αφορά κυρίως τους ομοφυλόφιλους. Ειδικότερα σ’αυτή ο κατηγορούμενος αναφέρει : “Δυστυχώς, αδελφοί μου, σήμερα την Ελλάδα διοικούν και μερικά τέτοια ανθρωπάρια! Ασφαλώς αποτελούν μια μικρή μειοψηφία στο σύνολο των Μελών της Βουλής των Ελλήνων ! Υπάρχουν όμως ! Είναι μερικά αποβράσματα της Κοινωνίας, περιθωριακοί άνθρωποι, ελαττωματίες, εξευτελισμένοι, άνθρωποι του σκότους οι οποίοι τώρα πια με την ευκαιρία της υπεροχής της αριστερής πτέρυγας σήκωσαν κεφάλι ! Σας συμβουλεύω: “Μη τους πλησιάζετε ! Μη τους ακούτε’ Μη τους εμπιστεύεσθε ! Είναι οι κολασμένοι της Κοινωνίας ! Δικαίωμα τους, βέβαια, είναι κρυφά – ιδιωτικά – να ζουν όπως θέλουν ! Αλλά κάποιοι ξεφτυλισμένοι δεν μπορούν να υπερασπίζονται δημοσίως τα πάθη της ψυχής των ! Την Ελλάδα μας διοικούν σήμερα πια άθεοι άνθρωποι ! Σας υπενθυμίζω, λοιπόν, τα λόγια του Λεχ Βαλέσα της Πολωνίας : “άνθρωπος χωρίς Θεό είναι επικίνδυνος !” Ε, λοιπόν, αυτούς τους ξεφτυλισμένους, φτύστε τους ! Αποδοκιμάστε τους ! Μαυρίστε τους I Δεν είναι άνθρωποι ! Είναι εκτρώματα της φύσεως ! Ψυχικά και πνευματικά πάσχουν ! Είναι άτομα με νοητική διαταραχή ! Δυστυχώς, αυτοί είναι τρις-χειρότεροι και πολύ πιό επικίνδυνοι από κάποιους, που ζούν στα τρελλοκομεία ! Μή διστάζετε, λοιπόν ! Όταν και όπου τους συναντάτε, φτύστε τους ! Μη τους αφήνετε να σηκώνουν κεφάλι ! Είναι επικίνδυνοι !”. Όταν λοιπόν ο κατηγορούμενος κάνει λόγο για ανθρώπους που έχουν το δικαίωμα να ζουν κρυφά και σε τέτοιο μόνο περιβάλλον να διάγουν την ζωή που θέλουν, αλλά δεν είναι ανεκτό να υπερασπίζονται τα πάθη των ψυχών τους δημοσίως, είναι προφανές ότι αναφέρεται στους ομοφυλόφιλους και στοχεύει στην θυματοποίηση αυτών με την διέγερση εχθρικών συναισθημάτων σε βάρος τους. Όπως δε αποδεικνύεται ιδίως από τις ανωμοτί καταθέσεις των πολιτικώς εναγόντων, αλλά και των ενόρκως εξετασθέντων μαρτύρων της πολιτικής αγωγής χαρακτηρισμοί του κειμένου, όπως “αποβράσματα της κοινωνίας”, “περιθωριακοί άνθρωποι”, “ελαττωματίες”, “εξευτελισμένοι”, “άνθρωποι του σκότους”, “εκτρώματα της φύσεως”, “άτομα με διανοητική διαταραχή”, δεν αποδίδονται σε πολιτικούς, αλλά είναι συνήθεις χαρακτηρισμοί που αποδίδονται σε ομοφυλόφιλους και ανθρώπους που έχουν τέτοιες πεποιθήσεις. Αντίθετα, από την κοινή πείρα και την κοινωνική εμπειρία οι συνήθεις χαρακτηρισμοί που αποδίδονται στους πολιτικούς είναι “προδότες” ή “λαμόγια” και όχι “αποβράσματα της κοινωνίας”, “περιθωριακοί άνθρωποι”, “ελαττωματίες”, “εξευτελισμένοι”, “άνθρωποι του σκότους”, “εκτρώματα της φύσεως”, “άτομα με διανοητική διαταραχή”. Η παραπάνω κρίση του Δικαστηρίου, ότι δηλαδή το κείμενο που συνέγραψε και ανήρτησε στο διαδίκτυο ο κατηγορούμενος αναφέρεται σε συγκεκριμένη ομάδα προσώπων που προσδιορίζεται με το σεξουαλικό προσανατολισμό και συγκεκριμένα στους ομοφυλόφιλους επιρρωνύεται επίσης ιδίως από την απολογία του κατηγορουμένου ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου, ο οποίος παραδέχτηκε ότι το κείμενο του αναφέρονταν στην αμαρτία της ομοφυλοφιλίας αλλά και στους ομοφυλόφιλους, και στους πολιτικούς που είναι ομοφυλόφιλοι. Αλλά και το σύνολο των εγγράφων, τα οποία προσκομίσθηκαν τόσο από τους συνηγόρους υπεράσπισης, όσο και από τον ίδιο τον κατηγορούμενο και αναγνώσθηκαν ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου, δεν αφορούν την πολιτική τάξη, αλλά κατατείνουν να αποδείξουν ότι η ομοφυλοφιλία είναι ασθένεια και ότι οι ομοφυλόφιλοι είναι ανώμαλοι, επιρρωνύοντας την ως άνω κρίση του Δικαστηρίου. Η ανωτέρω κρίση δεν αναιρείται από τις ένορκες καταθέσεις των μαρτύρων υπεράσπισης, οι καταθέσεις των οποίων επικεντρώθηκαν στην ομοφυλοφιλία. Επίσης δεν αναιρείται η παραπάνω κρίση από την προτροπή του κατηγορουμένου “..μαυρίστε τους..”, η οποία πράγματι χρησιμοποιείται, όταν κάποιος επιθυμεί να αποδώσει μομφή σε πολιτικό, διότι η σχετική προτροπή και πάλι την ομάδα των ομοφυλόφιλων στοχοποιεί, για το λόγο ότι οι πολιτικοί προτίθενται να ψηφίσουν το σύμφωνο συμβίωσης των ομόφυλων ζευγαριών. Η σχετική δε προτροπή και περιφρόνηση προς τους πολιτικούς δεν είχε αυτοτέλεια, αλλά αντίθετα τελεί σε άμεση συνάρτηση με την ομάδα των ομοφυλόφιλων και έλκει ευθέως το στοιχείο της υποτίμησης προς αυτούς. Αλλά και το σύνολο των ΜΜΕ (εφημερίδες, ειδησιογραφικά sites) τα οποία στη συνέχεια αναπαρήγαγαν το παραπάνω κείμενο του κατηγορουμένου, αναπαρήγαγαν αυτό με τίτλους, οι οποίοι ευθέως αποφαίνονται ότι το επίμαχο κείμενο και οι προτροπές του κατηγορουμένου αναφέρονταν σε συγκεκριμένη ομάδα ομάδα προσώπων που προσδιορίζεται με βάση το σεξουαλικό προσανατολισμό, δηλαδή στους ομοφυλόφιλους. Για το λόγο αυτό το εν λόγω κείμενο αναπαράχθηκε με τίτλους όπως “Παραλήρημα A. : Όταν και όπου συναντάτε ομοφυλόφιλους, φτύστε τους !”, “Απίστευτο παραλήρημα A. κατά των ομοφυλόφιλων : Όπου τους συναντάτε, φτύστε τους”, “παραλήρημα A. για τους ομοφυλόφιλους : Δεν είναι φυσιολογικοί άνθρωποι, είναι αποβράσματα”. Συνεπώς αποδεικνύεται ότι το κείμενο που ανήρτησε ο κατηγορούμενος στο διαδίκτυο αναφέρονταν σε ομάδα προσώπων που προσδιορίζονται με το σεξουαλικό προσανατολισμό και συγκεκριμένα τους ομοφυλόφιλους και δεν αναφέρονταν, όπως αβάσιμα ισχυρίζεται ο κατηγορούμενος στην πράξη της ομοφυλοφιλίας, καθώς από την ίδια την γραμματική και συντακτική διατύπωση του κειμένου είναι προφανές ότι αυτό αναφέρεται σε υποκείμενα, σε πρόσωπα και όχι σε πράξεις. Περαιτέρω από τα ίδια ως άνω αποδεικτικά μέσα το ως άνω κείμενο πέραν από τους χαρακτηρισμούς περιέχει και προτροπές, όπως χαρακτηριστικά “..Μή διστάζετε, λοιπόν ! Όταν και όπου τους συναντάτε, φτύστε τους ! Μη τους αφήνετε να σηκώνουν κεφάλι ! Είναι επικίνδυνοι !..”, καθώς επίσης και “..Ας εξαφανισθούν από την γη όλοι οι αμαρτωλοί και όλοι οι άνομοι, ώστε να μην υπάρχουν ! Στον αγύριστο να πάνε όλοι αυτοί οι Καταραμένοι !”, όπως και “..Μη τους πλησιάζετε ! Μη τους ακούτε ! Μη τους εμπιστεύεσθε ! Είναι οι κολασμένοι της Κοινωνίας !..”. Με τον τρόπο αυτό το κείμενο ενέχει απειλητικό περιεχόμενο με αποτέλεσμα να στοχοποιούνται οι ομοφυλόφιλοι, καθώς προσδιορίζονται με απόλυτα διακριτό τρόπο τα άτομα που ανήκουν σ’αυτήν ομάδα προσώπων με τον ως άνω σεξουαλικό προσανατολισμό και ως εκ τούτου οι ως άνω προτροπές ήταν πρόσφορες να προκαλέσουν τρόμο και ανησυχία στα μέλη της εν λόγω ομάδας προσώπων, η οποία θα αφορά τόσο σε άμεσο και επικείμενο κίνδυνο της ειρηνικής και ομαλής συμβίωσης, όσο και προσβολής ατομικών δικαιωμάτων μέλους ή μελών της ομάδας αυτής, δεδομένου ότι, όπως κατέθεσε χαρακτηριστικά προς τούτο ο μάρτυρας της πολιτικής αγωγής Νικόλαος Αλιβιζάτος έχει ιδιαίτερη σημασία ότι ο ως άνω λόγος εκφέρεται από έναν εκκλησιαστικό ιεράρχη, ο οποίος απολαμβάνει εκτίμηση από το ποίμνιο του, το οποίο και τον ακολουθεί. Μάλιστα ο κατηγορούμενος επιτείνει τις ως άνω προτροπές του καλώντας τους αναγνώστες του κειμένου του να άρουν τις όποιες επιφυλάξεις και ενδοιασμούς που τυχόν έχουν με την φράση “..μη διστάζετε..”, ζητώντας επίσης και τον πλήρη κοινωνικό αποκλεισμό και την αποβολή από το κοινωνικό σώμα της συγκεκριμένης ομάδας προσώπων, η οποία προσδιορίζεται με το σεξουαλικό προσανατολισμό παραθέτοντας ένα ψαλμό “..Ας εξαφανισθούν από τη γη όλοι οι αμαρτωλοί και όλοι οι άνομοι, ώστε να μην υπάρχουν ! Στον αγύριστο να πάνε όλοι αυτοί οι καταραμένοι !..”. Με τις παραπάνω προτροπές και χαρακτηρισμούς ο κατηγορούμενος αρνείται στη συγκεκριμένη ομάδα προσώπων με τον συγκεκριμένο σεξουαλικό προσανατολισμό το δικαίωμα να υπάρχει στην κοινωνία, να συμμετέχει, να ενεργεί και να εκφράζει τις αντιλήψεις και επιδιώξεις της στην κοινωνική ζωή. Συνεπώς, η συγκεκριμένη συμπεριφορά μπορεί να υποκινήσει μίσος κατά των ομοφυλόφιλων, καθώς η ένταση των εν λόγω χαρακτηρισμών και προτροπών, λαμβανομένου υπόψη, όπως προαναφέρθηκε και της ιδιότητας του κατηγορουμένου ως Ιεράρχη, είναι πρόσφορη να προκαλέσει στον μέσο άνθρωπο έντονα συναισθήματα απέχθειας, αποστροφής, χαιρεκακίας, αντεκδίκησης και ιδιαίτερης εχθρότητας κατά της ανωτέρω ομάδας προσώπων, εξαιτίας των ιδιαίτερων κατά τον νόμο χαρακτηριστικών τους, τα δε συναισθήματα αυτά είναι αντικειμενικά δυνατόν να προκαλέσουν κίνδυνο τέλεσης πράξεων βίας, υπό την ανωτέρω έννοια, κατά της συγκεκριμένης ομάδας ή των μελών της, διασαλεύοντας την ειρηνική και ομαλή κοινωνική συμβίωση και τα ατομικά δικαιώματά τους. Οι ανωτέρω προτροπές του κατηγορουμένου δεν αποτελούσαν έκφραση γνώμης έστω και σκληρής για την ομάδα των ομοφυλόφιλων και για την ομοφυλοφιλία, η οποία, όπως κατέθεσε και ο μάρτυρας της πολιτικής αγωγής Νικόλαος Αλιβιζάτος θα ήταν θεμιτή. Ενώ από τις παραπάνω παραδοχές του Δικαστηρίου δεν πλήττεται το δικαίωμα της ελευθερίας της έκφρασης του κατηγορουμένου, καθώς όπως εκτέθηκε παραπάνω στη νομική σκέψη, το κείμενο που δημοσίευσε ο κατηγορούμενος ήταν πρόσφορο να προκαλέσει διακρίσεις και μίσος σε βάρος των ομοφυλόφιλών. Από τα παραπάνω σαφώς συνάγεται ότι το ως άνω κείμενο, ήταν πρόσφορο ώστε να προκαλέσει διακρίσεις, μίσος και βία κατά ομάδας προσώπων που προσδιορίζονται με βάση το σεξουαλικό προσανατολισμό, και συγκεκριμένα σε βάρος των ομοφυλόφιλων”. Στη συνέχεια το Δικαστήριο, κήρυξε ένοχο τον κατηγορούμενο ήδη αναιρεσείοντα του ότι : ” Στο Αίγιο στις 4-12-2015 με πρόθεση μέσω διαδικτύου, ως δημόσιος λειτουργός, προέτρεψε σε πράξεις ή ενέργειες που μπορούν να προκαλέσουν διακρίσεις, μίσος και βία κατά ομάδας προσώπων που προσδιορίζονται με βάση το σεξουαλικό προσδιορισμό, κατά τρόπο που εκθέτει σε κίνδυνο τη δημόσια τάξη και ενέχει απειλή για τη ζωή, την ελευθερία και τη σωματική ακεραιότητα των ως άνω προσώπων και πιο συγκεκριμένα ο κατηγορούμενος, ως Μητροπολίτης … με αφορμή την κατάθεση προς ψήφιση στη Βουλή του νομοσχεδίου που αφορά το σύμφωνο συμβίωσης, το οποίο περιελάμβανε και τα ομόφυλα ζευγάρια στο ρυθμιστικό του πεδίο δημοσίευσε στο προσωπικό του ιστολόγιο http://… άρθρο με τον τίτλο <<ΑΠΟΒΡΑΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΣΗΚΩΣΑΝ ΚΕΦΑΛΙ! Ας μιλήσουμε έξω από τα δόντια ΦΤΥΣΤΕ ΤΟΥΣ>>, στο οποίο αναφέρει : <<…Από τα ΜΜΕ σήμερα 4 Δεκεμβρίου 2015 πληροφορηθήκαμε, ότι απεβίωσε ο ηθοποιός Μ. Χ.. Διαβάζουμε λοιπόν σε κάποιο ιστότοπο: <<Πολλοί δεν γνώριζαν καν ότι ήταν ομοφυλόφιλος. Με αφορμή όμως την κηδεία του, βγήκε και τον ξεφώνισε, ότι είναι τέτοιος, ο εραστής του (από πάνω ή από κάτω;) ο νεαρός Κ. Φ., …μαινόμενος που ο Νόμος δεν του επέτρεψε να παντρευτεί τον ηθοποιό με τον οποίο συζούσε τα τελευταία 25 χρόνια (βλ. ”xairete.blogspot.gr 04.12.2015). Στη συνέχεια στο προσκήνιο προέβαλε μια άλλη ηθοποιός και Βουλευτής, θαυμάστρια και φίλη του αποθανόντος, η κα Ά. Β., η οποία, απευθυνομένη προς τον νεκρό, είπε και τα εξής : <<Στη μνήμη της προσωπικής αγωνίας, θα βοηθήσω να περάσει το σύμφωνο συμβίωσης από τη Βουλή των Ελλήνων>>!!!!! Καταγγέλλουμε, λοιπόν, απερίφραστα το θράσος αυτού του πολιτικού προσώπου! Καταγγέλλουμε αυτή την ενέργεια και την καταδικάζουμε χωρίς δισταγμό! Η ομοφυλοφυλία είναι εκτροπή από τους Νόμους της φύσεως! Είναι κοινωνικό κακούργημα! Είναι αμαρτία! Όσοι, λοιπόν, είτε τη βιώνουν, είτε την υποστηρίζουν δεν είναι φυσιολογικοί άνθρωποι! Είναι αποβράσματα της Κοινωνίας! Δυστυχώς, αδελφοί μου, σήμερα την Ελλάδα διοικούν και μερικά τέτοια ανθρωπάρια! Ασφαλώς αποτελούν μια μικρή μειοψηφία στο σύνολο των Μελών της Βουλής των Ελλήνων! Υπάρχουν όμως! Είναι μερικά αποβράσματα της Κοινωνίας, περιθωριακοί άνθρωποι, ελαττωματίες, εξευτελισμένοι, άνθρωποι του σκότους οι οποίοι τώρα πια με την ευκαιρία της υπεροχής της αριστερής πτέρυγας σήκωσαν κεφάλι! Σας συμβουλεύω: Μη τους πλησιάζετε! Μη τους ακούτε! Μη τους εμπιστεύεστε! Είναι οι κολασμένοι της Κοινωνίας! Δικαίωμά τους, βέβαια, είναι κρυφά – ιδιωτικά- να ζουν όπως θέλουν! Αλλά κάποιοι ξεφτυλισμένοι δεν μπορούν να υπερασπίζονται δημοσίως τα πάθη της ψυχής των! Την Ελλάδα μας διοικούν σήμερα πια άθεοι άνθρωποι! Σας υπενθυμίζω, λοιπόν, τα λόγια του Λεχ Βαλέσα της Πολωνίας : <<άνθρωπος χωρίς Θεό είναι επικίνδυνος!>> Ε, λοιπόν, αυτούς τους ξεφτυλισμένους, φτύστε τους! Αποδοκιμάστε τους! Μαυρίστε τους! Δεν είναι άνθρωποι! Είναι εκτρώματα της φύσεως! Ψυχικά και πνευματικά πάσχουν! Είναι άτομα με νοητική διαταραχή! Δυστυχώς, αυτοί είναι τρις- χειρότεροι και πολύ πιο επικίνδυνοι από κάποιους, που ζουν στα τρελλοκομεία! Μη διστάζετε, λοιπόν! Όταν και όπου τους συναντάτε, φτύστε τους! Μη τους αφήνετε να σηκώνουν κεφάλι ! Είναι επικίνδυνοι! Η Εκκλησία μας προσεύχεται γι’ αυτούς ως εξής: <<Εκλείποιεν αμαρτωλοί από της γης και άνομοι, ώστε μη υπάρχειν αυτούς>> (Ψαλμός 103). Δηλ. Ας εξαφανισθούν από τη γη όλοι οι αμαρτωλοί και όλοι οι άνομοι, ώστε να μην υπάρχουν! Στον αγύριστο να πάνε όλοι αυτοί οι καταραμένοι>>! Όλων των ανωτέρω τοποθετήσεων έλαβαν γνώση οι αναγνώστες του εν λόγω ιστολογίου, ο ίδιος δε, λόγω της ιδιότητάς του ως θρησκευτικού λειτουργού, γνώριζε ότι ο λόγος του έχει μεγάλη δύναμη, πειθώ και αποτελεσματικότητα, κατά τρόπο που μπορεί να προκαλέσει απειλή για τη ζωή, την ελευθερία και τη σωματική ακεραιότητα των ομόφυλων προσώπων και ζευγαριών.” Με αυτά που δέχθηκε το Δικαστήριο της ουσίας, κατά παραδεκτή αλληλοσυμπλήρωση σκεπτικού και διατακτικού, διέλαβε στην προσβαλλόμενη απόφασή του την απαιτούμενη από τις ανωτέρω διατάξεις του Συντάγματος και του Κ.Π.Δ. ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, αφού εκθέτει σ’ αυτή, με σαφήνεια, πληρότητα και χωρίς αντιφάσεις ή λογικά κενά, τα πραγματικά περιστατικά, τα οποία αποδείχθηκαν από την ακροαματική διαδικασία και συγκροτούν την αντικειμενική και υποκειμενική υπόσταση της ανωτέρω αξιοποίνου πράξεως για την οποία καταδικάστηκε ο αναιρεσείων, τις αποδείξεις από τις οποίες συνήγαγε τα περιστατικά αυτά και τους συλλογισμούς με βάση τους οποίους έκανε την υπαγωγή τους στην ουσιαστική ποινική διάταξη του ν. 927/1979 (άρθρο 1 παρ.1), όπως το άρθρο 1 αυτού αντικαταστάθηκε από το άρθρο 1 ν.4285/2014. Ειδικότερα, το Δικαστήριο με την προσβαλλόμενη απόφασή του αναφέρει συγκεκριμένα ότι το επίμαχο κείμενο ο αναιρεσείων δημοσίευσε στο προσωπικό του ιστολόγιο και έλαβαν γνώση αυτού αόριστος αριθμός πολιτών, δεδομένου ότι η πρόσβαση είναι ελεύθερη για τον καθένα. Επίσης, δέχθηκε ότι το αναρτηθέν στο διαδίκτυο ως άνω κείμενο, ως ενιαίο νοηματικό σύνολο, είχε προφανή σκοπό να θυματοποιήσει (στοχοποιήσει) την ομάδα προσώπων που προσδιορίζονται από το σεξουαλικό προσανατολισμό τους και δη τους ομοφυλόφιλους με τη διέγερση εχθρικών συναισθημάτων σε βάρος τους για τους οποίους επιφύλαξε βαρείς χαρακτηρισμούς μέχρι που τους εκμηδένισε ως ανθρώπους. Για να καταλήξει στην παραδοχή του αυτή, αξιολόγησε ειδικά τους επιμέρους χαρακτηρισμούς του κειμένου, τις αναφορές του και τις συγκεκριμένες φράσεις, οι οποίες κατά την κοινωνική εμπειρία αποδίδονται στους ομοφυλόφιλους και όχι στους πολιτικούς, ακόμη δε και η συνήθης κατά των πολιτικών έκφραση ”μαυρίστε τους” δέχθηκε ότι απευθυνόταν στους ομοφυλόφιλους για το λόγο ότι οι πολιτικοί προτίθενται να ψηφίσουν το σύμφωνο συμβίωσης των ομοφυλοφίλων. Τα αποδειχθέντα περιστατικά στήριξε στα συγκεκριμένα αποδεικτικά μέσα που είχε στη διάθεσή του και αναφέρονται αναλυτικά στην οικεία θέση των πρακτικών της προσβαλλόμενης απόφασης, όπως η αναφορά σε ένορκες καταθέσεις μαρτύρων και έγγραφα, στα οποία (έγγραφα) περιλαμβάνονται σχετικά με το θέμα δημοσιεύματα του τύπου της εποχής (έντυπου ή ηλεκτρονικού). Περαιτέρω, το Δικαστήριο δέχθηκε ότι το επίμαχο κείμενο πέραν από τους χαρακτηρισμούς κατά των ομοφυλοφίλων περιέχει και προτροπές και ενέχει απειλές εναντίον της παραπάνω ομάδας προσώπων που ήταν πρόσφορες να προκαλέσουν τρόμο και ανησυχία σ’ αυτούς, ζητώντας ο αναιρεσείων και μάλιστα από τη θέση του Ιεράρχη της Εκκλησίας, τον πλήρη κοινωνικό αποκλεισμό και την αποβολή τους από την κοινωνία. Ότι, συνεπεία αυτών των προτροπών κινδυνεύει η ειρηνική και η ομαλή συμβίωση αυτών και ακόμη υφίσταται κίνδυνος προσβολής των ατομικών δικαιωμάτων των μελών της ομάδας αυτής αφού η συγκεκριμένη συμπεριφορά του αναιρεσείοντα μπορεί να υποκινήσει μίσος κατά των ομοφυλοφίλων και είναι πρόσφορη λόγω της έντασης των λόγων της, των χαρακτηρισμών που χρησιμοποιεί και των προτροπών του, που φθάνουν μέχρι πλήρους κοινωνικού αποκλεισμού τους, σε συνδυασμό με το κύρος της ως άνω ιδιότητάς του, να προκαλέσει στο μέσο άνθρωπο έντονα συναισθήματα απέχθειας, αποστροφής και ιδιαίτερης εχθρότητας κατά των μελών της ομάδας αυτής. Αυτά τα συναισθήματα είναι αντικειμενικά δυνατόν να οδηγήσουν σε κίνδυνο τέλεσης πράξεων βίας κατά των συγκεκριμένων προσώπων, διασαλεύοντας την ειρηνική και ομαλή κοινωνική συμβίωση αυτών. Όπως προεκτέθηκε, οι πράξεις και ενέργειες, στις οποίες προτρέπει το υποκείμενο του εγκλήματος, πρέπει να είναι ικανές και πρόσφορες να προκαλέσουν ”διακρίσεις, μίσος, ή βία”, χωρίς να απαιτείται και να προκληθούν βιαιοπραγίες. Η παραδοχή για δυνατότητα πρόκλησης μίσους κατά των ως άνω προσώπων, δημιουργεί την προσφορότητα που απαιτείται κατά την κρίσιμη διάταξη, να προκληθούν και βίαιες πράξεις εναντίον τους, δεδομένου ότι το μίσος αντικειμενικά αποτελεί το υπόβαθρο και την ιδιαίτερη εκείνη ψυχολογική κατάσταση για να εκτραπεί ο άνθρωπος σε βιαιότητες ή σε ενέργειες που απειλούν ή προσβάλλουν τη ζωή, την ελευθερία και τη σωματική ακεραιότητα άλλων, εν προκειμένω μέλους ή μελών της εν λόγω ομάδας προσώπων. Εξάλλου, η αξιόποινη πράξη του άρθρου 1 παρ.1 ν.927/1979 απαιτεί κοινό δόλο και η υποκειμενική της υπόσταση πληρούται με τη γνώση και θέληση των στοιχείων της αντικειμενικής υπόστασης αυτού χωρίς να απαιτείται ιδιαίτερη αιτιολογία για τη στοιχειοθέτηση του στοιχείου αυτού. Ο αναιρεσείων αντιτείνει ότι το επίμαχο κείμενο περιέχει αξιολογικές κρίσεις και τις θέσεις της Εκκλησίας για την ομοφυλοφιλία, μάλιστα αναφέρεται σε ”οξεία και καυστική κριτική για μια μεγάλη αμαρτία”, επικαλείται δε ότι ως Ιεράρχης έχει καθήκον να νουθετεί το χριστεπώνυμο πλήρωμα και ότι απέβλεπε στη δημόσια αποδοκιμασία ενός ηθικού κακού. Ο αναιρεσείων επιπρόσθετα επικαλείται ότι κατά το χρόνο των δηλώσεών του ήταν αδίκημα η ασέλγεια μεταξύ αρρένων, υφίστατο, δηλαδή, η διάταξη του άρθρου 347 Π.Κ., που καταργήθηκε αργότερα. Ο ισχυρισμός αυτός αναφέρεται μόνο προς ενίσχυση των θέσεών του κατά της ομοφυλοφιλίας δεν είναι αυτοτελής και δεν έχει επιρροή στο προκείμενο αδίκημα για το οποίο καταδικάστηκε απορριπτομένων όσων περί του αντιθέτου υποστηρίζει με τον πέμπτο κύριο λόγο της κρινόμενης αίτησής του. Το Δικαστήριο, περαιτέρω, με την προσβαλλόμενη απόφασή του δέχεται με επαρκή αιτιολογία ότι οι προτροπές του αναιρεσείοντα δεν αποτελούσαν έκφραση γνώμης και έτσι δεν πλήττεται το δικαίωμα έκφρασης αυτού, καθώς το κείμενο που δημοσίευσε αυτός ήταν πρόσφορο να προκαλέσει διακρίσεις και μίσος σε βάρος των ομοφυλόφιλων.
Συνεπώς, οι από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Δ’ και Ε’ του Κ.Π.Δ. λόγοι αναίρεσης, δεύτερος και τρίτος του δικογράφου πρόσθετων λόγων και τρίτος, τέταρτος και πέμπτος του δικογράφου συμπληρωματικών λόγων, με τους οποίους πλήττεται η απόφαση για έλλειψη αιτιολογίας και για εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή, ευθεία ή εκ πλαγίου, της ουσιαστικής ποινικής διάταξης που εφαρμόστηκε, είναι αβάσιμοι. Οι εκτιθέμενες στους λόγους αναίρεσης αυτούς λοιπές αιτιάσεις περί ανεπαρκούς αιτιολογίας και εσφαλμένης ερμηνείας και εφαρμογής της εφαρμοσθείσας ουσιαστικής ποινικής διάταξης διότι δεν αποδείχθηκαν πραγματικά στοιχεία κινδύνου των εννόμων αγαθών των εντασσόμενων στην ομάδα των ομοφυλόφιλων προσώπων και οι προτρεπτικές συμπεριφορές που διατυπώνονται στο επίμαχο κείμενο από τη φύση τους δεν μπορούν να θέσουν σε κίνδυνο την ζωή, την ελευθερία ή τη σωματική ακεραιότητα των προσώπων αυτών, αλλά θα μπορούσαν μόνο να θίξουν την τιμή και υπόληψη των ιδίων προσώπων, πραγματικό υλικό που δεν στηρίζει η διάταξη της παρ.1 άρθρου 1 ν.927/1979, αποτελούν αντίθετες από την κρίση του Δικαστηρίου εκτιμήσεις του πραγματικού υλικού και είναι απαράδεκτες επειδή αφορούν την ανέλεγκτη κρίση του τελευταίου, την οποία επιχειρούν να πλήξουν με την επίφαση της έλλειψης ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας και της έλλειψης νόμιμης βάσης. Κατ’ ακολουθίαν όλων των ανωτέρω και μη υπάρχοντος άλλου λόγου προς έρευνα, πρέπει, να αναιρεθεί η προσβαλλόμενη απόφαση εν μέρει και δη μόνον ως προς την καταδίκη του αναιρεσείοντα για την πράξη του άρθρου 196 προϊσχύσαντος Π.Κ., που καταργήθηκε κατά τα ήδη προεκτεθέντα και κατά τα λοιπά, να απορριφθεί η αίτηση αναίρεσης με τα επ’ αυτής δικόγραφα (πρόσθετο και συμπληρωματικό).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Αναιρεί εν μέρει την υπ’ αριθμ.47 και 49/2019 απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αιγίου ως προς την καταδίκη του για την πράξη του άρθρου 196 του προϊσχύσαντος Π.Κ.
Απαλείφει την ποινή φυλάκισης των πέντε (5) μηνών που του είχε επιβληθεί για αυτήν και επιπλέον από τη συνολική ποινή την συντρέχουσα των δύο (2) μηνών.
Κηρύσσει αθώο τον αναιρεσείοντα – κατηγορούμενο Πρώην Μ. Α. Α. Λ. του Γ., κάτοικο …, του ότι: <<Ως θρησκευτικός λειτουργός δημόσια και με την ιδιότητά του διέγειρε τους πολίτες σε εχθροπάθεια κατά άλλων πολιτών και συγκεκριμένα ο κατηγορούμενος με την ιδιότητα του Μητροπολίτη … σε άρθρο που δημοσίευσε στο προσωπικό του ιστολόγιο http://201512- 9 με τίτλο ”ΑΠΟΒΡΑΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΣΗΚΩΣΑΝ ΚΕΦΑΛΙ! Ας μιλήσουμε έξω από τα δόντια ΦΤΥΣΤΕ ΤΟΥΣ” ανέφερε μεταξύ άλλων: ”Η ομοφυλοφιλία είναι εκτροπή από τους νόμους της φύσεως! Είναι κοινωνικό κακούργημα! Είναι αμαρτία! Όσοι, λοιπόν, είτε βιώνουν, είτε την υποστηρίζουν δεν είναι φυσιολογικοί άνθρωποι! Είναι αποβράσματα της Κοινωνίας! Δυστυχώς, αδελφοί μου, σήμερα την Ελλάδα διοικούν και μερικά τέτοια ανθρωπάρια! Ασφαλώς αποτελούν μια μικρή μειοψηφία στο σύνολο των Μελών της Βουλής των Ελλήνων! Υπάρχουν όμως! Είναι αποβράσματα της κοινωνίας, περιθωριακοί άνθρωποι, ελαττωματίες, εξευτελισμένοι, άνθρωποι του σκότους οι οποίοι τώρα πια με την ευκαιρία της υπεροχής της αριστερής πτέρυγας σήκωσαν πια κεφάλι! Σας συμβουλεύω: Μη τους πλησιάζετε! Μη τους ακούτε! Μη τους εμπιστεύεσθε! Είναι οι κολασμένοι της Κοινωνίας! Δικαίωμά τους, βέβαια, είναι κρυφά -ιδιωτικά- να ζουν όπως θέλουν! Αλλά κάποιοι ξεφτυλισμένοι δεν μπορούν να υπερασπίζωνται δημοσίως τα πάθη της ψυχής των! Την Ελλάδα μας διοικούν σήμερα πια άθεοι άνθρωποι! Σας υπενθυμίζω, λοιπόν, τα λόγια του Λεχ Βαλέσα της Πολωνίας : ”άνθρωπος χωρίς Θεό είναι επικίνδυνος” Ε, λοιπόν αυτούς τους ξεφτυλισμένους, φτύστε τους! Αποδοκιμάστε τους! Μαυρίστε τους! Δεν είναι άνθρωποι! Είναι εκτρώματα της φύσεως! Ψυχικά και πνευματικά πάσχουν! Είναι άτομα με νοητική διαταραχή! Δυστυχώς, αυτοί είναι τρις-χειρότεροι και πολύ πιο επικίνδυνοι από κάποιους, που ζουν στα τρελοκομεία! Μη διστάζετε, λοιπόν! Όταν και όπου τους συναντάτε, φτύστε τους! Μη τους αφήνετε να σηκώσουν κεφάλι! Είναι Επικίνδυνοι! Η Εκκλησία μας προσεύχεται γι’ αυτούς ως εξής : ”Εκλείπομεν αμαρτωλοί από της γης και άνομοι ώστε μη υπάρχειν αυτούς” (Ψαλμός 103). Δηλ. Ας εξαφανισθούν από τη γη όλοι οι αμαρτωλοί και όλοι οι άνομοι, ώστε να μην υπάρχουν! Στον αγύριστο να πάνε όλοι αυτοί οι καταραμένοι!”, διεγείροντας τοιουτοτρόπως τους πολίτες σε εχθροπάθεια κατά των ομόφυλων προσώπων και ζευγαριών.>>
Απορρίπτει κατά τα λοιπά την από 26-9-2019 αίτηση, καθώς και από 11-11-2019 και 18-12-2019 δικόγραφα προσθέτων και συμπληρωματικών προσθέτων λόγων αναίρεσης.-
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 2 Ιουνίου 2020.
Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στις 29 Ιουνίου 2020.
Η AΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ