Αριθμός 1562/2018
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
E' ΠΟΙΝΙΚΟ ΤΜΗΜΑ
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Χρυσούλα Παρασκευά, Αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου, Μαρία Γαλάνη - Λεοναρδοπούλου, Αγγελική Αλειφεροπούλου, Γεώργιο Αναστασάκο και Διονυσία Μπιτζούνη - Εισηγήτρια, Αρεοπαγίτες. Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 19 Μαΐου 2018, με την παρουσία της Αντεισαγγελέως του Αρείου Πάγου Ευσταθίας Σπυροπούλου, (κωλυομένης της Εισαγγελέως) και του Γραμματέως Γεράσιμου Βάλσαμου, για να δικάσει την αίτηση του αναιρεσείοντος-κατηγορουμένου Γ... Γ.. Δ., κατοίκου ... ο οποίος εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Μιχαήλ Αργυρόπουλο, για αναίρεση της υπ' αριθ. 4658/2017 απόφασης του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών. Mε πολιτικώς ενάγουσα την εταιρεία με την επωνυμία "... Α.Ε.", η οποία εκπροσωπείται νόμιμα και η οποία εκπροσωπήθηκε στο ακροατήριο από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της Κωνσταντίνο Κοσμάτο.
Το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών, με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ' αυτή, και ο αναιρεσείων-κατηγορούμενος ζητεί την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στην από 27 Μαρτίου 2017 αίτησή του αναιρέσεως, η οποία καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 505/2017. Αφού άκουσε Τους πληρεξούσιους δικηγόρους των διαδίκων, που ζήτησαν όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά και την Αντεισαγγελέα, που πρότεινε να αναιρεθεί η προσβαλλόμενη απόφαση και να κηρυχθεί αθώος ο κατηγορούμενος.
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Με τον μοναδικό λόγο της υπό κρίση αναιρέσεώς του ο αναιρεσείων παραπονείται διότι το δικαστήριο, κατ' εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή της διατάξεως του άρθρου 106η παρ. 3 του Πτωχευτικού Κώδικα (Ν.3588/2007), δεν έπαυσε οριστικά την ποινική δίωξη σε βάρος του για το αποδιδόμενο σε αυτόν έγκλημα της έκδοσης ακάλυπτης επιταγής κατ' εξακολούθηση, λόγω εξαλείψεως του αξιοποίνου, ενόψει της εξυγιαντικής συμφωνίας, που καταρτίσθηκε μεταξύ της ανώνυμης εταιρείας, με την επωνυμία "...", της οποίας είναι νόμιμος εκπρόσωπος, και των πιστωτών της, και η οποία επικυρώθηκε με την υπ' αριθμ. 539/2012 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, δεχόμενο ως κρίσιμο χρόνο εφαρμογής του αρμόζοντος νόμου, αυτόν που ίσχυε κατά το χρόνο επικύρωσης της συμφωνίας εξυγίανσης (οι διατάξεις των παραγράφων 1,3 και 4 του άρθρου 106η του Πτωχευτικού Κώδικα, όπως αυτές ίσχυαν μετά την τροποποίησή τους με το Ν.4072/11.4.2012) και όχι αυτόν που ίσχυε κατά την τέλεση των αξιοποίνων πράξεων (η διάταξη του άρθρου 106η παρ. 3 του Πτωχευτικού Κώδικα, όπως αντικ. από το άρθρο 12 του Ν.4013/2011).
Επί του λόγου αυτού της κρινόμενης αναιρέσεως πρέπει να λεχθούν τα εξής: Κατά την παρ. 3 του άρθρου 79 του Ν.5960/1933, όπως αυτή αντικαταστάθηκε με το αρ. 4 παρ.1 εδ. β' Ν.2408/1996, το αξιόποινο της πράξης της παρ.1 (έκδοσης ακάλυπτης επιταγής) εξαλείφεται, αν ο υπαίτιος αποζημίωσε πλήρως τον κομιστή μετά τη νόμιμη εμφάνιση και μη πληρωμή της επιταγής. Η περίπτωση αυτή συντρέχει, όταν με την αποζημίωση του κομιστή επέρχεται ολοκληρωτική απόσβεση κάθε αξιώσεως του κομιστή εναντίον του εκδότη από την μετά την νόμιμη εμφάνιση μη πληρωμή της επιταγής, δηλαδή όταν η ενοχή από την επιταγή ολοκληρωτικά εξαλείφεται και δεν υφίσταται ολοσχερώς τίποτε προς εκπλήρωση. Και όχι όταν παραμένει είτε όλη είτε μέρος της ως ατελής ενοχή, δηλαδή όταν αντιστοίχως παραμένει προς εκπλήρωση, αλλά δεν είναι δυνατός από το νόμο ο εξαναγκασμός του υπόχρεου προς εκπλήρωσή της. Τέτοια περίπτωση ατελούς ενοχής δημιουργείται και από τις συμφωνίες πιστωτών και υπερχρεωμένων επιχειρήσεων (άρθρο 44 Ν.1892/1990), με τις οποίες περιορίζονται μεν οι απαιτήσεις των πιστωτών της επιχειρήσεως κατά της τελευταίας στο ποσοστό που ορίζεται με τις εν λόγω συμφωνίες, αλλά η ικανοποίηση των πιστωτών της επιχειρήσεως από την τελευταία, σύμφωνα με τους όρους του συμβιβασμού, δεν επιφέρει και ολοκληρωτική απόσβεσή τους, γιατί η ενοχή της υπερχρεωμένης επιχειρήσεως προς εκπλήρωσή τους για το πέραν του ποσοστού του συμβιβασμού μέρος τους παραμένει ως ατελής ενοχή και απλώς οι πιστωτές για το μέρος αυτό των πιστώσεών τους δεν έχουν κατά της υπερχρεωμένης επιχείρησης αξίωση εξαναγκασμού.
Με τα άρθρα 99 επ. του Ν.3588/2007 (Πτωχευτικός Κώδικας), όπως αυτά ίσχυαν πριν από την αντικατάστασή τους με το Ν.4013/15.9.2011, προβλεπόταν διαδικασία συνδιαλλαγής οφειλέτη και δανειστών και επικύρωση της συμφωνίας από το πτωχευτικό Δικαστήριο, μετά την οποία αναστέλλονταν προσωρινά τα μέτρα αναγκαστικής εκτέλεσης και αιρόταν αυτοδικαίως η απαγόρευση ή το κώλυμα έκδοσης επιταγών από τον οφειλέτη, ενώ κατά τις διατάξεις των άρθρων 180 και 181 του ως άνω Πτωχευτικού Κώδικα, από την έναρξη της ισχύος αυτού (16.9.2007), καταργήθηκαν, μεταξύ άλλων, και οι διατάξεις των άρθρων 44 έως 46 γ του Ν. 1892/1990 και κατά τη διάταξη του άρθρου 182 παρ. 1 και 2 του ιδίου Πτωχευτικού Κώδικα, ο παρών Κώδικας εφαρμόζεται επί των διαδικασιών που αρχίζουν μετά την έναρξη ισχύος του και οι προϊσχύσασες διατάξεις εξακολουθούν να ισχύουν και να εφαρμόζονται επί των εκκρεμών διαδικασιών. Ακολούθως, μετά τη θέση σε ισχύ του νέου Ν.4013/15.9.2011, οι ανωτέρω διατάξεις του έκτου κεφαλαίου του Πτωχευτικού Κώδικα, που προέβλεπαν τη διαδικασία συνδιαλλαγής, αντικαταστάθηκαν με τα νέα άρθρα 99-106 αυτού, που αφορούν την ονομαζόμενη προπτωχευτική διαδικασία εξυγίανσης. Ειδικότερα, από τις διατάξεις του άρθρου 106η παρ.1 και 3 του N.4013/15.9.2011, ορίζεται ότι η συμφωνία εξυγίανσης, από την επικύρωση της, δεσμεύει το σύνολο των πιστωτών, οι απαιτήσεις των οποίων ρυθμίζονται από αυτήν, ακόμη και αν δεν είναι συμβαλλόμενοι ή δεν ψήφισαν υπέρ της συμφωνίας εξυγίανσης και με την επικύρωση της συμφωνίας, αίρεται αυτοδικαίως η απαγόρευση ή το κώλυμα έκδοσης επιταγών που είχε επιβληθεί στον οφειλέτη πριν από την έναρξη της διαδικασίας εξυγίανσης και "εξαλείφεται, επίσης το αξιόποινο των αδικημάτων έκδοσης ακάλυπτων επιταγών και καθυστέρησης οφειλών προς το Δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία που έχουν τελεστεί πριν την σύναψη της συμφωνίας εξυγίανσης". Η τελευταία αυτή διάταξη, κατά το μέρος που προέβλεπε ως έννομη συνέπεια της επικυρώσεως της συμφωνίας εξυγίανσης του Ν.4013/2011 την εξάλειψη του αξιοποίνου των αδικημάτων έκδοσης ακάλυπτων επιταγών και καθυστερήσεως οφειλών προς το Δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία που είχαν τελεσθεί πριν τη σύναψη της συμφωνίας εξυγίανσης, ίσχυσε μόνο για μικρό χρονικό διάστημα και συγκεκριμένα από 15.9.2011 μέχρι 11.4.2012, αφού ο νομοθέτης διέγνωσε ότι με την ειδική αυτή διάταξη επέρχετο εξάλειψη του αξιοποίνου των ως άνω αδικημάτων με μόνη την επικύρωση της συμφωνίας εξυγίανσης και πριν ακόμη αυτή τηρηθεί και εκπληρωθεί και προκειμένου να εναρμονίσει τη ειδική αυτή ρύθμιση με την διάταξη της παρ. 3 του άρθρου 79 του Ν.5960/1933, όπως αυτή ισχύει μετά την αντικατάστασή της με το άρθρο 4 παρ. 1 εδ. β' του Ν. 2408/1996, η οποία ορίζει, ως προελέχθη, ότι το αξιόποινο της πράξης της παρ. 1 (έκδοσης ακάλυπτης επιταγής) εξαλείφεται, αν ο υπαίτιος αποζημίωσε πλήρως τον κομιστή μετά τη νόμιμη εμφάνιση και μη πληρωμή της επιταγής, δηλαδή ότι το αξιόποινο της εκδόσεως ακάλυπτης επιταγής εξαλείφεται όταν με την αποζημίωση του κομιστή μετά τη νόμιμη εμφάνιση και μη πληρωμή της επιταγής επέρχεται ολοκληρωτική απόσβεση κάθε αξιώσεως του κομιστή εναντίον του εκδότη από την επιταγή και η ενοχή από την επιταγή ολοκληρωτικά εξαλείφεται και δεν υφίσταται ολοσχερώς τίποτε προς εκπλήρωση, με το άρθρο 234 παρ. 12 α' και γ' του Ν.4072/11.4.2012, τροποποίησε την ως άνω παράγραφο 3 του άρθρου 106η του Πτωχευτικού Κώδικα, όπως αυτή ίσχυε μετά το Ν.4013/2011, πρόσθεσε παράγραφο 4 στο άρθρο αυτό και αναρίθμησε την παράγραφο 4 αυτού σε 5, ως εξής: "3. Με την επικύρωση της συμφωνίας: (α) Αίρεται αυτοδικαίως η απαγόρευση ή το κώλυμα έκδοσης επιταγών που είχε επιβληθεί στον οφειλέτη πριν από την έναρξη της διαδικασίας εξυγίανσης. (β) Αναστέλλεται η ποινική δίωξη των πλημμελημάτων της έκδοσης ακάλυπτης επιταγής και εκείνων που προβλέπονται στο άρθρο 25 του ν.1882/1990 (Α' 43), καθώς και της καθυστέρησης καταβολής οφειλών προς τα ασφαλιστικά ταμεία, εφόσον οι παραπάνω πράξεις έχουν τελεσθεί πριν από την υποβολή της αίτησης κατά το άρθρο 100. Η αναστολή δεν υπόκειται στον χρονικό περιορισμό της παραγράφου 3 του άρθρου 113 του Ποινικού Κώδικα και ισχύει για όσο χρονικό διάστημα προβλέπεται να διαρκέσει η εκπλήρωση των υποχρεώσεων του οφειλέτη που απορρέουν από τη συμφωνία εξυγίανσης και υπό τον όρο της εμπρόθεσμης εκπλήρωσης των συμφωνηθέντων. 4. Σε περίπτωση πλήρους και εμπρόθεσμης εκπλήρωσης των υποχρεώσεων του οφειλέτη που απορρέουν από τη συμφωνία εξυγίανσης εξαλείφεται το αξιόποινο των πράξεων που αναφέρονται στην παράγραφο 3 του παρόντος". Τέλος, με τη μεταβατικού χαρακτήρα διάταξη του άρθρου 234 παρ. 13 του Ν.4072/2012, ορίζεται ότι: "Οι διατάξεις του έκτου κεφαλαίου του Πτωχευτικού κώδικα, όπως τροποποιούνται με τον παρόντα νόμο, εφαρμόζονται και επί διαδικασιών εξυγίανσης που έχουν ήδη αρχίσει κατά την έναρξη εφαρμογής του", ενώ με τη διάταξη του άρθρου 330 παρ. 2 του ιδίου ως άνω νόμου ορίσθηκε ως χρόνος ενάρξεως της ισχύος του, πλην των αναγραφόμενων στην εν λόγω διάταξη ρυθμίσεών του, εκείνος της δημοσιεύσεώς του στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, ήτοι η 11η.04.2012. Από τις προπαρατεθείσες δε διατάξεις, προκύπτει ότι, μετά την έναρξη ισχύος του Ν.4072/2012 που τροποποίησε τις διατάξεις του άρθρου 106η του Πτωχευτικού Κώδικα, η επικύρωση της συμφωνίας εξυγιάνσεως μεταξύ πιστωτών και οφειλέτη από το Πτωχευτικό Δικαστήριο (πρβλ. άρθρο 106 ζ ΠτΚ) δεν αποτελεί λόγο εξαλείψεως του αξιοποίνου πλην άλλων, και της πράξεως της εκδόσεως ακάλυπτης επιταγής, όπως τούτο προβλεπόταν αρχικώς με τη ρύθμιση του άρθρου 12 του Ν.4013/2011, αλλά συνιστά πλέον λόγο αναστολής της ασκηθείσης ποινικής διώξεως της εν λόγω αξιόποινης πράξεως εφόσον αυτή έχει τελεσθεί πριν από την υποβολή της σχετικής αιτήσεως, κατ' άρθρον 100 του ΠτΚ, στο αρμόδιο Πτωχευτικό Δικαστήριο. Η τοιαύτη, δε αναστολή η οποία, μάλιστα, δεν υπόκειται στο χρονικά περιορισμό του άρθρου 113 παρ 3 ΠΚ ισχύει για όσο χρονικό διάστημα προβλέπεται ότι θα διαρκέσει η εκπλήρωση των υποχρεώσεων του οφειλέτη, που απορρέουν από τη συμφωνία της εξυγιάνσεως, ενώ τελεί υπό τον όρο της εμπρόθεσμης εκπληρώσεως των συμφωνηθέντων. Αντιθέτως, λόγο εξαλείψεως της αξιόποινης αυτής πράξεις αποτελεί, σύμφωνα με τη ρύθμιση του άρθρου 234 παρ. 12 στοιχ. α' του Ν.4072/2012, η πλήρης και εμπρόθεσμη εκπλήρωση των υποχρεώσεων του οφειλέτη, που απορρέουν από τη σχετικώς συναφθείσα και επικυρωθείσα από το Πτωχευτικό Δικαστήριο συμφωνία. Εν όψει των ανωτέρω, εφόσον η συμφωνία της εξυγιάνσεως επικυρωθεί από το Πτωχευτικό Δικαστήριο μετά την 11η.04.2012, η δε πράξη της εκδόσεως ακάλυπτης επιταγής έχει τελεσθεί πριν την υποβολή της σχετικής αιτήσεως για την επικύρωση της συμφωνίας στο Πτωχευτικό Δικαστήριο, ήτοι ακόμη και πριν από την ημερομηνία της 11ης.04.2012, εφαρμογής τυγχάνουν οι προπαρατεθείσες διατάξεις των παραγράφων 1, 3 και 4 του άρθρου 106η του Πτωχευτικού Κώδικα, ως αυτές ισχύουν μετά την κατά τα ως άνω τροποποίησή τους με το Ν.4072/2012 και όχι ως ίσχυαν υπό την αρχική τους ρύθμιση. Και τούτο, καθώς, τόσο από τη γραμματική, όσο και από την τελεολογική ερμηνεία των ως άνω διατάξεων, κρίσιμο χρονικό σημείο για την εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 106η, ως αυτές ίσχυαν είτε πριν την τροποποίησή τους με το Ν.4072/2012, είτε μετά από αυτήν, αποτελεί εκείνο κατά το οποίο συνέτρεξε το πρώτον ο λόγος εξαλείψεως του αξιοποίνου του αδικήματος της εκδόσεως ακάλυπτης επιταγής και όχι ο χρόνος της τελέσεως της αξιόποινης αυτής πράξεως. Επομένως, εφόσον το πλημμέλημα της εκδόσεως ακαλύπτου επιταγής προ της υποβολής της σχετικής αιτήσεως για την επικύρωσή της ενώπιον του Πτωχευτικού Δικαστηρίου, η δε επικύρωσή της πραγματοποιηθεί μετά την 11η.4.2012, τότε κατ' αρχήν αναστέλλεται η ποινική δίωξη του εν λόγω πλημμελήματος, η οποία (αναστολή) τελεί υπό τον όρο της προσήκουσας και εμπρόθεσμης εκπληρώσεως των συμφωνηθέντων, ενώ τελικώς εξαλείφεται το αξιόποινό της μόνον στην περίπτωση της πλήρους και εμπρόθεσμης εκπληρώσεως των υποχρεώσεων του οφειλέτη, κατ' εφαρμογήν των διατάξεων του άρθρου 106η παρ. 3 και 4 του ΠτΚ, όπως ισχύουν μετά την τροποποίηση τους με εκείνες του άρθρου 234 παρ. 12 στοιχ. α' και γ' του Ν.4072/2012. Εξάλλου, τούτο το συμπέρασμα ερείδεται και στην προρρηθείσα μεταβατική διάταξη του άρθρου 234 παρ. 13 του Ν. 4072/2012, σύμφωνα με την οποία οι διατάξεις του 6ου Κεφαλαίου του ΠτΚ, μεταξύ των οποίων και εκείνη του άρθρου 106, όπως τροποποιήθηκαν με τον εν λόγω Νόμο, εφαρμόζονται επί διαδικασιών εξυγιάνσεως, που έχουν ήδη αρχίσει κατά την έναρξη της εφαρμογής του (11.04.2012). Επομένως, η εξάλειψη του αξιοποίνου του πλημμελήματος της εκδόσεως ακάλυπτης επιταγής, όταν η σχετική συμφωνία της εξυγιάνσεως έχει επικυρωθεί μετά την έναρξη ισχύος του ν.4072/2012, ήτοι μετά την 11.04.2012, συντρέχει το πρώτον με την πλήρη και εμπρόθεσμη εκπλήρωση των υποχρεώσεων του οφειλέτη, που απορρέουν από τη συμφωνία της εξυγιάνσεως, και όχι με την επικύρωση της σχετικής συμφωνίας από το Πτωχευτικό Δικαστήριο, όπως τούτο προβλεπόταν από τη διάταξη του άρθρου 106η παρ. 3 του ΠτΚ, πριν την τροποποίησή της με το άρθρο 234 παρ. 12 περ. α' του Ν.4072/2012. Επισημαίνεται, τέλος, ότι η διάταξη του άρθρου 106η παρ. 3 του ΠτΚ, ως ίσχυε πριν την κατά τα ως άνω τροποποίησή της, δεν μπορεί τύχει εφαρμογής, ως ηπιότερος ουσιαστικός ποινικός Νόμος, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 2 παρ. 1 ΠΚ, στις περιπτώσεις που η μεν αξιόποινη πράξη της εκδόσεως ακάλυπτης επιταγής έχει τελεσθεί πριν την 11.04.2012, η δε επικύρωση της συμφωνίας εξυγιάνσεως έχει λάβει χώρα μετά την ίδια ως άνω ημερομηνία Και τούτο, καθώς η τοιαύτη ερμηνευτική εκδοχή εκτός από τη γραμματική και τελεολογική ερμηνεία της ίδιας διατάξεως, όπως τροποποιήθηκε και ισχύει σύμφωνα με την οποία κρίσιμος είναι ο χρόνος της συνδρομής των πραγματικών περιστατικών, που συγκροτούν το λόγο εξαλείψεως του αξιοποίνου, και όχι ο χρόνος της τελέσεως της πράξεως αυτής καθ' εαυτής, αντίκειται προεχόντως και στην ειδικότερη μεταβατική διάταξη του άρθρου 234 παρ. 13 του Ν.4072/2012, που δεν καταλείπει οιαδήποτε αμφιβολία, ως προς την ερμηνεία της για την εφαρμογή των διαδοχικώς ισχυουσών ως άνω διατάξεων. Εξάλλου, κατά το άρθρο 510 παρ.1 στοιχ. Ε' του Κ.Ποιν.Δ., λόγο αναιρέσεως της αποφάσεως αποτελεί και η εσφαλμένη ερμηνεία ή εφαρμογή ουσιαστικής ποινικής διατάξεως. Εσφαλμένη ερμηνεία ουσιαστικής ποινικής διάταξης υπάρχει, όταν ο δικαστής αποδίδει σ' αυτήν διαφορετική έννοια από εκείνη που πράγματι έχει, εσφαλμένη δε εφαρμογή, όταν ο δικαστής δεν υπήγαγε σωστά τα πραγματικά περιστατικά, τα οποία δέχθηκε, στη διάταξη που εφαρμόσθηκε.
Στην προκείμενη περίπτωση, όπως προκύπτει από το σκεπτικό της προσβαλλόμενης υπ' αριθμ. 4658/2017 αποφάσεώς του, το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών, που δίκασε σε δεύτερο βαθμό, μετά από εκτίμηση και αξιολόγηση όλων των μνημονευομένων, κατά το είδος τους, αποδεικτικών μέσων, ήτοι της καταθέσεως του μάρτυρος κατηγορίας, των εγγράφων που αναγνώσθηκαν σε συνδυασμό και με τη δήλωση του πληρεξουσίου δικηγόρου του κατηγορουμένου, δέχθηκε, κατά την αναιρετικώς ανέλεγκτη κρίση του, ότι αποδείχθησαν κατά λέξη τα εξής: " Η ανώνυμη εταιρεία με την επωνυμία "..." και το διακριτικό τίτλο "...." δραστηριοποιείται στον τομέα του εμπορίου ενδυμάτων, υποδημάτων και αθλητικής ενδύσεως, ενώ έχει διαμορφώσει ένα ευρύ δίκτυο καταστημάτων, μέσω των οποίων διαθέτει προς πώληση τα προϊόντα της, απασχολώντας έναν μεγάλο αριθμό μισθωτών. Στους Α. Γ. Δ. και Γ. Γ. Δ. είχε ανατεθεί η εκπροσώπηση της εν λόγω εταιρείας, κατά το χρονικό διάστημα από την 01η.07.2008 έως και την 30η.06.2013. Ειδικότερα, ο μεν πρώτος εξ αυτών τύγχανε Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου της ως άνω ανωνύμου εταιρείας, ενώ ο δεύτερος εξ αυτών Διευθύνων Σύμβουλός της. Υπό τις προρρηθείσες, δε, ιδιότητες τους, αμφότεροι ενεργώντας ο καθένας μόνος και χωρίς τη σύμπραξη και συμμετοχή του άλλου, δέσμευαν την ως άνω εταιρεία με την υπογραφή τους και την εκπροσωπούσαν γενικά ενώπιον κάθε φυσικού ή νομικού προσώπου, του Ελληνικού Δημοσίου κ.λπ. Μεταξύ των αρμοδιοτήτων τους αυτών, συγκαταλεγόταν και η επ' ονόματι και για λογαριασμό της εν λόγω εταιρείας έκδοση επιταγών (βλ. ΦΕΚ 10716/18.09.2008 Τ.Α.Ε, & Ε.Π.Ε.). Περαιτέρω, αποδεικνύεται ότι η πολιτικώς ενάγουσα εταιρεία με την επωνυμία "... Α.Ε.", η οποία δραστηριοποιείται στο εμπόριο ανδρικών ενδυμάτων, αλλά και στην παροχή υπηρεσιών, όπως στη ραφή ανδρικών ενδυμάτων, διατηρούσε πολυετή συνεργασία με την ως άνω εταιρεία με το διακριτικό τίτλο "....". Δεδομένου, όμως, ότι κατά το χρονικό διάστημα από το έτος 2007 έως και το έτος 2010, η εκπροσωπούμενη από τους ανωτέρω εταιρεία μολονότι είχε παραλάβει ανεπιφύλακτα τα πωληθέντα σε αυτήν από την πολιτικώς ενάγουσα εταιρεία εμπορεύματα, καθώς και τις υπηρεσίες αυτής, που συνίσταντο στη ραφή ανδρικών ενδυμάτων, ωστόσο δεν της είχε καταβάλει το συμφωνηθέν τίμημα και την αμοιβή της, με αποτέλεσμα η οφειλή της έναντι της πολιτικώς ενάγουσας να ανέλθει στο συνολικό χρηματικό ποσό των 2.292.682,66 ευρώ. Χάριν, δε, εξοφλήσεως των ανωτέρω πιστωθέντων τιμήματος και αμοιβής της πολιτικώς ενάγουσας, η οφειλέτρια εταιρεία "...." είχε εκδώσει τραπεζικές επιταγές, που συμποσούμενες ανέρχονταν στο προρρηθέν χρηματικό ποσό των 2.292.682,66 ευρώ. Καθόσον, όμως, η ως άνω οφειλέτρια εταιρεία αδυνατούσε να εξοφλήσει την εν λόγω οφειλή της, προήλθε στη σύναψη με την πολιτικώς ενάγουσα εταιρεία του από 26.07.2010 ιδιωτικού συμφωνητικού αναγνωρίσεως οφειλής και ρυθμίσεως της καταβολής της. Με το ανωτέρω, δε, ιδιωτικό συμφωνητικό, η εταιρεία "...." αναγνώρισε την προαναφερόμενη οφειλή της, ενώ ανέλαβε να την καταβάλει στην πολιτικώς ενάγουσα σε τριάντα έξι (36) μηνιαίες ισόποσες δόσεις, εκάστης εξ αυτών ποσού ύψους 63.685,62 ευρώ, αρχής γενομένης από την 30η.08.2010. Υπέρ της εμπρόθεσμης και προσήκουσας εκπληρώσεως των υποχρεώσεων της εν λόγω οφειλέτριας εταιρείας εγγυήθηκαν οι νόμιμοι εκπρόσωποι αυτής. Μάλιστα, η εταιρεία "...." προς περαιτέρω εξασφάλιση της απαιτήσεως της πολιτικώς ενάγουσας, εξέδωσε και παρέδωσε στην τελευταία, …, την 26η.07.2010, τριάντα έξι (36) μεταχρονολογημένες επιταγές, εκάστης ποσού 63.685,62 ευρώ, πληρωτέες σε διαταγή της ιδίας (εκδότριας), οι οποίες σύρονταν στον υπ' αριθμ. ...012014 λογαριασμό, που η εκδότρια εταιρεία τηρούσε στην τράπεζα "...". Καθεμία, δε, εκ των ανωτέρω επιταγών έφερε ως ημερομηνία εκδόσεως την 30ή ημέρα εκάστου μηνός, αρχής γενομένης από την 30η.08.2010 έως και την 30η.07.2013. Ειδικότερα, δε, αποδεικνύεται ότι τις εν λόγω επιταγές εξέδωσε ο κατηγορούμενος, Γ. Γ. Δ., υπό την προεκτεθείσα ιδιότητά του, ως νομίμου εκπροσώπου της εταιρείας "....", θέτοντας μόνον αυτός υπό την εταιρική επωνυμία την υπογραφή του. Το γεγονός, δε, εξάλλου, αυτό περί της θέσεως της υπογραφής μόνον του κατηγορουμένου στα σώματα των συγκεκριμένων επιταγών και όχι και του Α. Γ. συνομολογείται και από την πολιτικώς ενάγουσα εταιρεία, ενώ προκύπτει ευχερώς και από την απλή αντιπαραβολή των υπογραφών αυτών με εκείνες που έχουν θέσει αμφότεροι οι κατηγορούμενοι στα οπισθόφυλλα των εν λόγω επιταγών, δεδομένου ότι οι τελευταίοι προέβησαν στην οπισθογράφησή τους Ακολούθως, δε, οι επιταγές αυτές, μεταβιβάσθηκαν δι' οπισθογραφήσεως στην πολιτικώς ενάγουσα εταιρεία από την εκδότριά τους. Μεταξύ, δε, των εν λόγω επιταγών, ο κατηγορούμενος, στο πλαίσιο της εκπροσωπευτικής του εξουσίας της εταιρείας "...." εξέδωσε, κατά την ανωτέρω ημερομηνία, και τις ακόλουθες τριάντα (30) επίμαχες επιταγές, ήτοι 1] την υπ' αριθμ. ...32-2 μεταχρονολογημένη επιταγή, με ημερομηνία εκδόσεως την 30η.09.2010, ποσού 63.685,62 ευρώ, 2] την υπ' αριθμ. ...33-1 μεταχρονολογημένη επιταγή, με αναγραφόμενη ημερομηνία εκδόσεως την 30η.10.2010 ποσού 63.685,62 ευρώ, 3] την υπ' αριθμ. ...34-9 μεταχρονολογημένη επιταγή, με αναγραφόμενη ημερομηνία εκδόσεως την 30η.11.2010, ποσού 63.685,62 ευρώ, 4] την υπ' αριθμ. ...35-7 μεταχρονολογημένη επιταγή, με αναγραφόμενη ημερομηνία εκδόσεως την 30η.12.2010, ποσού 63.685,62 ευρώ, 5] την υπ' αριθμ. ...36-5 μεταχρονολογημένη επιταγή, με αναγραφόμενη ημερομηνία εκδόσεως την 30η.01.2011, ποσού 63.685,62 ευρώ, 6] την υπ' αριθμ. ...37-3 μεταχρονολογημένη επιταγή, με αναγραφόμενη ημερομηνία εκδόσεως την 28η.02.2011, ποσού 63.685,62 ευρώ, 7] την υπ' αριθμ. ...38-1 μεταχρονολογημένη επιταγή, με αναγραφόμενη ημερομηνία εκδόσεως την 30η.03.2011, ποσού 63.685,62 ευρώ. 8] την υπ' αριθμ. ...39-0 μεταχρονολογημένη επιταγή, με αναγραφόμενη ημερομηνία εκδόσεως την 30η.04.2011, ποσού 63.685,62 ευρώ, 9] την υπ' αριθμ. ...40-3 μεταχρονολογημένη επιταγή, με αναγραφόμενη ημερομηνία εκδόσεως την 30η.05.2011, ποσού 63.685,62 ευρώ, 10] την υπ' αριθμ. ...42-0 μεταχρονολογημένη επιταγή, με αναγραφόμενη ημερομηνία εκδόσεως την 30η.07.2011, ποσού 63.685,62 ευρώ, 11] την υπ' αριθμ. ...43-8 μεταχρονολογημένη επιταγή, με αναγραφόμενη ημερομηνία εκδόσεως την 30η.08.2011, ποσού 63.685,62 ευρώ, 12] την υπ' αριθμ ...45-4 μεταχρονολογημένη επιταγή, με αναγραφόμενη ημερομηνία εκδόσεως την 30η.10.2011, ποσού 63.585,62 ευρώ, 13] την υπ' αριθμ. ...46-2 μεταχρονολογημένη επιταγή, με αναγραφόμενη ημερομηνία εκδόσεως την 30η.11.2011, ποσού 63.685,62 ευρώ, 14] την υπ' αριθμ. ...47-1 μεταχρονολογημένη επιταγή, με αναγραφόμενη ημερομηνία εκδόσεως την 30η.12. 2011, ποσού 63.685,62 ευρώ, 15] την υπ' αριθμ. ...48-9 μεταχρονολογημένη επιταγή, με αναγραφόμενη ημερομηνία εκδόσεως την 30η.012012, ποσού 63.685,62 ευρώ, 16] την υπ' αριθμ. ...49-7 μεταχρονολογημένη επιταγή, με αναγραφόμενη ημερομηνία εκδόσεως την 28η.02.2012, ποσού 63.685,62 ευρώ ,17] την υπ' αριθμ. ...50-1 μεταχρονολογημένη επιταγή, με αναγραφόμενη ημερομηνία εκδόσεως την 30η.03.2012, ποσού 63.685,62 ευρώ, 18] την υπ' αριθμ. ...52-7 μεταχρονολογημένη επιταγή, με αναγραφόμενη ημερομηνία εκδόσεως την 30η.05.2012, ποσού 63.685,62 ευρώ, 19] την υπ' αριθμ. ...53-5 μεταχρονολογημένη επιταγή, με αναγραφόμενη ημερομηνία εκδόσεως την 30η.06.2012, ποσού 63.685,62 ευρώ, 20] την υπ' αριθμ. ...54-3 μεταχρονολογημένη επιταγή, με αναγραφόμενη ημερομηνία εκδόσεως την 30η.07.2012, ποσού 63.685,62 ευρώ, 21] την υπ' αριθμ. ...56-0 μεταχρονολογημένη επιταγή, με αναγραφόμενη ημερομηνία εκδόσεως την 30η.09.2012, ποσού 63.685,62 ευρώ, 22] την υπ' αριθμ. ...57-8 μεταχρονολογημένη επιταγή, με αναγραφόμενη ημερομηνία εκδόσεως την 30η.10.2012, ποσού 63.685,62 ευρώ, 23] την υπ' αριθμ. ...58-6 μεταχρονολογημένη επιταγή, με αναγραφόμενη ημερομηνία εκδόσεως την 30η.11.2012, ποσού 63.685,62 ευρώ, 24] την υπ' αριθμ. ...60-8 μεταχρονολογημένη επιταγή, με αναγραφόμενη ημερομηνία εκδόσεως την 30η.01.2013, ποσού 63.685,62 ευρώ, 25] την υπ' αριθμ. ...61-6 μεταχρονολογημένη επιταγή, με αναγραφόμενη ημερομηνία εκδόσεως την 28η.02.2013, ποσού 63.685,62 ευρώ, 26] την υπ' αριθμ. ...62-4 μεταχρονολογημένη επιταγή, με αναγραφόμενη ημερομηνία εκδόσεως την 30η.03.2013, ποσού 63.685,62 ευρώ, 27] την υπ' αριθμ. ...63-2 μεταχρονολογημένη επιταγή, με αναγραφόμενη ημερομηνία εκδόσεως την 30η.04.2013, ποσού 63.685,62 ευρώ, 28] την υπ' αριθμ. ...64-1 μεταχρονολογημένη επιταγή, με αναγραφόμενη ημερομηνία εκδόσεως την 30η.05.2013, ποσού 63,685,62 ευρώ, 29] την υπ' αριθμ. ...65-9 μεταχρονολογημένη επιταγή, με αναγραφόμενη ημερομηνία εκδόσεως την 30η.06.2013, ποσού 63.685,62 ευρώ, και 30] την υπ' αριθμ. ...66-7 μεταχρονολογημένη επιταγή, με αναγραφόμενη ημερομηνία εκδόσεως την 30η.07.2013, ποσού 63.685,62 ευρώ. Οι εν λόγω δε επιταγές εμφανίσθηκαν νομίμως και εμπροθέσμως προς πληρωμή από την πολιτικώς ενάγουσα εταιρεία, που είχε καταστεί σύμφωνα με τα ανωτέρω καταφασκόμενα νόμιμη κομίστριά τους, στην ως άνω πληρώτρια τράπεζα και, ειδικότερα, η πρώτη εξ αυτών εμφανίσθηκε προς πληρωμή, κατά την ημερομηνία της 08ης.10.2010, η δεύτερη εξ αυτών εμφανίσθηκε προς πληρωμή κατά την ημερομηνία της 25ης.10.2010, η τρίτη, η τέταρτη και η πέμπτη εξ αυτών εμφανίσθηκαν προς πληρωμή κατά την ημερομηνία της 27ης.10.2010, ενώ οι υπόλοιπες επιταγές εμφανίσθηκαν προς πληρωμή στην πληρώτρια τράπεζα κατά την ημερομηνία της 25ης.10.2010. Ωστόσο, οι εν λόγω επιταγές δεν πληρώθηκαν, όταν εμφανίσθηκαν νομίμως και εμπροθέσμως στην ως άνω πληρώτρια τράπεζα, καθόσον η εκπροσωπούμενη από τον κατηγορούμενο εταιρεία δεν διέθετε επαρκή προς τούτο κεφάλαια, γεγονός που βεβαιώθηκε στα σώματα των εν λόγω επιταγών Ο κατηγορούμενός προέβη, υπό την προρρηθείσα ιδιότητά του στην έκδοση των ανωτέρω τριάντα (30) αναφερόμενων μεταχρονολογημένων επιταγών γνωρίζοντας ότι η εκπροσωπούμενη από αυτόν εταιρεία "...." δε διέθετε είτε κατά το χρόνο της πραγματικής εκδόσεως τους, είτε κατά το χρόνο της πληρωμής τους τα απαιτούμενα προς τούτο κεφάλαια, ενώ αποδέχθηκε τουλάχιστον το γεγονός αυτό. Υπό τα ανωτέρω, επομένως, αποδεικνυόμενα πραγματικά περιστατικά προκύπτει ότι μόνον ο κατηγορούμενος, ο οποίος είχε θέσει την υπογραφή του υπό την εταιρική επωνυμία της εταιρείας "....", εξέδωσε τις ανωτέρω επιταγές και τέλεσε τοιουτοτρόπως την αξιόποινη πράξη της εκδόσεως ακάλυπτων επιταγών κατ' εξακολούθηση. Περαιτέρω, αποδεικνύεται ότι η εταιρεία με την επωνυμία "...", αλλά πλην άλλων, και ο κατηγορούμενος άσκησαν ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών την από 28.02.2012 και με αριθμό εκθέσεως καταθέσεως δικογράφου 37372/463/2012 αίτησή τους, με την οποία εξέθεταν ότι εν όψει της οικονομικής δυσχέρειας της εν λόγω ανώνυμης εταιρείας, αυτή συνήψε συμφωνία εξυγιάνσεως με τους πιστωτές της, που εκπροσωπούσαν το 60,42% των συνολικών υποχρεώσεών της, ενώ ζητούσαν να διαταχθεί το άνοιγμα της διαδικασίας εξυγιάνσεως και να επικυρωθεί η σχετικώς συναφθείσα συμφωνία, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 99 επ. ΠτΚ. Επί της αιτήσεως, δε, αυτής, που συζητήθηκε ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, ως του αρμοδίου Πτωχευτικού Δικαστηρίου, κατά την ημερομηνία της 14ης.03.2012, εξεδόθη η υπ' αριθμ. 539/2012 απόφαση, διαδικασίας εκούσιας δικαιοδοσίας, με την οποία διατάχθηκε το άνοιγμα της διαδικασίας της εξυγιάνσεως της ως άνω ανώνυμης εταιρείας, ενώ επικυρώθηκε η συμφωνία εξυγιάνσεως που είχε συναφθεί μεταξύ της τελευταίας και της εκ του Νόμου προβλεπόμενης πλειοψηφίας των πιστωτών της. Με δεδομένο, όμως, ότι η εν λόγω απόφαση του Πτωχευτικού Δικαστηρίου δημοσιεύθηκε κατά την ημερομηνία της 23ης.04.2012, ήτοι μετά την έναρξη ισχύος του Ν.4072/2011 (11.04.2012), δεν τυγχάνει εν προκειμένω εφαρμογής η διάταξη του άρθρου 106 η του Πτωχευτικού Κώδικα, υπό την αρχική της μορφή, αλλά εφαρμοστέα τυγχάνει η ίδια διάταξη, όπως τροποποιήθηκε με τις διατάξεις του άρθρου 234 παρ. 12 περ. α' και γ' του Ν.4072/2012 και ισχύει. Επομένως, με την επικύρωση της ως άνω συμφωνίας εξυγιάνσεως της ανώνυμης εταιρείας "...." μετά της εκ του Νόμου προβλεπόμενης πλειοψηφίας των πιστωτών της δεν εξαλείφθηκε το αξιόποινο της πράξεως της εκδόσεως ακαλύπτων επιταγών κατ' εξακολούθηση, που έχει τελέσει ο κατηγορούμενος, αλλά επήλθε αναστολή σχετικώς της ποινικής διώξεως η οποία τελούσε υπό τον όρο της πλήρους και εμπρόθεσμης εκπληρώσεως των υποχρεώσεων της οφειλέτριας εταιρείας. Ως εκ τούτων, ο περί του αντιθέτου αυτοτελής ισχυρισμός, τον οποίο προέβαλε ο κατηγορούμενος τυγχάνει απορριπτέος ως νόμω αβάσιμος, σύμφωνα και με τα διαλαμβανόμενα στην ως άνω νομική σκέψη της παρούσας. Περαιτέρω, όπως προκύπτει από την κατάθεση του ενόρκως εξετασθέντος στο ακροατήριο του Δικαστηρίου τούτου μάρτυρος κατηγορίας, αλλά και όπως συνομολογείται και από το\/ κατηγορούμενο, η εταιρεία "...." δεν εκπλήρωσε τις υποχρεώσεις, που είχε αναλάβει έναντι των πιστωτών της, μεταξύ των οποίων και της πολιτικώς ενάγουσας εταιρείας, δυνάμει της ως άνω συμφωνίας εξυγιάνσεως. Επομένως, ένεκα της αθετήσεως των υποχρεώσεων της εκπροσωπούμενης από το\/κατηγορούμενο εταιρείας, ήρθη η επελθούσα αρχικώς αναστολή της ποινικής διώξεως, ενώ, τελικώς, δεδομένου ότι οι επίμαχες ως άνω επιταγές δεν έχουν εισέτι εξοφληθεί, δεν αποδεικνύεται ότι συνέτρεξαν εν προκειμένω τα πραγματικά εκείνα περιστατικά, που συγκροτούν τον προβλεπόμενο από τη διάταξη του άρθρου 106η παρ. 4 του ΠτΚ, όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 234 παρ. 12 περ. γ' του Ν.4072/2012, λόγο εξαλείψεως του αξιοποίνου της πράξεως της εκδόσεως ακάλυπτης επιταγής κατ' εξακολούθηση, που τέλεσε ο κατηγορούμενος. Κατ' ακολουθίαν των ανωτέρω, πρέπει ο Κατηγορούμενος να κηρυχθεί ένοχος της αποδιδόμενης σε αυτόν πράξεως, κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό της παρούσας." Στη συνέχεια, το παραπάνω Δικαστήριο της ουσίας κήρυξε τον κατηγορούμενο και ήδη αναιρεσείοντα ένοχο για την αξιόποινη πράξη της έκδοσης ακάλυπτων επιταγών κατ' εξακολούθηση και του επέβαλε ποινή φυλακίσεως τεσσάρων (4) ετών, ανασταλείσα επί μία τριετία, με το ακόλουθο διατακτικό: Ότι :… στις 30.09.2010, 25.10.2010 και 27.10.2010, με περισσότερες από μία πράξεις που συνιστούν εξακολούθηση του ιδίου εγκλήματος, τέλεσε το αδίκημα της έκδοσης ακάλυπτων επιταγών, που δεν πληρώθηκαν στον κομιστή τους γιατί δεν είχαν τα αντίστοιχα διαθέσιμα κεφάλαια κατά το χρόνο της έκδοσης ή της πληρωμής τους, και πιο συγκεκριμένα ως νόμιμος εκπρόσωπος της εταιρίας με την επωνυμία "..." και το διακριτικό τίτλο "...", εξέδωσε με πρόθεση, 1) την υπ' αριθμ ...32-2 επιταγή με ημερομηνία έκδοσης την 30.09.2010, για το ποσό των # 63685,62 # €υρώ, 2) την υπ' αριθμ. ...33-1 μεταχρονολογημένη επιταγή με αναγραφόμενη ημερομηνία έκδοσης την 30.10.2010, για το ποσό των # 63685,62 # €υρώ, 3) την υπ' αριθμ. ...34-9 (μεταχρονολογημένη επιταγή με αναγραφόμενη ημερομηνία έκδοσης την 30.11.2010, για το ποσό των # 63685,62 # €υρώ, 4) την υπ' αριθμ. ...35-7 μεταχρονολογημένη επιταγή με αναγραφόμενη ημερομηνία έκδοσης την 30.12.2010, για το ποσό των # 63685,62 # €υρώ, 5) την υπ' αριθμ. ...36-5 μεταχρονολογημένη επιταγή με αναγραφόμενη ημερομηνία έκδοσης την 30.01.2011, για το ποσό των # 63685,62 # €υρώ, 6) την υπ' αριθμ. ...37-3 μεταχρονολογημένη επιταγή με αναγραφόμενη ημερομηνία έκδοσης την 28.02.2011, για το ποσό των # 63685,62 # €υρώ, 7) την υπ' αριθμ. ...38-1 μεταχρονολογημένη επιταγή με αναγραφόμενη ημερομηνία έκδοσης την 30.03.2011, για το ποσό των # 63685,62 # €υρώ, 8) την υπ' αριθμ. ...39-0 μεταχρονολογημένη επιταγή με αναγραφόμενη ημερομηνία έκδοσης την 30.04.2011, για το ποσό των # 63685,62 # €υρώ, 9) την υπ' αριθμ. ...40-3 μεταχρονολογημένη επιταγή με αναγραφόμενη ημερομηνία έκδοσης την 30.05.2011, για το ποσό των # 63685,62 # €υρώ, 10) την υπ' αριθμ. ...42-0 μεταχρονολογημένη επιταγή με αναγραφόμενη ημερομηνία έκδοσης την 30.07.2011, για το ποσό των # 63685,62 # €υρώ, 11) την υπ' αριθμ. ...43-8 μεταχρονολογημένη επιταγή με αναγραφόμενη ημερομηνία έκδοσης την 30.08.2011, για το ποσό των # 63685,62 # €υρώ, 12) την υπ' αριθμ. ...45-4 μεταχρονολογημένη επιταγή με αναγραφόμενη ημερομηνία έκδοσης την 30.10.2011, για το ποσό των # 63685,62 # €υρώ, 13) την υπ' αριθμ. ...46-2 μεταχρονολογημένη επιταγή με αναγραφόμενη ημερομηνία έκδοσης την 30.11.2011, για το ποσό των # 63685,62 # €υρώ, 14) την υπ' αριθμ. ...47-1 μεταχρονολογημένη επιταγή με αναγραφόμενη ημερομηνία έκδοσης την 30.12.2011, για το ποσό των # 63685,62 # €υρώ, 15) την υπ' αριθμ. ...48-9 μεταχρονολογημένη επιταγή με αναγραφόμενη ημερομηνία έκδοσης την 30.01.2012, για το ποσό των # 63685,62 # €υρώ, 16) την υπ' αριθμ. ...49-7 μεταχρονολογημένη επιταγή με αναγραφόμενη ημερομηνία έκδοσης την 28.02.2012, για το ποσό των # 63685,62 # €υρώ, 17) την υπ' αριθμ. ...50-1 μεταχρονολογημένη επιταγή με αναγραφόμενη ημερομηνία έκδοσης την 30.03.2012, για το ποσό των # 63685,62 # €υρώ, 18) την υπ' αριθμ. ...52-7 μεταχρονολογημένη επιταγή με αναγραφόμενη ημερομηνία έκδοσης την 30.05.2012, για το ποσό των # 63685,62 # €υρώ, 19) την υπ' αριθμ. ...53-5 μεταχρονολογημένη επιταγή με αναγραφόμενη ημερομηνία έκδοσης την 30.06.2012, για το ποσό των # 63685,62 # €υρώ, 20) την υπ' αριθμ. ...54-3 μεταχρονολογημένη επιταγή με αναγραφόμενη ημερομηνία έκδοσης την 30.07.2012, για το ποσό των # 63685,62 # €υρώ, 21) την υπ' αριθμ. ...56-0 μεταχρονολογημένη επιταγή με αναγραφόμενη ημερομηνία έκδοσης την 30.09.2012, για το ποσό των # 63685,62 # €υρώ, 22) την υπ' αριθμ. ...57-8 μεταχρονολογημένη επιταγή με αναγραφόμενη ημερομηνία έκδοσης την 30.10.2012, για το ποσό των # 63685,62 # €υρώ, 23) την υπ' αριθμ. ...58-6 μεταχρονολογημένη επιταγή με αναγραφόμενη ημερομηνία έκδοσης την 30.11.2012, για το ποσό των # 63685,62 # €υρώ, 24) την υπ' αριθμ. ...60-8 μεταχρονολογημένη επιταγή με αναγραφόμενη ημερομηνία έκδοσης την 30.01.2013, για το ποσό των # 63685,62 # €υρώ, 25) την υπ' αριθμ. ...61-6 μεταχρονολογημένη επιταγή με αναγραφόμενη ημερομηνία έκδοσης την 28.02.2013, για το ποσό των # 63685,62 # €υρώ, 26) την υπ' αριθμ. ...62-4 μεταχρονολογημένη επιταγή με αναγραφόμενη ημερομηνία έκδοσης την 30.03.2013, για το ποσό των # 63685,62 # €υρώ, 27) την υπ' αριθμ. ...63-2 μεταχρονολογημένη επιταγή με αναγραφόμενη ημερομηνία έκδοσης την 30.04.2013, για το ποσό των # 63685,62 # €υρώ, 28) την υπ' αριθμ. ...64-1 μεταχρονολογημένη επιταγή με αναγραφόμενη ημερομηνία έκδοσης την 30.05.2013, για το ποσό των # 63685,62 # €υρώ, 29) την υπ' αριθμ. ...65-9 μεταχρονολογημένη επιταγή με αναγραφόμενη ημερομηνία έκδοσης την 30.06.2013, για το ποσό των # 63685,62 # €υρώ, 30) την υπ' αριθμ. ...66-7 μεταχρονολογημένη επιταγή με αναγραφόμενη ημερομηνία έκδοσης την 30.07.2013, για το ποσό των # 63685,62 # €υρώ, για να πληρωθούν όλες οι ανωτέρω επιταγές από την τράπεζα "..." σε διαταγή "ΕΜΟΥ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ", νομίμως περιελθούσες με οπισθογράφηση στην εγκαλούσα εταιρία με την επωνυμία "... Α.Ε.", που εκπροσωπείται νόμιμα και είναι νόμιμος κομιστής αυτών. Και αφού εμφανίστηκαν στις 08.10.2010, 25.10.2010 και 27.10.2010, αντίστοιχα προς πληρωμή, δεν πληρώθηκαν από την πληρώτρια Τράπεζα, γιατί δεν υπήρχε αντίκρισμα." Με αυτά που δέχθηκε, κατά το συνδυασμό σκεπτικού και διατακτικού το Δικαστήριο της ουσίας, και συγκεκριμένα που απέρριψε το αίτημα εξάλειψης του αξιοποίνου της πράξεως της εκδόσεως ακαλύπτων επιταγών κατ' εξακολούθηση, που έχει τελέσει ο κατηγορούμενος, κατ' εφαρμογή των νέων διατάξεων, με την παραδοχή ότι η εξυγιαντική συμφωνία επικυρώθηκε με την με αριθμό 539/2012 απόφαση του Πτωχευτικού Δικαστηρίου (Πρωτοδικείου Αθηνών) κατά την ημερομηνία της 23ης.04.2012, ήτοι μετά την έναρξη ισχύος του Ν.4072/2012 (11.04.2012) και επομένως υπό τους όρους της εξυγιαντικής συμφωνίας και υπό το καθεστώς του ν.4072/2012 που προβλέπει την αναστολή της ποινικής δίωξης της έκδοσης ακάλυπτων επιταγών που εκδόθηκαν πριν την εξυγιαντική συμφωνία και σε περίπτωση πλήρους και εμπρόθεσμης εκπλήρωσης των υποχρεώσεων του οφειλέτη που απορρέουν από τη συμφωνία εξυγίανσης εξάλειψη του αξιοποίνου της έκδοσης ακάλυπτων επιταγών που εκδόθηκαν πριν την εξυγιαντική συμφωνία, και όχι κατ' εφαρμογήν της διάταξης του άρθρου 106η του Πτωχευτικού Κώδικα, υπό την αρχική της μορφή, ορθώς ερμήνευσε και εφάρμοσε το νόμο. Επομένως ο μοναδικός λόγος αναιρέσεως, από το άρθρο 510 παρ. 1 περ. Ε' Κ.Ποιν.Δ., είναι αβάσιμος και πρέπει να απορριφθεί, σύμφωνα με όσα παραπάνω αναφέρθηκαν.
Μετά ταύτα, ελλείψει ετέρου παραδεκτού λόγου αναιρέσεως προς έρευνα, η κρινόμενη αίτηση αναιρέσεως πρέπει να απορριφθεί και να καταδικαστεί ο αναιρεσείων στα δικαστικά έξοδα (αρ. 583 Κ.Ποιν.Δ.) καθώς και στη δικαστική δαπάνη της παραστάσης πολιτικώς ενάγουσας (αρ. 176, 183 Κ.Πολ.Δ.).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ α) την από 127.3.2017 αίτηση του Γ... Γ… Δ. για αναίρεση της με αριθμό 4658/2017 απόφασης του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών. Και ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ τον αναιρεσείοντα στα δικαστικά έξοδα τα οποία ορίζει σε διακόσια πενήντα (250) Ευρώ και στη δικαστική δαπάνη της παραστάσης πολιτικώς ενάγουσας εταιρείας με την επωνυμία "... ΑΕ", την οποία ορίζει σε πεντακόσια (500) Ευρώ. ΚΡΙΘΗΚΕ και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 18 Μαΐου 2018. ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ στην Αθήνα σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στις 27 Σεπτεμβρίου 2018.
Η ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ