ΤρΕφΚακΘεσ 2267/2017
Πρόεδρος: Σ. Μαντζακίδου. Μέλη: Χ. Δημητριάδης, Π. Γκουδή-Νινέ. Εισαγγελέας: Δ. Μητρουλιάς, Αντεισαγγελέας. Δικηγόρος: Κ. Κοσμάτος
Παύει υφ’ όρον η ποινική δίωξη σε βάρος του κατηγορουμένου για την πράξη της προμήθειας και κατοχής ναρκωτικών ουσιών για αποκλειστική χρήση, κατ’ ορθότερο νομικό χαρακτηρισμό από την πράξη της διακίνησης (με τη μορφή της κατοχής) ναρκωτικών από εξαρτημένο δράστη.
«…Από τις ένορκες καταθέσεις των εξετασθέντων στο ακροατήριο αυτού του Δικαστηρίου μαρτύρων κατηγορίας και υπεράσπισης, αντίστοιχα, που περιέχονται στα ενσωματωμένα στην παρούσα απόφαση πρακτικά δημόσιας συνεδριάσεως, από την ανάγνωση των πρακτικών της εκκαλούμενης απόφασης, καθώς και όλων ανεξαιρέτως των προαναφερομένων εγγράφων που βρίσκονται στην παρούσα δικογραφία, από την απολογία του άνω κατηγορουμένου στο ακροατήριο, πάντων εκτιμωμένων κατά την αρχή της ηθικής απόδειξης (άρθρο 177 παρ. 1 του ΚΠΔ), καθώς και απ’ όλη εν γένει τη διαδικασία, δεν αποδείχθηκε, με τη δέουσα ασφάλεια και βεβαιότητα, έτσι ώστε το παρόν Δικαστήριο να μπορέσει να διαμορφώσει εδραία δικανική πεποίθηση, η συνδρομή των αναγκαίων στοιχείων της αντικειμενικής και της υποκειμενικής υπόστασης των πράξεων της διακίνησης ναρκωτικών ουσιών (κάνναβης), κατ’ εξακολούθηση, με τη μορφή της αγοράς και κατοχής, από τοξικομανή δράστη, για τις οποίες ο εκκαλών - κατηγορούμενος καταδικάσθηκε με την εκκαλούμενη απόφαση (με τα ελαφρυντικά των άρθρων 133 ΠΚ και 84 παρ. 2α΄, δ΄ και ε΄ του ΠΚ, σε φυλάκιση 3 ετών με τριετή αναστολή). Αντίθετα, από τα ως άνω αποδεικτικά μέσα δημιουργήθηκαν αμφιβολίες στο παρόν Δικαστήριο, που ερμηνεύονται υπέρ αυτού (του κατηγορουμένου), χωρίς να υπάρχουν άλλα αποδεικτικά στοιχεία, που συνεκτιμώμενα, σύμφωνα με την ανωτέρω, κατά το άρθρο 177 ΚΠΔ, αρχή της ηθικής απόδειξης, να οδηγούν σε ασφαλή δικανική πεποίθηση για την ενοχή του για το παραπάνω αδίκημα της διακίνησης κάνναβης, υπό τη μορφή της αγοράς και της κατοχής, με την ιδιότητα του τοξικομανούς δράστη, ενοχή, μάλιστα, που, ενόψει του τεκμηρίου αθωότητας του κατηγορουμένου, που θεσπίζεται και από τη διάταξη του άρθρου 6 παρ. 2 της ΕΣΔΑ (ΝΔ 53/1974), αποτελεί το αντικείμενο αποδείξεως στην ποινική δίκη (ΑΠ 1434/2016, ΑΠ 182/2008, ΑΠ 1827/2000 ΝΟΜΟΣ). Ειδικότερα, προέκυψε ότι ο άνω κατηγορούμενος, είκοσι (20) ετών κατά τον επίδικο χρόνο, κατά τον οποίο αντιμετώπιζε διάφορα ψυχολογικά προβλήματα, λόγω αφενός της εκ μέρους του χρήσης ναρκωτικών ουσιών και της εξάρτησής του από τη συγκεκριμένη χρήση και αφετέρου της προσπάθειάς του να μην τον αντιληφθούν τόσο στο εργασιακό, όσο και στο οικογενειακό του περιβάλλον (που ήταν καθόλα φυσιολογικό, με εργαζόμενους και τους δύο γονείς του, στον ιδιωτικό και στο δημόσιο τομέα και υποστηρικτικούς προς τον ίδιο από κάθε άποψη, συναισθηματική, ηθική και οικονομική). Ο κατηγορούμενος, που είχε τη σχετική οικονομική δυνατότητα, τόσο από τα εισοδήματα της εργασίας του, όσο και από την οικονομική (εκτός των άλλων) στήριξη της οικογένειάς του, προμηθεύτηκε και κατείχε τις ένδικες ποσότητες κάνναβης, για δική του αποκλειστικά χρήση, με σκοπό την εξυπηρέτηση των προσωπικών του αναγκών και μόνο, μετά από συνεκτίμηση του είδους, της καθαρότητας και της συνολικής ποσότητας της εν λόγω ναρκωτικής ουσίας, μικτού βάρους, μαζί με όλα τα (43 κατ’ αριθμό) ξεχωριστά περιτυλίγματα (σημαντικού βάρους λόγω του μεγάλου αριθμού τους), 324 γραμμαρίων, σε συνδυασμό με τη συχνότητα χρήσης, την ημερήσια δόση και τις ιδιαίτερες, κατά τον κρίσιμο χρόνο, ανάγκες χρήσης του κατηγορουμένου (8-9 γραμμάρια τουλάχιστον τη μέρα), λαμβανομένου επιπλέον υπόψη και του ότι άλλες (διαφορετικές κατ’ είδος από την ένδικη) ποσότητες ναρκωτικής ουσίας δεν βρέθηκαν πάνω του ή στην οικία του, ούτε άλλωστε ζυγαριά ακρίβειας βρέθηκε ούτε και κάποιο χρηματικό ποσό που να μην μπορεί να δικαιολογηθεί από την οικονομική κατάστασή του και να παραπέμπει σε οικονομικό όφελος από τη διακίνηση ναρκωτικών, κινητά που δεν βρέθηκαν, μολονότι έγινε έρευνα στην επίδικη αποθήκη, αλλά και στην οικία του, πέραν του ότι ούτε ο κατηγορούμενος ήταν γνωστός στις αστυνομικές αρχές για πράξεις διακίνησης ναρκωτικών ουσιών υπό οιανδήποτε μορφή ή υπήρξαν σχετικές πληροφορίες στις αστυνομικές αρχές. Η πληροφορία-καταγγελία που είχε περιέλθει στο Αστυνομικό Τμήμα Καλαμαριάς, από το οποίο ειδοποιήθηκε αρμοδίως η Υποδ/νση Ναρκωτικών Θεσσαλονίκης, ήταν ότι ένας νεαρός, ψηλός και μελαχρινός νέος άνδρας μπαινοβγαίνει σε μια υπόγεια ανασφάλιστη αποθήκη, μέσα στην επί της ..., στην Καλαμαριά Θεσσαλονίκης, οικοδομή, από την οποία αναδύεται μυρωδιά χασίς (βλ. και τη συμπεριλαμβανόμενη στην εκκαλουμένη απόφαση κατάθεση του μάρτυρος- Αστυνομικού, σε συνδυασμό και με την υποβλητική αναφορά της αστυνομικής αρχής). Η αποθήκη αυτή ανήκε κατά κυριότητα στους παππούδες του κατηγορουμένου, ενώ στην ίδια οικοδομή κατοικεί και η εξαδέλφη του (βλ. εκτός των άλλων και την κατά τα άνω μαρτυρική της κατάθεση). Ο κατηγορούμενος, που έκανε χρήση, εκτός των άλλων, 8 έως 9, κατά μέσο όρο, γραμμαρίων καθαρής ακατέργαστης κάνναβης τη μέρα, έκρυβε τις ποσότητες κάνναβης που προμηθευόταν για τη χρήση του, κατά διαστήματα, αντί τιμήματος, στην εν λόγω αποθήκη των συγγενικών του [προσώπων], τις χώριζε με το μάτι και με χέρι (χωρίς να τις ζυγίζει, γι’ αυτό και οι ένδικες συσκευασίες δεν είναι του ίδιου μικτού βάρους εκάστη), σε έτοιμες αυτοσχέδιες συσκευασίες με τα περιτυλίγματά τους (νάιλον σακουλάκια που είχε αγοράσει πιο πριν) και ακολούθως, ανάλογα με τις ανάγκες της χρήσης του, τις μετέφερε λίγες - λίγες, συνήθως ανά 3 ή 4 το πολύ σακουλάκια, στην παρακείμενη οικία του, στην ίδια περιοχή της Καλαμαριάς, όπου κατοικούσε και εξακολουθεί να κατοικεί μαζί με τους γονείς του (μεταφέροντας τμηματικά μικρές ποσότητες στην κατοικία του, ώστε να ελαχιστοποιεί έτσι τον κίνδυνο να τις ανακαλύψουν στο δωμάτιό του). Κάτι άλλο διαφορετικό δεν προέκυψε από τη συνδυασμένη εκτίμηση των άνω αποδεικτικών στοιχείων της παρούσας δικογραφίας που να συνηγορεί και να επιβεβαιώνει ότι ο κατηγορούμενος κατείχε την ένδικη ποσότητα ναρκωτικών, με σκοπό (εκτός από την κάλυψη και ικανοποίηση των προσωπικών του αναγκών) και την περαιτέρω διάθεσή της σε τρίτους, πέραν του ότι εάν οι επίδικες συσκευασίες προορίζονταν για εμπορία είτε θα ήταν όλες με ισομερώς κατανεμημένες μεταξύ τους ποσότητες ή έστω του ίδιου βάρους κατά ομάδες (ήτοι, ποσότητες ισομερώς κατανεμημένες ανά 10 συσκευασίες ή ανά 5 κ.ο.κ.), ώστε να μπορούν να διατεθούν στην ανάλογη τιμή εκάστη συσκευασία ή εκάστη συσκευασία κάθε ομάδας (των 5 γραμμαρίων ή των 8 γραμμαρίων ή των 10 γραμμαρίων, αντίστοιχα, εκάστη) και να εισπραχθεί το αντίστοιχο για εκάστη τίμημα. Τα ανωτέρω αποδειχθέντα πραγματικά περιστατικά, τα οποία προέκυψαν από την αξιολογική εκτίμηση των ως άνω κατ’ είδος αναφερόμενων αποδεικτικών μέσων και δεν αναιρούνται από κάποιο άλλο αποδεικτικό στοιχείο (που θα μπορούσε να θεμελιώσει διαφορετική κρίση), στοιχειοθετούν την αντικειμενική και υποκειμενική υπόσταση του προβλεπόμενου από τη διάταξη του άρθρου 29 παρ. 1 του Ν 4139/2013, όπως ισχύει σήμερα μετά το Ν 4322/2015, σε συνδυασμό με άρθρα 1 παρ. 1 και 2 του Ν 4139/2013 και 1 παρ. 1, 2 Πίν. Α΄ αριθμ. 6 του Ν 3459/2006, πλημμεληματικού χαρακτήρα αδικήματος της κατ’ εξακολούθηση προμήθειας και της κατοχής ναρκωτικών για αποκλειστική χρήση του δράστη, σε ποσότητα που δικαιολογείται για την ατομική του χρήση, το οποίο τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι πέντε (5) μηνών. Επομένως, ενόψει των ανωτέρω, το Δικαστήριο, μετά από, επιβαλλόμενο από το αποδεικτικό υλικό της παρούσας υπόθεσης ορθότερο νομικό χαρακτηρισμό των αποδιδόμενων στον κατηγορούμενο πράξεων κρίνει ότι ο τελευταίος, κατά δικονομικά επιτρεπτή μεταβολή της κατηγορίας (από την πράξη της παράβασης του άρθρου 20 παρ. 1 του Ν 4139/2013 με την ιδιότητα του εξαρτημένου δράστη), διέπραξε το ως άνω, υπό μορφή πλημμελήματος, έγκλημα, που τελέσθηκε, κατ’ εξακολούθηση, τον Ιούνιο του 2010, στις 14.11.2010 και στις 19.11.2010. Συνακόλουθα, εφόσον η εν λόγω αξιόποινη πράξη, για την οποία απειλείται από το νόμο ποινή φυλάκισης μέχρι πέντε (5) μηνών, τελέσθηκε πριν από την 31.3.2016 (αλλά και πριν τις 13.2.2012, που δημοσιεύθηκε ο προγενέστερος παρόμοιος Ν 4043/2012), το αξιόποινό της έχει ήδη εξαλειφθεί, κατ’ εφαρμογή της διάταξης του άρθρου 8 παρ. 1 του Ν 4411/2016 (ΦΕΚ A΄ 142/3.8.2016) και συνεπώς, σύμφωνα με όσα αναφέρονται στην αρχή της προηγηθείσας νομικής σκέψης, πρέπει να παύσει η σε βάρος του άνω κατηγορουμένου ασκηθείσα ποινική δίωξη, υπό τον προβλεπόμενο στην παρ. 2 του ίδιου νόμου (Ν 4411/2016) όρο…».