ΑΠ 1021/2019 - ΠΑΡΑΝΟΜΗ ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΥΠΗΚΟΩΝ ΞΕΝΩΝ ΧΩΡΩΝ: Αναιρείται η προσβαλλόμενη απόφαση για απόλυτη ακυρότητα, καθώς διορίστηκε διερμηνέας εκτός του πίνακα

Αριθμός 1121/2019
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
Ζ'ΠΟΙΝΙΚΟ ΤΜΗΜΑ
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Αγγελική Αλειφεροπούλου, Αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου, Δημήτριο Γεώργα, Ιωάννη Μαγγίνα, Ερωτόκριτο Ερωτοκρίτου και Χρυσούλα Φλώρου - Κοντοδήμου Εισηγήτρια, Αρεοπαγίτες.
Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 13 Μαρτίου 2019, με την παρουσία του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Ισίδωρου Ντογιάκου (γιατί κωλύεται η Εισαγγελέας) και της Γραμματέως Ευθυμίας Καλογεροπούλου, για να δικάσει τις αιτήσεις των αναιρεσειόντων - κατηγορουμένων: 1)Β. Ρ. του Β., κατοίκου ..., 2. A. του A., κρατούμενου στο Κ.Κ…., 3. A. A. του M., κρατούμενου στο Κ.Κ…. και 4. A. A. του M., κρατούμενου στο Κ.Κ. …, οι οποίοι εκπροσωπήθηκαν από τον πληρεξούσιο δικηγόρο Χρήστο Λαμπάκη, για αναίρεση της υπ'αριθ.517/2018 αποφάσεως του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Θράκης Β'βαθμού. Το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Θράκης Β'βαθμού με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ' αυτή, και oι αναιρεσείοντες - κατηγορούμενοι ζητούν την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται: α) στην από 03 Δεκεμβρίου 2018 αίτηση αναίρεσης, που ασκήθηκε ενώπιον του διευθυντή του Κ.Κ…., Σ. Α., και έλαβε αριθμό πρωτοκόλλου 104/2018 και β) στην από 9 Ιανουαρίου 2019 αίτηση αναίρεσης που ασκήθηκε με δήλωση, η οποία επιδόθηκε στην Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου στις 09 Ιανουαρίου 2019 και έλαβε αριθμό πρωτοκόλλου 260/09.01.2019, οι οποίες καταχωρίστηκαν στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 83/2019.

Αφού άκουσε Τον πληρεξούσιο δικηγόρο των αναιρεσειόντων, που ζήτησε όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά και τον Αντεισαγγελέα, που πρότεινε να απορριφθούν οι από 03 Δεκεμβρίου 2018 και από 9 Ιανουαρίου 2019 κρινόμενες αιτήσεις αναίρεσης και να καταδικαστούν οι αναιρεσείοντες στα δικαστικά έξοδα.
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Εισάγονται ενώπιον του Δικαστηρίου του Αρείου Πάγου 1) η από 3-12-2018 αίτηση-υπόμνημα του κατηγορουμένου A. A. του M., ασκηθείσα ενώπιον του Διευθυντή του Καταστήματος Κράτησης … για την οποία συντάχθηκε η με αριθμό 104/3-12-2018 έκθεση και 2) η από 9-1-2019 κοινή αίτηση των κατηγορουμένων α) Ρ. Β. του Β., β) M. A. A. R. του A., γ) A. A. του M. και δ) του ως άνω A. A. του M., επιδοθείσα στην Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου στις 9-1-2019, για αναίρεση της 517/2018 απόφασης του δικάσαντος κατ' έφεση Τριμελούς Εφετείου (Κακουργημάτων) Θράκης, οι οποίες ασκήθηκαν εντός της νόμιμης προθεσμίας, ενόψει δε του ότι δεν έχει προηγηθεί κρίση επί της πρώτης αυτών, η οποία μπορεί να συμπληρωθεί από τη δεύτερη, κατ' άρθρ. 473 παρ. 2 εδ. τελευτ. και 474 παρ. 1 εδ. β' ΚΠοινΔ, πρέπει, ως συναφείς, να συνεκδικασθούν. Κατά το άρθρο 233 παρ. 1 και 2 του ΚΠοινΔ, όπως η πρώτη παράγραφος αντικαταστάθηκε με το άρθρο 2 του ν. 4236/2014 και η δεύτερη προστέθηκε με το άρθρο 2 παρ. 10 του ν. 2408/1996, σε οποιοδήποτε στάδιο της ποινικής διαδικασίας, όταν πρόκειται να εξεταστεί ύποπτος, κατηγορούμενος, αστικώς υπεύθυνος ή μάρτυρας ο οποίος δεν ομιλεί ή δεν κατανοεί επαρκώς την ελληνική γλώσσα, του παρέχεται χωρίς καθυστέρηση διερμηνεία, ο διορισμός δε του διερμηνέα γίνεται από πίνακα που καταρτίζεται κάθε χρόνο, όπως αναλυτικά προβλέπει η προαναφερόμενη διάταξη της παρ. 2 του άρθρου 233 ΚΠοινΔ, ενώ σε εξαιρετικά επείγουσες περιπτώσεις και εφόσον δεν είναι δυνατό να διοριστεί διερμηνέας από εκείνους που είναι εγγεγραμμένοι στον σχετικό πίνακα, μπορεί να διορισθεί διερμηνέας και πρόσωπο που δεν περιλαμβάνεται σ' αυτόν. Από τις διατάξεις αυτές, σε συνδυασμό προς το τελευταίο εδάφιο του άρθρου 139 ΚΠοινΔ, που ορίζει ότι "αιτιολογία απαιτείται σε όλες χωρίς εξαίρεση τις αποφάσεις, τα βουλεύματα και τις διατάξεις, ανεξάρτητα του αν αυτό απαιτείται ειδικά από τον νόμο, ή αν είναι οριστικές ή παρεμπίπτουσες ή αν η έκδοσή τους αφήνεται στη διακριτική, ελεύθερη ή ανέλεγκτη κρίση του δικαστή που τις εξέδωσε", προκύπτει ότι και η διάταξη του διευθύνοντος τη διαδικασία, με την οποία διορίζεται ως διερμηνέας πρόσωπο μη περιλαμβανόμενο στον οικείο πίνακα, υπόκειται στον έλεγχο του Αρείου Πάγου, ως προς το εάν περιέχει την επιβαλλόμενη από το άρθρο 93 παρ. 3 του Συντάγματος και το ανωτέρω άρθρο 139 του ΚΠοινΔ ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία. Τέλος, από τις διατάξεις του άρθρου 138 παρ. 2, 3 και αυτές του άρθρου 171 παρ.1 εδ. β' και δ' του ΚΠοινΔ, συνάγεται ότι δεν επιτρέπεται να εκδίδεται απόφαση ή οποιαδήποτε διάταξη του δικαστή κατά τη διαδικασία στο ακροατήριο, αν προηγουμένως δεν προτείνει ο εισαγγελέας, ακουσθούν δε και οι παρόντες διάδικοι, η δε παράβαση των ανωτέρω συνεπάγεται την ακυρότητα της απόφασης ή της διάταξης. Ειδικότερα, η παράλειψη της προηγούμενης ακρόασης, είτε του Εισαγγελέα είτε ειδικά του κατηγορουμένου, επιφέρει απόλυτη ακυρότητα κατά το ανωτέρω άρθρο 171 παρ.1 β', δ' ΚΠοινΔ, η οποία ιδρύει τον από το άρθρο 510 παρ.1 στοιχ. Α' του ίδιου Κώδικα λόγο αναίρεσης. Η διάταξη του διευθύνοντος τη συζήτηση, με την οποία ορίζεται απλώς διερμηνέας από τον οικείο πίνακα διερμηνέων, δεν συνιστά διάταξη, κατά την έννοια του άρθρου 138 ΚΠοινΔ και δεν χρειάζεται να δοθεί προηγουμένως ο λόγος στον Εισαγγελέα ή τον κατηγορούμενο, ούτε απαιτείται κάποια αιτιολογία αυτής, πράγμα που συμβαίνει, αντίθετα, όταν διορίζεται διερμηνέας πρόσωπο εκτός του οικείου πίνακα διερμηνέων που τηρείται και καταρτίζεται από το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών, σύμφωνα με το άρθρο 233 παρ. 2 του ΚΠοινΔ.
Στην προκείμενη περίπτωση, από τα πρακτικά της δίκης κατά την οποία εκδόθηκε η προσβαλλόμενη υπ' αριθ. 517/2018 απόφαση του Τριμελούς Εφετείου (Κακουργημάτων) Θράκης, που καταδίκασε τους αναιρεσείοντες - κατηγορούμενους: 1) Ρ. Β. του Β., 2) M. A. A. R. του A., 3) A. A. του M. και 4) A. A. του M., τον μεν πρώτο για διευκόλυνση μεταφοράς λαθρομεταναστών κατά συρροή και από κερδοσκοπία, σε ποινή κάθειρξης έξι (6) ετών, καθένα δε από τους λοιπούς για μεταφορά λαθρομεταναστών από το εξωτερικό στην Ελλάδα από κοινού, κατά συρροή και από κερδοσκοπία, σε συνολική ποινή κάθειρξης τριάντα πέντε (35) ετών (με ορισθείσα ως εκτιτέα αυτή των 25 ετών), προκύπτει ότι, κατά την έναρξη της συζήτησης και μετά την εκφώνηση των ονομάτων των αναιρεσειόντων κατηγορουμένων, η Πρόεδρος του Δικαστηρίου διαπίστωσε ότι οι 2ος, 3ος και 4ος αυτών δεν ομιλούν την Ελληνική γλώσσα, αλλά την Αραβική. Κατόπιν αυτού, ο Εισαγγελέας, αφού έλαβε το λόγο από την Πρόεδρο, πρότεινε να διοριστεί ως διερμηνέας της Αραβικής γλώσσας, ο "παρευρισκόμενος στο ακροατήριο και κλητευθείς A. B. A. του A., γνώστης της ελληνικής και της αραβικής γλώσσας". Όπως δε, κατά λέξη, διαλαμβάνεται στις σελ. 2 και 3 των ανωτέρω πρακτικών, "Κατόπιν η Πρόεδρος διόρισε, σύμφωνα με το άρθρο 233 ΚΠοινΔ, διερμηνέα της αραβικής γλώσσας, τον ανωτέρω προτεινόμενο, ο οποίος όταν ρωτήθηκε για τα στοιχεία της ταυτότητός του απάντησε ότι ονομάζεται A. B. A. του A., κάτοικος ..., είναι Χριστιανός Ορθόδοξος στο θρήσκευμα....μη υπαγόμενος σε κάποια περίπτωση του άρθρου 234 ΚΠοινΔ, δήλωσε δε ότι γνωρίζει την αραβική γλώσσα και ανακοίνωσε ότι ο 2ος, 3ος και 4ος των κατηγορουμένων ομιλούν την αραβική γλώσσα.........και ορκίστηκε στο Ιερό Ευαγγέλιο...". Η διάταξη όμως αυτή της Προέδρου, για το διορισμό διερμηνέα εκτός του οικείου πίνακα, εκδόθηκε, όπως προκύπτει από τα πρακτικά της δευτεροβάθμιας δίκης, χωρίς προηγουμένως να δοθεί ο λόγος στους ως άνω παριστάμενους κατηγορούμενους ή στους επίσης παραστάντες συνηγόρους τους, για να εκφράσουν τις απόψεις τους ως προς τον διορισμό του διερμηνέα, με αποτέλεσμα να προκληθεί απόλυτη ακυρότητα της διαδικασίας στο ακροατήριο, σύμφωνα με τα εκτιθέμενα στην προηγηθείσα νομική σκέψη. Επομένως, ο σχετικός πρώτος λόγος της από 9-1-2019 αίτησης αναίρεσης, από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Α' του ΚΠοινΔ, με τον οποίο οι δεύτερος, τρίτος και τέταρτος αναιρεσείοντες - κατηγορουμένους πλήττουν την προσβαλλόμενη απόφαση για απόλυτη ακυρότητα της διαδικασίας, με την ειδικότερη αιτίαση ότι η διάταξη της Προέδρου του δικάσαντος Τριμελούς Εφετείου (Κακουργημάτων) Θράκης περί διορισμού διερμηνέα εκτός του οικείου πίνακα εκδόθηκε χωρίς προηγουμένως να δοθεί ο λόγος σ' αυτούς για να εκθέσουν τις απόψεις τους, είναι βάσιμος. Μετά από αυτά, αφού παρέλκει πλέον, ως αλυσιτελής, η έρευνα των υπόλοιπων αναιρετικών λόγων που προβάλλουν οι 2ος, 3ος και 4ος των αναιρεσειόντων, πρέπει η προσβαλλόμενη απόφαση να αναιρεθεί ως προς αυτούς, ενόψει του ότι ο ανωτέρω λόγος αναίρεσης αναφέρεται αποκλειστικά στα πρόσωπά τους και να παραπεμφθεί η υπόθεση για νέα συζήτηση στο ίδιο δευτεροβάθμιο Δικαστήριο που την εξέδωσε, συγκροτούμενο από άλλους δικαστές, εκτός από εκείνους που δίκασαν προηγουμένως (άρθρο 519 του ΚΠοινΔ).
Κατά τις διατάξεις του άρθρου 30 παρ. 1 περ. α και β του Ν. 4251/2014, "1. Πλοίαρχοι ή κυβερνήτες πλοίου, πλωτού μέσου ή αεροπλάνου και οδηγοί κάθε είδους μεταφορικού μέσου που μεταφέρουν από το εξωτερικό στην Ελλάδα πολίτες τρίτων χωρών, που δεν έχουν δικαίωμα εισόδου στο ελληνικό έδαφος ή στους οποίους έχει απαγορευθεί η είσοδος για οποιαδήποτε αιτία, καθώς και αυτοί που τους παραλαμβάνουν από τα σημεία εισόδου, τα εξωτερικά ή εσωτερικά σύνορα, για να τους προωθήσουν στο εσωτερικό της Χώρας ή στο έδαφος κράτους - μέλους της Ε.Ε. ή τρίτης χώρας ή διευκολύνουν τη μεταφορά τους ή εξασφαλίζουν σε αυτούς κατάλυμα για απόκρυψη τιμωρούνται: α. με κάθειρξη μέχρι δέκα (10) ετών και χρηματική ποινή δέκα χιλιάδων (10.000) έως τριάντα χιλιάδων (30.000) ευρώ για κάθε μεταφερόμενο πρόσωπο, β. με κάθειρξη τουλάχιστον δέκα (10) ετών και χρηματική ποινή τριάντα χιλιάδων (30.000) έως εξήντα χιλιάδων (60.000) ευρώ για κάθε μεταφερόμενο πρόσωπο, αν ο υπαίτιος ενεργεί εκ κερδοσκοπίας, κατ' επάγγελμα ή κατά συνήθεια ή είναι υπότροπος ή έχει την ιδιότητα του δημοσίου υπαλλήλου ή τουριστικού ή ναυτιλιακού ή ταξιδιωτικού πράκτορα ή αν δύο ή περισσότεροι ενεργούν από κοινού". Από τις διατάξεις αυτές προκύπτει, ότι καθιερώνεται ποινικό αδίκημα υπαλλακτικώς μικτό, το οποίο πραγματώνεται, κατά την αντικειμενική του υπόσταση, με οποιονδήποτε από τους ανωτέρω τρόπους, από τα πρόσωπα που αποδέχονται να μεταφέρουν στην Ελλάδα αλλοδαπούς, οι οποίοι δεν έχουν δικαίωμα να εισέλθουν στο έδαφός της, ή τους παραλαμβάνουν από τα σημεία εισόδου για να τους προωθήσουν στο εσωτερικό της χώρας ή σε άλλη χώρα ή διευκολύνουν τη μεταφορά τους ή εξασφαλίζουν σε αυτούς κατάλυμα για απόκρυψη, γνωρίζοντας την αυθαίρετη είσοδό τους, ως λαθρομεταναστών, ενώ για την κατάφαση της υποκειμενικής του υπόστασης απαιτείται δόλος είτε άμεσος (κοινός) είτε ενδεχόμενος, συνιστά δε επιβαρυντική περίσταση, εκτός των άλλων, όταν ο δράστης ενεργεί από κερδοσκοπία, δηλαδή όταν αποβλέπει στον πορισμό εισοδήματος. Περαιτέρω, η καταδικαστική απόφαση έχει την απαιτούμενη, από τις διατάξεις των άρθρων 93 παρ. 3 του Συντάγματος και 139 ΚΠοινΔ, ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, η έλλειψη της οποίας ιδρύει λόγο αναίρεσης από το άρθρο 510 παρ.1 στοιχ. Δ' ΚΠοινΔ, όταν αναφέρονται σ' αυτή με σαφήνεια, πληρότητα και χωρίς αντιφάσεις ή λογικά κενά, τα πραγματικά περιστατικά, στα οποία στηρίχθηκε η κρίση του δικαστηρίου για τη συνδρομή των αντικειμενικών και υποκειμενικών στοιχείων του εγκλήματος, οι αποδείξεις που τα θεμελιώνουν και οι νομικοί συλλογισμοί, με τους οποίους έγινε η υπαγωγή των περιστατικών αυτών στην ουσιαστική ποινική διάταξη που εφαρμόσθηκε. Για την ύπαρξη τέτοιας αιτιολογίας, είναι παραδεκτή η αλληλοσυμπλήρωση του αιτιολογικού (σκεπτικού) με το διατακτικό της απόφασης, που αποτελούν ενιαίο σύνολο, ενώ δεν υπάρχει έλλειψη αιτιολογίας στην περίπτωση που αυτή εξαντλείται σε επανάληψη του διατακτικού της απόφασης, το οποίο, όμως, εκτός από τα τυπικά στοιχεία του κατηγορητηρίου, περιέχει τα πραγματικά περιστατικά τόσο αναλυτικά και με τόση πληρότητα, ώστε να καθίσταται περιττή η διαφοροποίηση της διατύπωσης του σκεπτικού της. Επίσης, η ύπαρξη του δόλου, που απαιτείται, κατά το άρθρο 26 παρ. 1 του ΠΚ, για τη θεμελίωση της υποκειμενικής υπόστασης του εγκλήματος, δεν είναι καταρχήν ανάγκη να αιτιολογείται ειδικά, αφού ο δόλος ενυπάρχει στη θέληση παραγωγής των περιστατικών που συγκροτούν την αντικειμενική υπόσταση του εγκλήματος και προκύπτει από τις ειδικότερες συνθήκες τέλεσης αυτού, διαλαμβάνεται δε αιτιολογία περί αυτού (δόλου) στην κύρια αιτιολογία για την ενοχή, διότι εξυπακούεται ότι υπάρχει με την πραγμάτωση των πραγματικών περιστατικών, που συγκροτούν αντικειμενικώς το έγκλημα, εκτός αν αξιώνονται από το νόμο πρόσθετα στοιχεία για την υποκειμενική υπόσταση του εγκλήματος, όπως η εν γνώσει ορισμένου περιστατικού τέλεση της πράξης (άμεσος δόλος) ή η επιδίωξη ορισμένου περαιτέρω σκοπού (εγκλήματα με υπερχειλή υποκειμενική υπόσταση). Ειδικότερα, η ύπαρξη του δόλου στην παράβαση της προαναφερθείσας διάταξης του άρθρου 30 παρ. 1 περ. β του Ν. 4251/2014, δεν είναι αναγκαίο κατ' αρχήν να αιτιολογείται ιδιαιτέρως, απαιτείται όμως να διαλαμβάνεται σ' αυτή το παράνομο της εισόδου των αλλοδαπών στο Ελληνικό έδαφος και η περί τούτου γνώση του υπαίτιου της πράξης, ενώ απαιτείται ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία για την κατάφαση επιβαρυντικών περιστάσεων, όπως είναι αυτή της τέλεσης της πράξης από κερδοσκοπία.
Στην προκείμενη περίπτωση, όπως προκύπτει από την προσβαλλόμενη ως άνω υπ' αριθμ. 517/2018 απόφαση, το Τριμελές Εφετείο (Κακουργημάτων) Θράκης, που την εξέδωσε σε δεύτερο βαθμό, κήρυξε τον τότε πρώτο κατηγορούμενο και ήδη πρώτο αναιρεσείοντα της από 9-1-2019 κοινής αίτησης, Ρ. Β., ένοχο για διευκόλυνση μεταφοράς στο εσωτερικό της χώρας αλλοδαπών τρίτων χωρών, που δεν έχουν δικαίωμα εισόδου στο Ελληνικό έδαφος (λαθρομεταναστών), κατά συρροή και από κερδοσκοπία, δεχόμενο στο σκεπτικό της, ότι από τα μνημονευόμενα σ' αυτήν, κατά το είδος τους, αποδεικτικά μέσα (ένορκη κατάθεση του επ'ακροατηρίου εξετασθέντος μάρτυρα κατηγορίας, αναγνωσθέντα στο ακροατήριο έγγραφα, επισκόπηση φωτογραφιών, απολογίες κατηγορουμένων) αποδείχθηκαν, κατά την αναιρετικά ανέλεγκτη περί τα πράγματα κρίση του, κατά πιστή μεταφορά, τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: "Ο πρώτος κατηγορούμενος Ρ. Β. του Β. συνελήφθη τις πρωινές ώρες (περί τις 6:00 π.μ.) της 16-9-2015, από αστυνομικούς του Τμήματος Συνοριακής Φύλαξης Διδυμοτείχου, ενώ κινούνταν πεζός με κατεύθυνση προς …. επί της εθνικής οδού πλησίον του χωριού .... Λίγη ώρα νωρίτερα, όπως είχε διαπιστωθεί από τους αστυνομικούς που τον παρακολουθούσαν, είχε σταθμεύσει το με αριθμό κυκλοφορίας ...2ΧΑ όχημα Ι.Χ.Φ. μάρκας Volkswagen, που του είχε παραχωρηθεί από άγνωστο πρόσωπο ώστε έναντι αμοιβής ο ως άνω κατηγορούμενος να το οδηγήσει σε σημείο της Εθνικής Οδού, που του υποδείχθηκε, όπου βρίσκονταν κρυμμένοι αναμένοντας την άφιξη του οχήματος τριάντα ένας (31) λαθρομετανάστες και ακολούθως να παραδώσει τα κλειδιά του οχήματος στον Ζ. N. του M. S. και στον I. I. του Α., πέμπτο και έκτο των κατηγορουμένων. Οι ως άνω πέμπτος και έκτος κατηγορούμενος βρισκόταν μαζί με την υπόλοιπη ομάδα των (29) λαθρομεταναστών ανέμεναν στο προαναφερόμενο σημείο. Ο πρώτος κατηγορούμενος ενημέρωσε τον πέμπτο και έκτο των κατηγορουμένων, ότι εντός του Ι.Χ.Φ. βρισκόταν ένα κινητό τηλέφωνο, στο οποίο αυτοί θα δέχονταν κλήσεις κατά την διάρκεια της διαδρομής τους, προκειμένου αυτοί μαζί με τους υπόλοιπους είκοσι εννέα (29) αλλοδαπούς, που εντωμεταξύ είχαν εισέλθει στο ως άνω Ι.Χ.Φ. αυτοκίνητο να προωθηθούν περαιτέρω στο εσωτερικό της Χώρας. Το ως άνω Ι.Χ.Φ. με οδηγό και συνοδηγό τους ανωτέρω πέμπτο και έκτο των κατηγορουμένων αντιστοίχως ξεκίνησε την πορεία του επί της Εθνικής Οδού με κατεύθυνση προς .. και λίγη ώρα αργότερα ακινητοποιήθηκε από αστυνομικούς, οι οποίοι κατά την διάρκεια του ελέγχου εντόπισαν στο εσωτερικό αυτού τους 29 λαθρομετανάστες και τους συνέλαβαν μαζί με τον οδηγό και τον συνοδηγό. Όλοι οι παραπάνω λαθρομετανάστες, είχαν εισέλθει νωρίτερα το ίδιο βράδυ στην Ελλάδα μέσω του ποταμού … με λέμβους στις οποίες τους επιβίβασαν και κατόπιν τους μετέφεραν στην ελληνική όχθη οι Μ. Α. Α. R. του Α., Α. Α. του Μ. και Α. Α. του Μ. (2ος, 3ος και 4ος των κατηγορούμενων), οι οποίοι ακολούθως βαδίζοντας τους οδήγησαν στο ως άνω προκαθορισμένο σημείο συνάντησης πλησίον της Εθνικής Οδού, από όπου και αναχώρησαν, όταν πλέον οι λαθρομετανάστες επιβιβάστηκαν στο αυτοκίνητο που είχε οδηγήσει μέχρι εκεί ο πρώτος κατηγορούμενος. Κατά την επιστροφή τους στον ποταμό … και πλησίον αυτού, συνελήφθησαν από τους αστυνομικούς και δη κοντά στο σημείο που είχαν αφήσει τις πλαστικές λέμβους με τις οποίες μετέφεραν τους 31 αλλοδαπούς. Τα παραπάνω προκύπτουν με σαφήνεια από την κατάθεση του μάρτυρα αστυνομικού, ο οποίος έχει ιδίαν αντίληψη των γεγονότων, καθώς συμμετείχε στην επιχείρηση σύλληψης των κατηγορουμένων, από τα αναγνωσθέντα έγγραφα και δεν αναιρούνται από τις απολογίες των παρόντων κατηγορουμένων ή άλλα αποδεικτικά στοιχεία. Καθένας από τους ενήλικους λαθρομετανάστες είχε καταβάλλει ποσό 2.000 ευρώ ως αντάλλαγμα για να περιληφθεί στην ως άνω περιγραφόμενη επιχείρηση διακίνησης. Κατ' ακολουθίαν των ανωτέρω οι κατηγορούμενοι πρέπει να κηρυχθούν ένοχοι των πράξεων που τους αποδίδονται...". Στη συνέχεια, το παραπάνω Δικαστήριο της ουσίας κήρυξε τον τότε πρώτο κατηγορούμενο, Ρ. Β. και ήδη πρώτο αναιρεσείοντα, ένοχο της αξιόποινης πράξης της διευκόλυνσης μεταφοράς λαθρομεταναστών κατά συρροή και από κερδοσκοπία και, αφού του αναγνώρισε το ελαφρυντικό της ειλικρινούς μετάνοιας (άρθρο 84 παρ. 2δ' ΠΚ), του επέβαλε ποινή κάθειρξης έξι (6) ετών, με το ακόλουθο διατακτικό: "ΚΗΡΥΣΣΕΙ τον 1ο κατηγορούμενο, 1. Ρ. Β. του Β., ένοχο του ότι: Στον κάτωθι τόπο και χρόνο, διευκόλυνε τη μεταφορά στο ελληνικό έδαφος πολιτών τρίτων χωρών, οι οποίοι δεν είχαν δικαίωμα εισόδου στο ελληνικό έδαφος, ενεργών κατά συρροή και εκ κερδοσκοπίας. Συγκεκριμένα, τις πρωινές ώρες (περί τις 6:00 π.μ.) της 16.9.2015, στην εθνική οδό πλησίον του χωριού ... παραχώρησε το με αριθμό κυκλοφορίας το με αρ. ...2ΧΑ Ι.Χ.Φ., μάρκας VOLKSWAGEN, χρώματος λευκού, με αριθμό πλαισίου WV1Z...1651, ιδιοκτησίας D. D. του V., οδηγώντας το, έως το άνω προκαθορισμένο σημείο συνάντησης, και αφήνοντας τα κλειδιά επ' αυτού, το έθεσε στη διάθεση των Ζ. N. του Μ. S. και I. I. του Α., προκειμένου, εν γνώσει του, οι τελευταίοι, τις πρωινές ώρες (περί τις 6:00 π.μ.) της 16.9.2015, στην εθνική οδό πλησίον του χωριού ..., από κοινού, αφού περαιώθηκαν μαζί με άλλους παράτυπους αλλοδαπούς με βάρκα από την τουρκική όχθη του ποταμού … στην ελληνική όχθη και οδηγήθηκαν στο άνω προκαθορισμένο σημείο, να αναλάβουν το άνω όχημα και με αυτό να παραλάβουν τους εξής 29 υπηκόους Συρίας, που δεν είχαν δικαίωμα εισόδου στο ελληνικό έδαφος, γεγονός το οποίο όλοι γνώριζαν: 1. Υπήκοος Συρίας, S. A. του K. και H., γεν. 14/1/1986 στη Συρία, άρρεν, κάτοικος ομοίως, στερούμενος ταξιδιωτικών εγγράφων, στοιχείων ληφθέντων κατά δήλωσή του, 2. Υπήκοος Συρίας, I. D. του B. και K., γεν. 2/6/1987 στη Συρία, θήλυ, κάτοικος ομοίως, στερούμενη ταξιδιωτικών εγγράφων, στοιχείων ληφθέντων κατά δήλωση της, η ανωτέρω συνοδεύει τα ανήλικα τέκνα της, S. M. του A. και D. γεν. 13/6/2012 στη Συρία, άρρεν και S. M. του A. και D. γεν. 1/1/2014 στη Συρία, άρρεν, 3. Υπήκοος Συρίας, A. A. του N. και A., γεν. 1/1/1974 στη Συρία, άρρεν, κάτοικος ομοίως, στερούμενος ταξιδιωτικών εγγράφων, στοιχείων ληφθέντων κατά δήλωση του, 4. Υπήκοος Συρίας, A. A. του M. και L., γεν. 4/4/1995 στη Συρία, άρρεν, κάτοικος ομοίως, στερούμενος ταξιδιωτικών εγγράφων, στοιχείων ληφθέντων κατά δήλωσή του, 5. Υπήκοος Συρίας, A. S. του M. και L., γεν. 4/4/1995 στη Συρία, θήλυ, κάτοικος ομοίως, στερούμενη ταξιδιωτικών εγγράφων, στοιχείων ληφθέντων κατά δήλωσή της, 6. Υπήκοος Συρίας, A. )N. του M. και L., γεν. 4/4/1995 στη Συρία, άρρεν, κάτοικος ομοίως, στερούμενος ταξιδιωτικών εγγράφων, στοιχείων ληφθέντων κατά δήλωσή του, 7. Υπήκοος Συρίας, O. M. του S. A. και S., γεν. 15/3/1985 στη Συρία, άρρεν, κάτοικος ομοίως, στερούμενος ταξιδιωτικών εγγράφων, στοιχείων ληφθέντων κατά δήλωσή του, 8. Υπήκοος Συρίας, K. Z. του A. και M., γεν. 31/5/1993 στη Συρία, θήλυ, κάτοικος ομοίως, κάτοχος του υπ' αριθ. ...81 διαβατηρίου Συριακών αρχών εκδοθέν την 14/7/2012 με ισχύ έως την 13/7/2018, η ανωτέρω συνοδεύει το ανήλικο τέκνο της O. M. του M. και Z., γεν. 11/10/2014 στη Συρία, θήλυ, 9. Υπήκοος Ιράκ, A. N. H. F. του H. και της F. I. A., γεν. 2/8/1968 στο Ιράκ, θήλυ, κάτοικος ομοίως, κάτοχος του υπ' αριθ. ...27 διαβατηρίου Ιρακινών αρχών εκδοθέν την 7/5/2012 με ισχύ έως την 7/5/2020, η ανωτέρω συνοδεύει τα ανήλικα τέκνα της, M. M. Z. του A. και της H. F., γεν. 1/7/2003 στο Ιράκ, θήλυ, κάτοχος του υπ' αριθ. ...19 διαβατηρίου Ιρακινών αρχών εκδοθέν την 8/5/2012 με ισχύ έως την 7/5/2020 και M. M. A. του A. και της H. F., γεν. 6/11/1998 στο Ιράκ, άρρεν, κάτοχος του υπ' αριθ. ...16 διαβατηρίου Ιρακινών αρχών εκδοθέν την 8/5/2012 με ισχύ έως την 7/5/2016, 10. Υπήκοος Ιράκ, M. M. A. του A. και της H. F., γεν. 9/9/1996 στο Ιράκ, άρρεν, κάτοικος ομοίως, κάτοχος του υπ' αριθ. ...17 διαβατηρίου Ιρακινών αρχών εκδοθέν την 8/5/2012 με ισχύ έως την 7/5/2016, 11. Υπήκοος Συρίας, F. I. του K. και N., γεν. 26/10/1962 στη Συρία, άρρεν, κάτοικος ομοίως, στερούμενος ταξιδιωτικών εγγράφων, στοιχείων ληφθέντων κατά δήλωσή του, ο ανωτέρω συνοδεύει το ανήλικο τέκνο του, F. M. του I. και της I., γεν. 1/4/1999 στη Συρία, άρρεν, 12. Υπήκοος Συρίας, F. Z. του I. και της I., γεν. 19/8/1997 στη Συρία, άρρεν, κάτοικος ομοίως, στερούμενος ταξιδιωτικών εγγράφων, στοιχείων ληφθέντων κατά δήλωσή του, 13. Υπήκοος Συρίας, G. Μ. του D. και Ζ., γεν. 1/1/1997 στη Συρία, άρρεν, κάτοικος ομοίως, κάτοχος του υπ' αριθ. ...774 διαβατηρίου Συριακών αρχών εκδοθέν την 21/6/2015 με ισχύ έως την 20/6/2017, 14. Υπήκοος Συρίας, Α. Ι. του Κ. και της Α., γεν. 1/1/1990 στη Συρία, άρρεν, κάτοικος ομοίως, κάτοχος του υπ' αριθ. ...224 διαβατηρίου Συριακών αρχών εκδοθέν την 13/8/2013 με ισχύ έως την 12/8/2015, 15.Υπήκοος Συρίας, Α. (ον) Μ. του Κ. και Α., γεν. 2/1/1992 στη Συρία, άρρεν, κάτοικος ομοίως, κάτοχος του υπ' αριθ. ...007 διαβατηρίου Συριακών αρχών εκδοθέν την 23/1/2012 με ισχύ έως την 22/1/2014, 16. Υπήκοος Συρίας, A. Α. του Α. και της Κ., γεν. 1/1/1997 στη Συρία, άρρεν, κάτοικος ομοίως, κάτοχος του υπ' αριθ. ...69 διαβατηρίου Συριακών αρχών εκδοθέν την 25/6/2014 με ισχύ έως την 24/6/2016, 17. Υπήκοος Συρίας, (επ) Α. (ον) Ι. του Α. και της Κ., γεν. 10/10/1993 στη Συρία, άρρεν, κάτοχος του υπ' αριθ. ...962 διαβατηρίου Συριακών αρχών εκδοθέν την 27/1/2014 με ισχύ έως την 26/1/2016, 18. Υπήκοος Συρίας, Η. Β. του Ε. και S., γεν. 1/1/1989 στη Συρία, άρρεν, κάτοικος ομοίως, κάτοχος του υπ' αριθ. ...296 διαβατηρίου Συριακών αρχών εκδοθέν την 1/7/2015 με ισχύ έως την 30/6/2017, 19. Υπήκοος Συρίας, Α. Α. του Κ. και Α., γεν. 1/1/1994 στη Συρία, άρρεν, κάτοικος ομοίως, στερούμενος ταξιδιωτικών εγγράφων, στοιχείων ληφθέντων κατά δήλωσή του, 20. Υπήκοος Συρίας, Α. S. του Ν. και Α., γεν. 25/1/1995 στη Συρία, άρρεν, κάτοικος ομοίως, στερούμενος ταξιδιωτικών εγγράφων, στοιχείων ληφθέντων κατά δήλωσή του, 21. Υπήκοος Συρίας, Α. Μ. του Α. και της D., γεν. 1/10/1990 στη Συρία, άρρεν, κάτοικος ομοίως, στερούμενος ταξιδιωτικών εγγράφων, στοιχείων ληφθέντων κατά δήλωσή του, 22.Υπήκοος Συρίας, Μ. Μ. του R. και F., γεν. 7/1/1998 στη Συρία, άρρεν, κάτοικος ομοίως, στερούμενος ταξιδιωτικών εγγράφων, στοιχείων ληφθέντων κατά δήλωσή του, ασυνόδευτος ανήλικος και 23. Υπήκοος Ιράκ, (επ) Α. Ν. (ον) L. Μ. Ν. του Μ. και της Η. Α., γεν. 28/12/1981 στο Ιράκ, άρρεν, κάτοχος του υπ' αριθ. ...33 διαβατηρίου Ιρακινών αρχών εκδοθέν την 9/9/2015 με ισχύ έως την 7/9/2023, και οι οποίοι θα προωθούνταν στα ενδότερα της χώρας. Την ανωτέρω πράξη ενήργησε από κερδοσκοπία, αφού έλαβε αντάλλαγμα που δεν κατέστη γνωστό, αλλά πάντως συνιστά μέρος του συνολικού ανταλλάγματος των περίπου 2.000€ που θα κατέβαλε έκαστος ενήλικας μεταφερόμενος για τη μεταφορά και διακίνησή του στην Ελλάδα".
Με αυτά που δέχθηκε το Δικαστήριο της ουσίας, διέλαβε στην προσβαλλόμενη απόφασή του την από τις διατάξεις των άρθρων 93 παρ. 3 του Συντάγματος και 139 του ΚΠοινΔ επιβαλλόμενη ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, αφού εκθέτει σ' αυτήν με σαφήνεια, πληρότητα και χωρίς αντιφάσεις ή λογικά κενά, τα πραγματικά περιστατικά, τα οποία αποδείχθηκαν από την ακροαματική διαδικασία και συγκροτούν την αντικειμενική και υποκειμενική υπόσταση του ως άνω εγκλήματος, για το οποίο καταδικάσθηκε ο πρώτος αναιρεσείων, τις αποδείξεις από τις οποίες συνήγαγε τα περιστατικά αυτά, καθώς επίσης και τους συλλογισμούς, με βάση τους οποίους τα υπήγαγε στις ουσιαστικές ποινικές διατάξεις των άρθρων 1, 5, 12, 14, 16, 17, 18, 26 παρ. 1 εδ. α, 27 παρ. 1, 83, 84 παρ. 2 περ. δ', 94 του ΠΚ και 30 παρ. 1 περ. β'του Ν. 4251/2014. Επίσης, με την προσήκουσα αιτιολογία θεμελιώνεται η συνδρομή της επιβαρυντικής περίστασης της κερδοσκοπίας στο πρόσωπο του ανωτέρω αναιρεσείοντος, ο οποίος, κατά τις παραδοχές της προσβαλλόμενης απόφασης, απέβλεπε με την άνω πράξη του στον πορισμό εισοδήματος, αφού διαλαμβάνεται σαφώς στο αιτιολογικό της, ότι καθένας από τους ενήλικες λαθρομετανάστες είχε καταβάλει ποσό 2.000 ευρώ, ως αντάλλαγμα για να περιληφθεί στην ως άνω περιγραφόμενη επιχείρηση διακίνησης, ενώ δεν δημιουργείται οποιαδήποτε αντίφαση, αφού δεν ανατρέπονται οι παραπάνω σαφείς παραδοχές, από το αναγραφόμενο στην απόφαση, ότι το άνω ποσό το κατέβαλε κάθε ενήλικας, μολονότι στην επιχείρηση διακίνησης περιλαμβάνονταν και ανήλικοι, καθώς και ότι το αντάλλαγμα που έλαβε ο εν λόγω αναιρεσείων δεν κατέστη γνωστό, αλλά πάντως αποτελεί μέρος του συνολικού ανταλλάγματος των 2.000 ευρώ που θα κατέβαλλε κάθε ενήλικας μεταφερόμενος για τη μεταφορά και τη διακίνησή του στην Ελλάδα.
Συνεπώς, ο μοναδικός λόγος που προβάλλει ο πρώτος αναιρεσείων της κρινόμενης από 9-1-2019 αίτησης αναίρεσης, περί έλλειψης ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας, ως προς τη στοιχειοθέτηση της επιβαρυντικής περίστασης της κερδοσκοπίας, από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Δ'του ΚΠοινΔ, είναι αβάσιμος. Κατόπιν τούτου, πρέπει η αίτηση αυτή αναίρεσης ως προς τον πρώτο αναιρεσείοντα να απορριφθεί και να επιβληθούν σ' αυτόν τα δικαστικά έξοδα της ποινικής διαδικασίας (άρθρ. 583 παρ. 1 ΚΠοινΔ), σύμφωνα με τα οριζόμενα στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Απορρίπτει την από 9-1-2019 αίτηση, επιδοθείσα στην Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου στις 9-1-2019, για αναίρεση της 517/2018 απόφασης του Τριμελούς Εφετείου (Κακουργημάτων) Θράκης, ως προς τον πρώτο αναιρεσείοντα, Ρ. Β. του Β., κάτοικο .... Και Επιβάλλει στον αναιρεσείοντα αυτόν τα έξοδα της ποινικής διαδικασίας, τα οποία ανέρχονται σε διακόσια πενήντα (250) ευρώ.
Αναιρεί την ως άνω 517/2018 απόφαση του Τριμελούς Εφετείου (Κακουργημάτων) Θράκης, ως προς τους αναιρεσείοντες 1) M. A. A. R. του A., 2) A. A. του M. και 3) A. A. του M.. Και
Παραπέμπει την υπόθεση, ως προς αυτούς, για νέα συζήτηση, στο ίδιο Δικαστήριο, συγκροτούμενο από άλλους δικαστές, εκτός από εκείνους που δίκασαν προηγουμένως.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 16 Απριλίου 2019.
Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στις 10 Ιουνίου 2019.
Η ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ                                                                                                                                                                                                              Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ