Αριθμός 728/2009
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
Ε' ΠΟΙΝΙΚΟ ΤΜΗΜΑ

Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Κωνσταντίνο Κούκλη, Αντιπρόεδρο Αρείου Πάγου, Βασίλειο Λυκούδη-Εισηγητή, Ελευθέριο Νικολόπουλο, Αναστάσιο Λιανό και Βιολέττα Κυτέα, Αρεοπαγίτες.
Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 13 Φεβρουαρίου 2009, με την παρουσία του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Αναστασίου Κανελλοπούλου (γιατί κωλύεται ο Εισαγγελέας) και της Γραμματέως Ευδοκίας Φραγκίδη, για να δικάσει την αίτηση της αναιρεσείουσας-κατηγορουμένης Χ, κατοίκου ....., που εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της Κωνσταντίνο Κοσμάτο, για αναίρεση της 3207/2008 αποφάσεως του Τριμελούς Εφετείου Θεσσαλονίκης.
Το Τριμελές Εφετείο Θεσσαλονίκης, με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ' αυτή, και η αναιρεσείουσα-κατηγορουμένη, ζητεί την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στην από 2 Δεκεμβρίου 2008 αίτησή της αναιρέσεως, η οποία καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 1997/2008.
Αφού άκουσε Τον πληρεξούσιο δικηγόρο της αναιρεσείουσας, που ζήτησε όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά και τον Αντεισαγγελέα, που πρότεινε να γίνει δεκτή η προκείμενη αίτηση αναιρέσεως.

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Από τα άρθρα 349 και 501 παρ. 1 ΚΠΔ προκύπτει ότι παρέχεται δικαίωμα στον εκκαλούντα κατηγορούμενο να ζητήσει την αναβολή της δίκης όταν δεν μπορεί να εμφανισθεί στο δικαστήριο και να υποστηρίξει την έφεσή του και από λόγους ανώτερης βίας. Η παραδοχή του αιτήματος αυτού απόκειται στην κυριαρχική κρίση του δικαστηρίου της ουσίας, το οποίο, όμως, όταν απορρίπτει το αίτημα αναβολής, πρέπει, να αιτιολογεί ειδικά και εμπεριστατωμένα την παρεμπίπτουσα απορριπτική απόφασή του, σύμφωνα με το εδαφ. γ' του άρθρου 139 ΚΠΔ, που προστέθηκε με το άρθρο 2 παρ. 5 του Ν. 2408/1996. Διαφορετικά ιδρύεται ο εκ του άρθρου 510 παρ. 1 στοιχ. Δ ΚΠΔ λόγος αναίρεσης, η δε εν συνεχεία απόρριψη της εφέσεως ως ανυποστήρικτης, ιδρύει τον εκ του άρθρου 510 παρ. 1 στοιχ. Η' ΚΠΔ λόγο αναίρεσης με τη μορφή της αρνητικής υπερβάσεως εξουσίας. Έλλειψη αιτιολογίας της παρεμπίπτουσας αποφάσεως, που απορρίπτει το περί αναβολής αίτημα, υπάρχει όταν το Δικαστήριο δεν αναφέρει τα πραγματικά περιστατικά που αποδείχθηκαν από τη διαδικασία στο ακροατήριο, τις αποδείξεις που τα θεμελιώνουν και τους συλλογισμούς, με βάση τους οποίου κατέληξε στην απορριπτική του αιτήματος κρίση του. Στην προκειμένη περίπτωση, όπως προκύπτει από την προσβαλλόμενη απόφαση 3207/2008 του κατ' έφεση δικάσαντος Τριμελούς Εφετείου Θεσσαλονίκης και τα πρακτικά της, η αναιρεσείουσα καταδικάσθηκε με την 1232/2005 απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Χαλκιδικής σε ποινή φυλάκισης ενός [1] έτους που έχει μετατραπεί προς 4,40 ευρώ ημερησίως και σε χρηματική ποινή τεσσάρων χιλιάδων [4.000] ευρώ, για παράβαση του νόμου περί πνευματικής ιδιοκτησίας και συγγενικών δικαιωμάτων [Ν. 2121/93], πράξη που τέλεσε στις 19-6-2004 στη ..... . Κατά της καταδικαστικής αυτής αποφάσεως άσκησε έφεση, κατά την, μετ' αναβολή, συζήτηση της οποίας, στις 24/6/2008, δεν εμφανίσθηκε στο Δικαστήριο η ίδια η αναιρεσείουσα, αλλά η δικηγόρος Α, η οποία δήλωσε ότι η κατηγορούμενη έπαθε τροχαίο ατύχημα και ζήτησε για λογαριασμό της τη διακοπή της δίκης για την επομένη ημέρα, προκειμένου να προσέλθει. Το Δικαστήριο δέχθηκε το αίτημα αυτό και διέκοψε τη δίκη για την επόμενη μέρα, 25-6-2008 , κατά την οποία η κατηγορουμένης και πάλι δεν εμφανίστηκε και η δικηγόρος Α δήλωσε ότι η κατηγορούμενη είναι κάτοικος ..... και μετά το χθεσινό τροχαίο ατύχημα, έπαθε βλάβη στο αυτοκίνητο της και ζήτησε για λογαριασμό της, την αναβολή της δίκης, εξετάστηκε δε και η ίδια ενόρκως και ως μάρτυρας. Το Δικαστήριο απέρριψε το υποβληθέν κατά τα ανωτέρω αίτημα αναβολής της δίκης με την ακόλουθη αιτιολογία : " Επειδή, όπως προκύπτει από την υπ'αρ. 3673/7-11-2007 αναβλητική απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Θεσσαλονίκης, αντίγραφο της οποίας βρίσκεται στη δικογραφία και αναγνώσθηκε, η κατηγορούμενη, κληθείσα νομίμως κατά τη δικάσιμο της προκειμένου να υποστηρίξει την έφεση της κατά της υπ' αριθμ. 1232/2-8-2005 απόφασης του Τριμελούς Πλημ/κείου Χαλκιδικής, δεν εμφανίστηκε ενώπιον του Δικαστηρίου και δια του εξετασθέντα μάρτυρα ζήτησε την αναβολή της δίκης, λόγω σημαντικού αιτίου, δηλώνοντας ασθένεια, η οποία κώλυε την εμφάνιση της στο ακροατήριο. Το Δικαστήριο με την παραπάνω απόφασή του (3673/7-11-2007) ανέβαλε την εκδίκαση της υπόθεσης για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας (24-6-2007). Γνωστοποιήθηκε δε από την Πρόεδρο του Δικαστηρίου και προφορικά στον αναγγείλαντα στο Δικαστήριο το κώλυμα της κατηγορουμένης η αναβολή της υπόθεσης για την προαναφερθείσα δικάσιμο καθώς και η υποχρέωση της κατηγορουμένης να προσέλθει κατά τη δικάσιμο αυτή χωρίς κλήτευση, καθότι η παραπάνω απόφαση του (3673/7-11-2007) επέχει θέση κλητεύσεως σύμφωνα με το άρθρο 349 παρ. 2 του Κ.Π.Δ. Κατά την ως άνω δικάσιμο 24-6-2008, δια της εξετασθείσας μάρτυρος δικηγόρου Α, εζήτησε την εκδίκαση της υπόθεσης την δεύτερη μέρα της δικασίμου, [25-6-2008] λόγω του τροχαίου ατυχήματος που της συνέβη κατά την πρώτη μέρα της συνεδριάσεως της δικασίμου [24-6-2008]. Επομένως, αφού δεν εμφανίστηκε, πρέπει να απορριφθεί το αίτημα αναβολής και η έφεση της να απορριφθεί ως ανυποστήρικτη, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 320, 321, 326, 340 και 501 Κ.Π.Δ.". Ακολούθως το Δικαστήριο με τις πιο πάνω σκέψεις, με την προσβαλλόμενη απόφασή του, απέρριψε το αίτημα της αναβολής, προχώρησε δε και απέρριψε την έφεση ως ανυποστήρικτη. Η πιο πάνω, όμως, αιτιολογία της παρεμπίπτουσας αποφάσεως δεν είναι ειδική και εμπεριστατωμένη, κατά την έννοια των άρθρων 93 παρ. 3 του Συντάγματος και 139 ΚΠΔ, διότι δεν αναφέρονται σ' αυτήν τα στοιχεία που προέκυψαν από τη διαδικασία στο ακροατήριο, στα οποία το δικαστήριο θεμελίωσε το μη βάσιμο του αιτήματος αναβολής, οι συλλογισμοί με βάση τους οποίους κατέληξε στην απορριπτική κρίση του και οι αποδείξεις που τη στηρίζουν. Ειδικότερα με το πιο πάνω σκεπτικό αιτιολογείται μόνο η υποχρέωση της κατηγορουμένης αναιρεσείουσας να εμφανισθεί ενώπιον του Δικαστηρίου, ενώ ουδέν διαλαμβάνεται ως προς ανυπέρβλητο κώλυμα που αυτή επικαλέστηκε, ως λόγο αναβολής ,ούτε αναφέρεται αν λήφθηκε υπόψη και αξιολογήθηκε το περιεχόμενο της καταθέσεως της εξετασθείσης ως μάρτυρος δικηγόρου Α. Επομένως, είναι βάσιμος ο από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Δ' ΚΠΔ λόγος αναίρεσης της ένδικης αιτήσεως, για έλλειψη αιτιολογίας της απορριπτικής του αιτήματος της αναβολής αποφάσεως και πρέπει, κατά παραδοχήν του, να αναιρεθεί η προσβαλλόμενη απόφαση ως προς την απόρριψη του αιτήματος αναβολής, ακολούθως δε να αναιρεθεί και ως προς την απόρριψη της εφέσεως του αναιρεσείοντος ως ανυποστήρικτης, διότι, απορρίπτοντας το δευτεροβάθμιο δικαστήριο την έφεση ως ανυποστήρικτη, ενώ δεν είχε απορρίψει αιτιολογημένα το αίτημα αναβολής, υπερέβη την εξουσία του και άρα υπέπεσε στον αναιρετικό λόγο του άρθρου 510 παρ. 1 στοιχ. Η' του ΚΠΔ, κατά παραδοχήν επίσης του προβαλλόμενου σχετικού βασίμου λόγου αναίρεσης. Ακολούθως η υπόθεση, πρέπει, να παραπεμφθεί για νέα συζήτηση στο ίδιο δικαστήριο (άρθρο 519 ΚΠΔ), αφού η συγκρότησή του από άλλους δικαστές, πλην εκείνων που δίκασαν προηγουμένως, είναι δυνατή.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Αναιρεί την 3207/2008 απόφασης του Τριμελούς Εφετείου Θεσσαλονίκης. Παραπέμπει την υπόθεση για νέα εκδίκαση στο ίδιο δικαστήριο, συγκροτούμενο από άλλους δικαστές, εκτός εκείνων που δίκασαν προηγουμένως.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα, στις 6 Μαρτίου 2009. Και, Δημοσιεύθηκε, στην Αθήνα, σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο, στις 13 Μαρτίου 2009.
Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ                                                                                                                                                                                                                      Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ