Αριθμός 1748/2016
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
 ΣΤ’ ΠΟΙΝΙΚΟ ΤΜΗΜΑ
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Χρυσούλα Παρασκευά Αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου, (σύμφωνα με την υπ’ αριθμ. 148/2016 πράξη της Προέδρου του Αρείου Πάγου), Αριστείδη Πελεκάνο, Αρτεμισία Παναγιώτου, Χρήστο Βρυνιώτη και Ιωάννη Μαγγίνα - Εισηγητή, Αρεοπαγίτες.
Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 8 Νοεμβρίου 2016, με την παρουσία του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Δημήτριου Παπαγεωργίου (γιατί κωλύεται η Εισαγγελέας) και του Γραμματέα Χαράλαμπου Αθανασίου, για να δικάσει την αίτηση του αιτούντος Χ. Μ. του Μ., κατοίκου ..., που εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Κωνσταντίνο Κοσμάτο, για συμπλήρωση της υπ’ αριθ. 527/2014 απόφασης του Αρείου Πάγου.
Ο Άρειος Πάγος με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ’ αυτή, και ο αιτών ζητεί την συμπλήρωση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στην από 4 Μαρτίου 2016 αίτησή του, η οποία καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 454/2016.
Αφού άκουσε Τον πληρεξούσιο δικηγόρο του αιτούντος, που ζήτησε όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά και τον Αντεισαγγελέα, που πρότεινε να γίνει δεκτή η προκείμενη αίτηση.
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Ι] Κατά το άρθρο 145 παράγραφοι 1 και 2 του ΚΠοινΔ, όταν στην απόφαση υπάρχουν λάθη ή παραλείψεις που δεν δημιουργούν ακυρότητα, ο δικαστής που την εξέδωσε διατάσσει αυτεπαγγέλτως ή με αίτηση του εισαγγελέα ή κάποιου από τους διαδίκους τη διόρθωση ή τη συμπλήρωσή της, αν δεν μεταβάλλονται ουσιαστικά και δεν αλλοιώνεται η αληθινή εικόνα αυτών που πράγματι συνέβησαν στο ακροατήριο. Κατά τις ίδιες ως άνω διατάξεις σε διόρθωση και συμπλήρωση υπόκεινται και οι αποφάσεις του Αρείου Πάγου. Η συμπλήρωση της απόφασης μπορεί να αφορά το τυχόν ελλιπές αιτιολογικό ή διατακτικό. Εξάλλου, από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 518 παρ. 1, 511 εδ. δ και 373 ΚΠοινΔ προκύπτει, ότι, όταν το δικαστήριο του Αρείου πάγου αναιρεί την απόφαση και δεν παραπέμπει τη δίκη για νέα συζήτηση αλλά κηρύσσει αθώο τον κατηγορούμενο ή παύει οριστικά την ποινική δίωξη εναντίον του λόγω παραγραφής, πρέπει να αποφανθεί για την τύχη των κατασχεθέντων πραγμάτων και αν έχουν εκλείψει οι προϋποθέσεις της δήμευσής τους διατάσσει την απόδοσή τους στον ιδιοκτήτη.
ΙΙ] Στην προκείμενη περίπτωση με την από 4-3-2016 αίτησή του, ο Χ. Μ., ζητεί να συμπληρωθεί η υπ’ αριθμό 527/2014 απόφαση του ΣΤ’ Ποινικού Τμήματος, με την οποία αναιρέθηκε η υπ’ αριθμούς 1951-1952/2011 απόφαση του Πενταμελούς Εφετείου Θεσσαλονίκης κατά το μέρος με το οποίο ο τότε αναιρεσείων και τώρα αιτών καταδικάστηκε για τις πράξεις της αγοράς και κατοχής ναρκωτικών ουσιών, κατ’ επάγγελμα και κατά συνήθεια, ως τοξικομανής, κατά συρροή και για μερικές πράξεις κατ’ εξακολούθηση και το Δικαστήριο του Αρείου Πάγου έπαυσε οριστικά την ποινική δίωξη λόγω παραγραφής για τις πράξεις αυτές, που φέρονται ότι τελέσθηκαν στη Θεσσαλονίκη, στις 31 Ιανουαρίου 2005 και στις 2 Φεβρουαρίου 2005 και με τη συμπλήρωση να διαταχθεί η απόδοση στον αιτούντα των χρηματικών ποσών που κατασχέθηκαν κατά την προδικασία 20.530 € και 2.345 €. Η εν λόγω αίτηση παραδεκτώς εισάγεται ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου κατά τις προαναφερθείσες διατάξεις και πρέπει να εξετασθεί ως προς τη βασιμότητά της κατ’ ουσίαν.
ΙΙΙ] Από τα επιτρεπτώς επισκοπούμενα έγγραφα της δικογραφίας προκύπτει, ότι με την εν μέρει αναιρεθείσα υπ’ αριθμούς 1951-1952/2011 καταδικαστική απόφαση του Πενταμελούς Εφετείου Θεσσαλονίκης, πλην της κύριας ποινής που είχε επιβληθεί στον κατηγορούμενο, νυν αιτούντα, Χ. Μ., για αδικήματα σχετικά με τα ναρκωτικά, είχε διαταχθεί, ως παρεπόμενη ποινή, η δήμευση των κατασχεθέντων κατά την προδικασία χρηματικών ποσών των 20.530 € και 2.345 € δυνάμει δύο από 2-2-2005 εκθέσεων έρευνας - κατάσχεσης κατ’ οίκον και έρευνας - κατάσχεσης καταστήματος, αντίστοιχα, ως προερχόμενα από εμπορία ναρκωτικών. Μετά την αναίρεση του αναφερόμενου στα ναρκωτικά σκέλους της άνω απόφασης και την οριστική παύση της ποινικής δίωξης εξέλιπε η προϋπόθεση της δήμευσης των χρημάτων, αφού δεν υπάρχει πλέον καταδίκη, για ναρκωτικά όπως απαιτεί το άρθρο 40 ν. 4139/2013 (37 ΚΝΝ), παρέμεινε όμως εκκρεμές το ζήτημα της απόδοσης αυτών στον ιδιοκτήτη, εφόσον στην άνω αρεοπαγιτική απόφαση, από παραδρομή, δεν έγινε σχετική μνεία στο σκεπτικό και δεν περιλήφθηκε σχετική διάταξη στο διατακτικό, ενώ το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Θεσσαλονίκης με το υπ’ αριθμό 1192/2015 βούλευμά του έκρινε εαυτό αναρμόδιο να αποφασίσει σε αίτηση του ίδιου περιεχομένου με την παρούσα. Μετά από αυτά συντρέχει περίπτωση συμπλήρωσης της υπ’ αριθμό 527/2014 απόφασης του Αρείου Πάγου (ΣΤ’ Ποινικού Τμήματος) και πρέπει, αφού γίνει δεκτή η υπό κρίση αίτηση, να διαταχθεί η αιτούμενη συμπλήρωση του σκεπτικού και του διατακτικού της.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Συμπληρώνει την υπ’ αριθμό 527/2014 απόφαση του Στ’ Ποινικού Τμήματος του Αρείου Πάγου με την προσθήκη μνείας στο σκεπτικό και διάταξης στο διατακτικό ως ακολούθως: "Διατάσσει την απόδοση στον ιδιοκτήτη, Χ. Μ. του Μ.: α) του ποσού 20.530 ευρώ που κατασχέθηκαν με την από 2-2-2005 έκθεση κατ’ οίκον ερεύνης - κατάσχεσης και β) του ποσού 2.345 ευρώ που κατασχέθηκαν με την από 2-2-2005 έκθεση ερεύνης καταστήματος - κατάσχεσης".
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 25 Νοεμβρίου 2016. Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στις 28 Νοεμβρίου 2016.
Η ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ                                                                                                                                                                                                             Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ